ശിവമോഹം 2 [പഴഞ്ചൻ] 216

“ ക്ഷമിക്ക് മോളേ… അച്ഛൻ വേണമെന്ന് വച്ച് ചെയ്തതല്ല…“ അയാളവളുടെ രണ്ട് കണ്ണിലും പതിയെ ഉമ്മ വച്ച് കണ്ണുനീര് ഒപ്പിയെടുത്തു… അയാളുടെ പരുക്കൻ ചുണ്ടുകൾ തൻെറ കൺപീലികളിൽ തഴുകിയപ്പോൾ അവളൊന്ന് കിടുത്തു…

“ സാരമില്ല അച്ഛാ… വാവ ഇപ്പോഴും പാൽ കുടിക്കുന്നുണ്ട്… അതുകൊണ്ട് അവിടെ വളരെ സോഫ്റ്റാണ്… അതാണ് അച്ഛൻ പിടിച്ചപ്പോൾ വേദനിച്ചേ… “ അവളുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് ശേഖരന് തൻെറ പിടുത്തത്തിൽ അവൾക്ക് എതിർപ്പൊന്നുമില്ലെന്ന് മനസ്സിലായി…

എന്നാലും ഇത്ര പെട്ടെന്ന് തൻെറ മരുമകൾ ഇങ്ങനെ വഴങ്ങി കിട്ടുമെന്ന് അയാൾ മനസ്സിൽ കരുതിയതേയില്ല… താൻ കൈവച്ച പെണ്ണുങ്ങളൊന്നും തന്നെ എതിർത്തിട്ടില്ല എന്ന കാര്യം ശേഖരൻ ഓർത്തെടുത്തു… പണ്ട് രമണി പറഞ്ഞത് ശേഖരൻ ഓർത്തു പോയി… നിങ്ങളെ പോലുള്ള ആണുങ്ങളെ കണ്ടാൽ ആർക്കാണ് മനുഷ്യാ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തതെന്ന്… ഇപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞതിൽ കാര്യമുള്ളതായി അയാൾക്ക് തോന്നി… ഈ അൻപതാം വയസ്സിലും പെൺകുട്ടികൾ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരു ശരീരത്തിനു ഉടമയാണല്ലോ താനെന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ അയാൾക്ക് ഉളളിൽ അഭിമാനം തോന്നി… അപ്പോഴാണ് പുറത്ത് ബൈക്ക് വന്നു നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം അവൾ കേട്ടത്…

“ ശിവേട്ടനാകും… വാ അച്ഛാ… “ ഞെട്ടി നിൽക്കുന്ന ശേഖരൻറ കൈ പിടിച്ച് സ്വാതി പുറത്തേക്ക് പോയി… ശിവൻ ഇത്ര പെട്ടെന്ന് അവിടേക്കെത്തും എന്നവൾ കരുതിയിരുന്നില്ല… ആരെങ്കിലും വന്ന് വിളിച്ചാൽ മാത്രം തീരാവുന്ന പ്രശ്നമേ ഇതിലുണ്ടായിരുന്നെന്ന് അവൾക്ക് പണ്ടേ തോന്നിയിരുന്നു… പല കുടുംബ ബന്ധങ്ങളും വിട്ടുപോകുന്നത് ഇതുപോലെയുള്ള നിസ്സാര കാര്യങ്ങളുടെ പേരിലാണെന്ന് താൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട്…

മുറ്റത്ത് തല താഴ്ത്തി നിൽക്കുന്ന ശിവൻെറയടുത്ത് സ്വാതി എത്തി… അവൻെറ കൈപിടിച്ച് അവൾ അകത്തേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോയി… അകത്തളത്തിലൂടെ അമ്മയുടെ മുറിയിലെത്തിയ ശേഷമാണ് അവൾ നിന്നത്… അമ്മയുടെ കിടപ്പ് കണ്ട് ശിവൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു… സ്വാതി ശിവനെ അടുത്ത് നിന്ന് സമാധാനിപ്പിച്ചു… അമ്മയും മകനും തമ്മിൽ അല്പനേരമായുള്ള സെൻറിമെൻസ് സ്വാതിയും ശേഖരനും നോക്കി നിന്നു… അവരുടെ മനസ്സും കണ്ണുും നിറഞ്ഞു…

രാത്രി അമ്മയ്ക്ക് ഭക്ഷണം കൊടുത്ത് അടുക്കളയോട് ചേർന്നുള്ള വട്ടത്തിലുള്ള തടിമേശയിൽ അത്താഴം കഴിക്കുവാൻ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു ശേഖരനും ശിവനും… അവർ പതിയെ പതിയെ പഴയ കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു… ശിവന് ശേഖരനോടുള്ള എതിർപ്പ് കുറഞ്ഞു വരുന്നതായി സ്വാതി മനസ്സിലാക്കി…