സ്വപ്നങ്ങൾ, നിങ്ങൾ സ്വർഗ്ഗ കുമാരികൾ 2 243

നന്ദുട്ടി എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി എന്ത് പറ്റി ഈ പപ്പക്ക് എന്ന രീതിയിലുള്ള നോട്ടവുമായി എന്നെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു എന്ന് വരുത്തി അത്താഴം കഴിച്ചു പെട്ടാണ് എഴുനേറ്റു പോയി.

നന്ദുട്ടി അമ്മയെ നോക്കി എന്ത് പറ്റി പാപ്പക്ക് എന്ന് ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“നീ അല്ലെ പപ്പടെ പുന്നാരമോൾ. നീ തന്നെ ചോദിക്കു എന്താന്ന്”.

“വഴക്കിട്ടോ രണ്ടാളും?” നന്ദുട്ടി വീണ്ടും തിരക്കി.

“ഇന്ന് നേര്ചെവ്വെ മിണ്ടിയിട്ടുപോലും ഇല്ലേ. പിന്നെ അല്ലെ വഴക്കിടാൻ”.

“ഹോ അപ്പോൾ അതാണ് കാര്യം. ‘ മമ്മി മിണ്ടങ്ങിട്ടായിരിക്കും പാപ്പക് വിഷമം.പോയി പിണക്കാൻ തീർക്കു മമ്മി.

” കഴിച്ചിട്ട് എന്നിട്ടു പോകാൻ നോക്ക് പെണ്ണെ.” ലക്ഷ്മിയും എഴുനേറ്റു അടുക്കളയിലേക്കു പോയി.

റൂമിലേക്ക് വന്ന ലക്ഷ്മി ചിന്തയിൽ മുഴുകി കിടക്കുന്ന എന്നെയ കണ്ടതു.

“ഇത്‌ എന്ത് പറ്റി. എന്തൊക്കെയോ ആലോചിച്ചു കുട്ടുന്നുണ്ടല്ലോ”. മോൾടെ കാര്യം അന്നോ?” ലക്ഷ്മിയുടെ ആ ചോദ്യം കേട്ട് ഞാൻ ശെരിക്കും ഒന്ന് ഞെട്ടി.

അവളെ കെട്ടിച്ചു വിടുന്ന കാര്യം വല്ലതും അന്നോ ഈ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടുന്നെ? അത് കൂടെ കേട്ടപ്പോൾ അന്ന് എന്റെ ശ്വാസം നേരെ ആയതു.

“അതൊന്നും അല്ലെടി. ഒന്ന് ഉറങ്ങി എനിക്കുമ്പോൾ ശെരിയാകും”

“മോൾ അകെ വിഷമത്തിൽ ആണു. അവൾ ചോദിക്കുവാ പപ്പ ക് എന്താ പറ്റിയത് എന്ന്. എനിക്ക് എന്ത് കുന്തം ആണേലും ഇവിടെ ആർക്കും ഒരു വിഷമവും ഇല്ല”. ലക്ഷ്മി ചെറിയ പരിഭവം നടിച്ചു കൊണ്ട് ബെഡിൽ കിടന്നു.

മോൾ കിടന്നോ? ഞാൻ ലെക്ഷ്മിയോട് തിരക്കി.

അറിയില്ല എന്നെ ഭാവത്തിൽ അവൾ മൂളി.

എന്നാൽ ഞാൻ പോയി ഒന്ന് നോക്കിയിട്ടു വരാം. അവളെ ചൊടിപ്പിക്കാൻ എന്നവണ്ണം പറഞ്ഞു ഞാൻ ബെഡ്രോമിന്റെ പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി.

അവിടെ എങ്ങും നന്ദുട്ടിയെ കണ്ടില്ല. അവളുടെ റൂമിൽ ആയിരിക്കും എന്ന് കരുതിയ ഞാൻ മെല്ലെ വാതിലിൽ മുട്ടി. മോളെ നന്ദുട്ടി എന്ന് വിളിച്ചു നോക്കി. മറുപടി ഇല്ലാ. ഞാൻ മെല്ലെ വാതിൽ തുറന്നു അകത്തേക്ക് കേറി.