സലീന 4 [SAiNU] 443

ആര് ദേ ആ കിടക്കുന്ന ആളോ.

അതേ.

ശേകരേട്ടന്റെ മരണം ആണ് പിന്നെയും ആളെ ഇങ്ങിനെ ആക്കിയത്.

എന്നാലും പഴയ പോലെ ഇല്ല കേട്ടോ.

ഹ്മ്മ് എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ തലയാട്ടി.

അപ്പൊ ലക്ഷ്മിക്കും നല്ല കാലം വന്നു അല്ലേ..

അതേ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ശാന്തി

ഇന്നും അങ്ങിനെ വല്ല ചിന്തയും ഉണ്ടോ രണ്ടു പേർക്കും. ഞാൻ മാറി നിൽക്കണോ

ഞാൻ ലക്ഷ്മിയെ നോക്കികൊണ്ട്‌ ചിരിച്ചു.

ഇല്ല കേട്ടോ

ലക്ഷ്മിയുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ഇനി ഞാൻ വരാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ ലക്ഷ്മിയുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ കൊടുത്തുകൊണ്ട്.

ഇതായിരിക്കട്ടെ എല്ലാത്തിന്റെയും അവസാനം.

മോനേ കണ്ടില്ലല്ലോ.

ശാന്തി പോയി മോനേ എടുത്തോണ്ട് വന്നു..

ദെ ഇത് അയാൾ തന്നെ അല്ലേ ശാന്തി

ഹ്മ്മ്

രാജയുടെ മുഖവും സൗന്ദര്യവും അല്ലേ.

അത് കേട്ടു ലക്ഷ്മി എന്നോട്.

അച്ഛന്റെ മകൻ തന്നെ..

ഹോ എന്നാലിനി നില്കുന്നില്ല ഞാൻ ഇനിയും നിന്നാൽ ചിലപ്പോ ഇവന് തായേ ഒന്നുടെ വളർത്തേണ്ടി വരും.

 

ഞാൻ മോളെയും നോക്കി പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

അകത്തിരുന്നു ഞാൻ ഇറങ്ങി പോകുന്നതും നോക്കി ലക്ഷ്മി എന്തോ ആലോചനയിൽ മുഴുകി..

 

ലക്ഷ്മി യോടുള്ള എന്റെ സ്നേഹം അവളെ ഒന്നനുഭവിക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ മാത്രമായിരുന്നു. എന്നുള്ളത് അവളെറിയുന്നില്ലല്ലോ

അല്ലാതെ എനിക്കവളെ കൊണ്ട് നടക്കാൻ ഉള്ള ഉദ്ദേശ്യം ഒന്നും

ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..

 

ഒരു വേട്ടക്കാരന് തന്റെ ഇരയോടുള്ള സ്നേഹം.

 

വേട്ടയാടി അതിനെ ഭക്ഷിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ വേറെയൊരു ഇരയെ തേടി പോകുന്നപോലെ അത്രയേ ഉള്ളു..

 

സലീന പറഞ്ഞപോലെ വന്ന കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം ചെയ്തു തീർത്തു ഞാനും വിജേഷും തിരിച്ചു നാട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.

അപ്പോഴും റിജേഷിന്റെ പിണക്കം മാറിയിട്ടില്ലായിരുന്നു.

ലക്ഷ്മിയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും കിട്ടിയ അടിയെ കുറിച്ച് അവൻ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത്.

ഞാൻ അവന് പറഞ്ഞു കൊടുത്ത കഥ അവനിപ്പോഴും വിശ്വസിച്ചിട്ടില്ല.ലക്ഷ്മിയെ ആഗ്രഹിച്ചു ചെന്ന അവന് അവളുടെ കയ്യുടെ ചൂട് അറിയാനല്ലേ പറ്റിയത്.

ടാ നീ ആളെ ആക്കിയതാണല്ലേ എന്ന് അവൻ ചോദിക്കുകയും ചെയ്തു.