സുകിയുടെ കഥ [വാത്സ്യായനൻ] [Edited] 108

“ഉം.”

“അങ്ങനെ ബുക്കൊക്കെ കൊടുത്തിട്ട് വരുന്ന വഴി, എൻ്റൊരു ഫ്രണ്ടുണ്ട്, ജോയ്സ് — അവനെന്നെ കണ്ടതും, അളിയാ വാ, നമുക്കൊരു സ്ഥലം വരെ പോകാം, അത്യാവശ്യമാണെന്നു പറഞ്ഞ് എന്നെ അവൻ്റെ ബൈക്കേൽ കേറ്റിക്കോണ്ട് പോയി.”

“ഉം.”

“അവിടുന്ന് ഞങ്ങൾ, അവൻ്റെ വിവേക് എന്നു പറഞ്ഞൊരു ഫ്രണ്ടും, അവൻ്റൊരു കസിനും അവിടെ അടുത്ത് ഒരു വീട് വാടകയ്ക്കെടുത്ത് താമസിക്കുന്നുണ്ടാരുന്നേ, അങ്ങോട്ടാ ഈ പോകുന്നത്.”

“ങും. പോയിട്ട്.”

“ബൈക്ക് കുറച്ചപ്പുറത്തു വെച്ചിട്ട് നടന്നാ ഞങ്ങളവിടെ ചെല്ലുന്നത്. എനിക്കപ്പഴും കാര്യമെന്താണെന്ന് പിടി കിട്ടിയിട്ടില്ല. ജോയ്സ് എന്നോട് ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ പോയി ജനലുങ്കൽക്കൂടെ അകത്തോട്ടു നോക്കാൻ പറഞ്ഞു.”

“ഉം?” എന്നിൽ ആകാംക്ഷ വളർന്നു.

“ഞാൻ നോക്കിയപ്പോഴുണ്ട്, അവിടെ മെഹ്റിനും, പിന്നെ ഈ വിവേകെന്നു പറഞ്ഞവൻ്റെ കസിൻ അഭിഷേകും കൂടെ ബെഡ്റൂമിനകത്ത്!”

“ങേ!” ഞാൻ ശരിക്കും ഞെട്ടി.

“അതേന്നേ! അകത്തെ പരിപാടി എന്താരുന്നെന്ന് … അതിപ്പോ — എങ്ങനെയാ തന്നോടു ഞാൻ പറയുക … .”

“മറ്റേ പരിപാടിയായിരുന്നോ?” ഞാൻ അടക്കിയ ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു.

“ആയിരുന്നോന്നു ചോദിച്ചാൽ അതെ, പക്ഷേ കളിയല്ല … .”

“പിന്നെ … ?”

“അതിപ്പോ … (ശബ്ദം താഴ്ത്തി) ‘ബ്ലോജോബ്’ എന്നു വെച്ചാൽ എന്താണെന്ന് അറിയുമോ?”

“വായിൽ വെച്ചോണ്ട് … ?”

“ഉം … അതായിരുന്നു രണ്ടും കൂടെ.”

“എൻ്റമ്മേ … ! എന്നിട്ട്?”

(ഒരു കുമ്പസാരം: ഇത്രയും കേട്ടപ്പോഴേക്കും എൻ്റെ യോനി നനയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു എന്നതാണ് സത്യം. ആ സാഹചര്യത്തിൽ അത് അനുചിതമായിരിക്കാം. പക്ഷേ എൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായാണ് ഒരു സുന്ദരൻ ചെറുക്കനുമായി കണ്ണുകളിൽ നോക്കിക്കൊണ്ട് സെക്സ് സംസാരിക്കുന്നത്. ഒരു കൗമാരക്കാരിയിൽ അത് വികാരമുണർത്തിയെങ്കിൽ അത് മനസ്സിലാക്കാവുന്നതല്ലേ? സ്വാഭാവികമല്ലേ? അഥവാ അല്ലെങ്കിൽ എൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ അതിരു കവിഞ്ഞ രതിതാത്പര്യത്തിന് എൻ്റെ ശരീരത്തിൻ്റെ ആ അനൈച്ഛികപ്രതികരണം ഒരു സാക്ഷ്യപത്രമായിരിക്കട്ടെ!)

“ഞാൻ തകർന്നെടോ, അവിടുന്ന് എങ്ങനെയാ വീട്ടിലെത്തിയതെന്ന് എനിക്കറിയില്ല. ജോയ്സ് എന്നെ പിടിച്ചു വലിച്ചോണ്ട് പോയി വണ്ടിയേൽ കേറ്റുന്നതും വീട്ടിൽ ചെന്ന് ബെഡിലോട്ടു കമിഴ്ന്നു വീണ് കിടന്നു കരയുന്നതുമേ ഓർമ്മയുള്ളൂ.”