സുമിത്ര കുഞ്ഞമ്മ 7 [റിശ്യശ്രിംഗൻ റിഷി] 329

അന്നു രാത്രി സുമിത്രക്കുറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. രാഘവന്റെ കരിങ്കുണ്ണയായിരുന്നു അവളുടെ മനസ്സ് നിറയെ.  രാഘവനെ വളയ്ക്കണം.  ആ കുണ്ണയുടെ രുചി ഒരിക്കലെങ്കിലും അറിയണം. അതിനൊരുപൊയം തേടി അവളുടെ മനസ്സ് അലയാൻ തുടങ്ങി.  അതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ അവളുറങ്ങിപ്പോയി.

പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങവിൽ,  അതിനായിരുന്നു  അവളുടെ ശ്രമം.  സമയം കിട്ടുമ്പോഴെല്ലാം അവൾ രാഘവനെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നടന്നു.  വിറകെടുക്കാൻ അയാളെ സഹായിക്കുന്ന മട്ടിൽ തട്ടാനും മുട്ടാനും തുടങ്ങി.  അപ്പോഴൊക്കെ മാക്സിയുടെ മുകളിലത്തെ കുടുക്കുകൾ  മനഃപൂർവം അവൾ അഴിച്ചിട്ടു. മുലകൾ പ്രദർശിപ്പിച്ചു.  രാഘവനും തന്റെ ചെറിയ കൊച്ചമ്മയുടെ ഇളക്കങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.  ബുദ്ധിമാനായ അയാൾക്കു സുമിത്രയുടെ രോഗം പിടികിട്ടി.  നെയ്മുറ്റിയ ഇളം ചരക്ക്.  കിട്ടിയാൽ  പണ്ണി തകർക്കാം.  കിട്ടിയാൽ  വിടണ്ടാ.  അയാളും സുമിത്രയുടെ പ്രവർത്തികളിൽ പ്രതികരിച്ചു തുടങ്ങി.  ലൈൻ ക്ളിയറായി. സുമിത്ര മനസിൽ ചിരിച്ചു.  രാഘവൻ വളഞ്ഞു.

ഒരു ദിവസം കുളിമുറിയിൽ വെള്ളം നിറയ്ക്കുകയായിരുന്നു  സുമിത്ര. കൈകാലുകൾ കഴുകാനായി രാഘവൻ അവിടെയെത്തി. അയാൾ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. അവളും മാദകമായി  മന്ദഹസിച്ചു.

“എനിക്കു മനസിലാകുന്നുണ്ടു കേട്ടോ മോളേ”  അയാളവളെ നോക്കി കണ്ണടച്ചു.

“രാഘവേട്ടന് എന്തു മനസിലായെന്നാ ” സുമിത്ര ചോദിച്ചു.

“ഈ ചാട്ടമെങ്ങോട്ടാണെന്ന്.  രാഘവേട്ടനു സമ്മതമാണു കേട്ടോ.”

“പോ,  രാഘവേട്ടാ ” അവൾ കൃത്യം ജോഷി നടിച്ചു  അയാളെ നുള്ളി.  കുണ്ടി കുലുക്കവും അവൾ നടന്നു പോകുന്നതു രാഘവൻ നോക്കി നിന്നു.  പെണ്ണു കഴപ്പു മൂത്തു നിൽക്കുകയാണ്.  പണ്ണാനുള്ള  അവയരമൊപ്പിക്കണം.  രാഘവൻ മനസിലോർത്തു.

ഒരു സന്ധ്യാസമയത്തു  സുമിത്ര തനിച്ചേയുള്ളു വീട്ടിൽ.  ഭവാനി ക്ഷേത്രത്തിൽ പോയിരിക്കുന്നു. ദീപാരാധന കഴിഞ്ഞു വരാൻ വൈകും. ഏട്ടൻമാരും വരാൻ വൈകും.  ആ സമയം  പതിവില്ലാതെ രാഘവൻ അവിടെയെത്തി.  “ആരുമില്ലേ മോളേ? ”

“ഇല്ല രാഘവേട്ടാ,  അമ്മ ക്ഷേത്രത്തിൽ  പോയി. ഏട്ടൻമാർ രാത്രിയേ വരൂ.”

വാതിലിൽ മറഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന സുമിത്ര പറഞ്ഞത് ക്രമസമാധാനം രാഘവന്റെ മനസിൽ നിമി വോൾട്ടിന്റെ ബൾബു കത്തി.  അയാൾ സുമിത്രയെ നോക്കുക.  ആ കണ്ണുകളിലെ ഭാവം.  അവ അയാളെ ക്ഷണിക്കുന്നു.

“വിറകു പുരയിലേക്കു വാ” അയാൾ പതുക്കെ പറഞ്ഞു.  അവൾ തലയാട്ടി.