സമർപ്പണം 2 [Shafi] 348

“അള്ളോ “!!!!!                                എന്നൊരു സൗണ്ട് കേട്ടാണ് ഞാൻ ബോധത്തിലേക്ക് വന്നത് , ഷിഫ എന്നെ കണ്ടിരിക്കുന്നു, ബ്രായും കൂട്ടി കൈകൾ നെഞ്ചിലേക്ക് പിണച്ചു പിടിച്ചിരിക്കുന്നു  അവള്, അവൾക്കൊന്നും സംസാരിക്കാൻ ആവുന്നില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു , അനങ്ങാതെ നിന്ന് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഞാൻ നടന്നു.  തോർത്തുമുണ്ട് മാത്രമാണ് എന്റെയും അരയിലുള്ളത് അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു ബാവ വ്യത്യാസം ഞാൻ കണ്ടു , അപ്പോഴേക്കും എൻറെ കൈകൾ ആ വയറിന് ചുറ്റി അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചിരുന്നു ഒരു ഞെരുക്കം അവളിൽ നിന്നും കേട്ടു രോമ രാജികൾ താഴേക്ക് ഇറങ്ങി വരുന്ന ആ പൊക്കിൾ ചുഴിയിൽ ഞാൻ കൈകൾ കൊണ്ട് തൊട്ടു , അവൾ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു

“സണ്ണി വേണ്ടാട്ടോ “!                               ഒരു നേരിയ ശബ്ദം ഉള്ളിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വന്നു ഞാൻ പതിയെ എൻറെ കൈകൾ ഉയർത്തി നെഞ്ചിൽ പിണച്ച അവളുടെ കൈകൾ കുറച്ചു ബലം പ്രയോഗിച്ച് എടുത്തു മാറ്റി “സണ്ണി….””    അവളിൽ നിന്നും ആ വിളി അലിഞ്ഞ് ഇല്ലാതായി,  എൻറെ മുഖം പതുക്കെ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് ഇറക്കിവെച്ചു,  എൻറെ നിശ്വാസങ്ങൾ കഴുത്തിലെ കുഞ്ഞുമുടികൾക്കിടയിലൂടെ കടന്നുപോയി , ഒരു ശില പോലെ അവൾ നിന്നു , പതിയെ എൻറെ കൈകളെ തുളുമ്പുന്ന നീർമാതളത്തിന്റെ കീഴെ വെച്ചു പതിയെ അവൾ  കുഴഞ്ഞു എന്നിലെകമർന്നു,  കണ്ണുകൾ ഊമ്പിയടിച്ച് എൻറെ നെഞ്ചിലേക്ക് തലയും ചാരി അവൾ നിന്നു. ഞാനും അത് ആസ്വദിച്ചു അവളെയും പുണർന്ന് ഞാൻ പതിയെ അവളുടെ കൈകളിൽ നിന്നും ആ ബ്രാ എടുത്ത് ആ മുയൽ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പൊതിഞ്ഞു എൻറെ വിരലുകൾ പതിയെ അവയുടെ സൈഡുകളിൽ തട്ടിത്തലോടുന്നുണ്ടായിരുന്നു, ” ഒന്ന് നേരെ നിൽക്കെടി ,”!!!              എന്നും പറഞ്ഞ് അവളെ മുന്നോട്ട് തള്ളി. എന്നിട്ട് ആ ബ്രായുടെ വള്ളി പുറകിൽ ലോക്ക് ചെയ്തു . “പോടാ തെണ്ടീ “എന്നു പറഞ്ഞു നാണം കൊണ്ട് ചുവന്ന മുഖവുമായി അവൾ എന്നെ മുറുകെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു , ഞാനും ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ് അങ്ങനെ നിന്നു. ഞാൻ ചോദിച്ചു “നീ ഒരുപാട് പ്രതീക്ഷിച്ചു അല്ലേ?!”””