സൂസന്റെ ഹോസ്പിറ്റലിലെ കളി [ജോസഫ് അലക്സ്‌] 394

“ആണോ. വാർഡിൽ കിടക്കാൻ പാടാണ്. റൂം എടുക്കാമെന്ന് അച്ഛനോട് പറഞ്ഞതാണ്. സമ്മതിച്ചില്ല.”

“അത് കുഴപ്പമില്ലടോ. ഇയാളുടെ അമ്മ ഞാൻ കിടക്കുന്ന വാർഡിൽ വന്നാണ് കിടക്കാറ്. അവിടെ മിക്കവാറും വേറെ ആരേലുമൊക്കെ ഉണ്ടാകും കിടക്കാൻ.”

“ആണോ. എന്നാൽ രാത്രി ഉറക്കം വരുമ്പോൾ വന്നു കിടക്കണം. എന്നാൽ ഞാൻ പോകട്ടെ. അച്ഛൻ തിരക്കുന്നുണ്ടാകും.”

“ഓക്കേ. ഞാൻ ഒന്ന് വലിച്ചിട്ട അകത്തേക്കുള്ളു.”

ഞാൻ ഓക്കേ പറഞ്ഞു അവിടുന്ന് പോയി.

രാത്രി ഡോക്ടർ വന്നു അച്ഛനെ ചെക്ക് അപ്പ് നടത്തി. അല്പം കഴിഞ്ഞു നേഴ്സ് വന്നു മരുന്ന് കൊടുത്തിട്ടു പോയി. പോകാൻ നേരം എന്നോട് എന്തേലുമുണ്ടനെകിൽ വിളിച്ചാൽ മതി എന്ന് പറഞ്ഞു.

ഞാൻ കുറച്ചു നേരം കൂടെ അച്ഛനൊപ്പം കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു. അല്പം കഴിഞ്ഞു അച്ഛൻ നല്ല ഉറക്കമായി.

ഇടയ്ക്കു കെട്ടിയവൻ വിളിച്ചു പിനേ മക്കളും വിളിച്ചു. അവരോടു സംസാരിച്ചുകൊണ്ടു ഞാൻ വരാന്തയിലൂടെ നടന്നപ്പോൾ ആ ചേട്ടൻ അവിടെ ആരോടോ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടു നില്പുണ്ടായിരുന്നു. ആളുടെ ചൂഴ്ന്നുള്ള നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ ദേഹത്തിനൊക്കെ എന്തോ പോലെ തോന്നി.

ഞാൻ വരാന്തയിലെ ഇരുട്ടുള്ള ഇടത്തേക്കു മാറി നിന്ന് മക്കളോട് സംസാരിച്ചു. എല്ലാം കഴിഞ്ഞു റൂമിലേക്ക് വരൻ നേരം ആ ചേട്ടൻ കിടക്കണേൽ പോയി കിടന്നോ ഞാൻ അമ്മയുടെ അടുത്തുണ്ട് അപ്പോൾ അച്ഛനേം നോക്കിക്കൊള്ളാം എന്ന് പറഞ്ഞു.

ഞാൻ അല്പം കഴിഞ്ഞിറങ്ങിക്കൊള്ളാം എന്ന് പറഞ്ഞു അകത്തേക്കു പോയി.

അച്ഛനുറങ്ങി കഴിഞ്ഞു ഞാൻ കുറച്ചു നേരം കൂടെ കൂട്ടുകാരോടൊക്കെ ചാറ്റ് ചെയ്തിരുന്നു. ഉറക്കം വന്നു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ അവിടെ ഉള്ള ഒരു ഒഴിഞ്ഞ ബെഡിൽ കിടക്കാമെന്നു ഓർത്തു. നോക്കിയപ്പോൾ അതിൽ ഒരു വല്യപ്പൻ കിടന്നുറങ്ങുന്നു.

ഞാൻ പിന്നെ ആ ചേട്ടൻ പറഞ്ഞ വാർഡിൽ പോയി നോക്കാമെന്നോർത്തു പുറത്തിറങ്ങി. അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ ആ ചേട്ടൻ ഒരു പയ്യനോട് സംസാരിച്ചു ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ എന്നെ നോക്കി രണ്ടുപേരും ചിരിച്ചു.

പുള്ളിക്കാരൻ അവിടെ ഉള്ള ഒരു കട്ടിൽ ചൂണ്ടി കാണിച്ചിട്ടു അത് തുടച്ചിട്ടിരിക്കുന്നതാണ് അവിടെ കിടന്നോളാൻ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ ആ കട്ടിലിൽ പോയി കയറി ഇരുന്നു. അതൊരു മൂലകായിരുന്നു. അതിനവിടെ കിടന്നാൽ ലൈറ്റ് അടിക്കുകയില്ലായിരുന്നു.