❤️സഖി 9❤️ [സാത്താൻ?] 167

 

“വിഷ്ണു ഇപ്പോൾ നീ ആദ്യം പോവാൻ നോക്ക് അവന്മാരോട് കാര്യങ്ങളെല്ലാം ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം നീ പൊയ്ക്കോളൂ വെറുതെ സമയം കളയണ്ട ”

 

ഞാൻ പറഞ്ഞ മറുപടി എന്തോ അവന് ഇഷ്ടപെടാത്തത് പോലെ അവൻ അത് എന്നോടുപറഞ്ഞപ്പോൾ ചിലപ്പോൾ സമയം പോവുന്നത് കൊണ്ടാവാം അങ്ങനെ പറഞ്ഞതെന്ന് കരുതി ഞാൻ തിരിച്ചു നടന്നു. വണ്ടിയുമെടുത്തു പോവുന്ന എന്നെ നോക്കി ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല എന്ന് കൂടി പറഞ്ഞ ശേഷമാണ് അവൻ അകത്തേക്ക് പോയത്.

 

 

വണ്ടി ഓടിക്കുമ്പോഴും മനസ്സ് മുഴുവൻ ഒരു ചിന്ത മാത്രമായിരുന്നു എങ്ങനെയും എത്രയും പെട്ടന്ന് അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും അടുത്തേക്ക് എത്തണം. എന്ത് പ്രശ്നം തന്നെ ഉണ്ടായാലും എന്റെ ജീവൻ കളഞ്ഞിട്ടായാലും അവരെ രക്ഷപ്പെടുത്തണം അത് മാത്രമായിരുന്നു എന്റെ ഏക ലക്ഷ്യം. ഉദ്ദേശം വളരെ ശക്തമായത് കൊണ്ടാവാം ലക്ഷത്തിന്റെ തീവ്രതയെ പോലെ തന്നെ കാറിന്റെ വേഗതയും വർധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നത്. സിഗ്നൽ ലൈറ്റ്സ് പോലും വകവെക്കാതെ തമിഴ്നാട് ബോര്ഡറിലൂടെ ജൂലി അയച്ചുതന്ന ലൊക്കേഷൻ നോക്കി വണ്ടി പാഞ്ഞു.

 

 

 

***********************************

 

*ഇതേ സമയം ഹോട്ടലിൽ…..

 

 

?

ജിബിൻ :ഹലോ സാർ എല്ലാം പ്ലാൻ ചെയ്തത് പോലെ തന്നെ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. അവൻ ഇവിടുന്ന് പോയത് വേറെ ആരും അറിഞ്ഞിട്ടില്ല.

 

 

ജയദേവൻ : ഗുഡ് ജോബ് ജിബിൻ, അല്ല ആ ചെക്കന് സംശയമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ അല്ലെ?

 

 

ജിബിൻ : ഇല്ല, ജൂലി പറഞ്ഞതൊക്കെ കണ്ണുംപൂട്ടി വിശ്വസിച്ചാണ് അവൻ വരുന്നത്.

പിന്നെ എന്നെ എല്പിച്ച പണി ഞാൻ തീർത്തിട്ടുണ്ട് ഇനി ബാക്കി ഒക്കെ നിങ്ങളുടെ കയ്യിലാണ്.

 

 

ജയദേവൻ : അതോർത്തു നീ പേടിക്കണ്ട, നാളെ മുതൽ നമുക്ക് ഒരു എതിരാളി പോലും ഉണ്ടാവില്ല. ആഗ്രഹിച്ചതൊക്കെ അല്ല അതിലും ഉപരി നമ്മുടെ മാത്രം കൈകളിലായി കഴിയും.

 

 

ജിബിൻ : ശെരി സാർ ഞാൻ എന്റെ ബാക്കി പണികൾ തുടങ്ങട്ടെ.

 

ജയദേവൻ : ശെരി…. ആർക്കും ഒരു സംശയവും ഉണ്ടാവരുത് ആ രീതിയിൽ തന്നെ എല്ലാം വിഷ്ണുവിന്റെ തലയിൽ ആയിരിക്കണം. ഓർമയുണ്ടല്ലോ അവന്റെ കൂട്ടുകാർ പോലും അവനെ തള്ളി പറഞ്ഞിരിക്കണം.