സാവിത്രിയും മകന്റെ കൂട്ടുകാരനും 4 [ജോണി കിങ്] [Climax] 223

ഗോവിന്ദൻ :- സാറേ എന്റെ മോളെ എന്നോട് ഒരു വാക്ക് പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ നടത്തി കൊടുക്കുമായിരുന്നു…

അയാൾ വിതുമ്പി പറഞ്ഞു

വിനോദ് :- എന്റെ മകൻ അവളെ അങ്ങനെ കണ്ടിട്ടില്ല സർ… ഇത് ഒളിച്ചോട്ടം അല്ല… അങ്ങനെ ആയിരുന്നെങ്കിൽ വീട്ടിൽ നിന്നും എന്തെങ്കിലും എടുക്കണ്ടേ …അവർക്ക് വേറെ എന്തോ പറ്റിയതാണ് ദയവു ചെയ്തു അനുവേഷിക്കണം…

സധശിവൻ :- ചേട്ടാ പേടിക്കാതെ ഇരിക്കു ഞങ്ങൾ അനുവേശിക്കും.. സമാധാനമായി വീട്ടിലേക്ക് പൊയ്ക്കോളൂ…

അവർ കണ്ണീരോടെ പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും പോയി…

പെട്രോളിങ് കഴിഞ്ഞ് എസ് ഐ ബാബു സ്റ്റേഷനിൽ തിരിച്ചെത്തി… സദാശിവൻ:- സാർ വീണ്ടും ഒരു മിസ്സിംഗ് കേസ് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്…

എസ് ഐ ബാബു :- ഷോ ഇതെന്തൊരു കഷ്ടമാണ്… ആറുമാസത്തിനിടയ്ക്ക് ഇത് അഞ്ചാമത്തെതാണ്… ഒരു തുമ്പ് പോലും ഈ കേസുകളിൽ കിട്ടുന്നില്ല… ഒളിച്ചോട്ടം ആണോ തട്ടിക്കൊണ്ടു പോലാണോ കൊന്നതാണോ ഒന്നുറപ്പിക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയായി…

സധശിവൻ :- പക്ഷേ സാർ ഒന്നുണ്ട് കാണാതാവുന്നത് എപ്പോഴും ഒരു ആണും പെണ്ണും ഒരുമിച്ചാണ്… ഇതിന്റെ പിന്നിൽ ഏതോ ഒരു സീരിയൽ കില്ലർ ആണോ എന്നാണ് എന്റെ സംശയം… ആണിനേയും പെണ്ണിനെയും തിരഞ്ഞെടുക്കുമ്പോൾ നാട്ടുകാർക്ക് അങ്ങനെ ഒരു സംശയം വരുകയുമില്ല… ഒളിച്ചോടിയതാണ് എന്ന് അവർ വിശ്വസിച്ചോളും….

എസ് ഐ ബാബു :- താൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ ശരിയാണ് എന്തായാലും ആ കുട്ടിയുടെ വീട് വരെ നമുക്കൊന്ന് പോയി നോക്കാം….

അതെ സമയം പ്രദീപിന്റെ വീട്ടിൽ….

അച്ഛനും അമ്മയും മരിച്ചിട്ട് ഇത് മൂന്നാമത്തെ വർഷം… വീടിന്റെ വർക്ക്‌ ഏരിയയിൽ താൻ തന്നെ ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത ഒരു പത്തടി താഴ്ചയുള്ള അണ്ടർ ഗ്രൗണ്ട്…. അവിടെ ഒരു ഇരുട്ടു മുറി… രണ്ട് ബൾബ് മാത്രം… അവിടെയുള്ള ഒരു കസേരയിൽ വർഷയെ വായും കണ്ണും കെട്ടി അതിൽ ബന്ധിച്ചിരിക്കുന്നു… തൊട്ടടുത്ത ബെഡിൽ റോഷനും ഉണ്ട്… അവനെ ആ ബെഡിൽ കൈയും കാലും കെട്ടിയിട്ട രൂപത്തിലായിരുന്നു… രണ്ടുപേർക്കും ബോധമില്ല…. പ്രദീപ് അവരുടെ മുഖത്ത് കുറച്ചു വെള്ളം തളിച്ചു രണ്ടുപേർക്കും ബോധം വന്നു അവർ ഭയന്ന് എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു പക്ഷേ കൈയിലെയും കാലിലെയും കെട്ട് അതിന് അനുവദിച്ചില്ല… വായിൽ തുണി തിരിക്കുന്നതുകൊണ്ട് അവർക്കൊന്നും ഒച്ചവെക്കാൻ പോലും പറ്റാത്ത അവർ പ്രദീപിനെ ദയനീയമായി നോക്കി… വർഷ എന്തോ പറയാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി പ്രദീപ് അവളുടെ വായിലെ തുണി വലിച്ചൂരി… വർഷ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പ്രദീപിനോട് :- അയ്യോ നിങ്ങൾ ആരാണ്… എന്തിനാണ് നിങ്ങൾ ഇവിടെ കെട്ടിയിട്ടത്… ഞങ്ങളെ വെറുതെ വിടണം ദയവു ചെയ്തു…. പ്രദീപ് അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു ശേഷം ആ തുണി അവളുടെ വായിൽ തന്നെ തിരുകി…. ഇറച്ചി വെട്ടുന്ന ഒരു മെഷീറ്റി കത്തി അയാൾ എടുത്തു പകുതി ബോധത്തിലുള്ള റോഷനെ അവളുടെ മുന്നിൽ വച്ച് അയാൾ വെട്ടി നുറുക്കി…. ഒന്ന് ഒച്ച വയ്ക്കാൻ പോലും പറ്റാതെ റോഷൻ മരണവേദന അനുഭവിച്ച മരിച്ചു… ഭയാനകമായ ആ ദൃശ്യം കണ്ടു കരയുന്ന കണ്ണുകൾ അടച്ച് വർഷ നിലവിളിച്ചു … അവളുടെ നിലവിളി ഗ്രൗണ്ടിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് എത്തിയില്ല……. അല്പനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ നിലവിളിയും അവസാനിച്ചു…. കുറച്ചു മണിക്കൂറുകൾ കടന്നുപോയി… രണ്ട് പ്ലാസ്റ്റിക് ബാഗിൽ എല്ലാം കോരിയെടുത്ത് പ്രദീപ് അടുത്തുള്ള ഒരു ഡാമിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് എറിഞ്ഞു… ഒരു അണു കുറ്റബോധമില്ലാത്ത അയാൾയ്ക്ക് പക്ഷേ ഇന്ന് വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തി സന്തോഷത്തോടെ കിടന്നുറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല….