സ്വപ്നങ്ങൾ, നിങ്ങൾ സ്വർഗ്ഗ കുമാരികൾ 9 [Binoy T] 340

ഉച്ചയൂണ് കഴിഞ്ഞു ഞാൻ അല്പം നേരം ഒന്ന് മയങ്ങി. വൈകുന്നേരം ഒരു നാലു മയിയെക്കെ ആയപ്പോൾ ഞങ്ങള്‍ യാത്രക്കുള്ള ഒരുക്കങ്ങള്‍ എല്ലാം തുടങ്ങി. ഇവിടെ നിന്നും ഒരു 8 -9 മണിക്കൂർ ഡ്രൈവിംഗ് തന്നെ ഉണ്ട്. ബുക്ക് ചെയ്തിരുന്ന ഫ്ലൈറ്റ് ടിക്കറ്റ് നന്ദുട്ടി തന്നെ ക്യാൻസൽ ചെയ്‌തു.

“കുഴപ്പം ഇല്ലല്ലോ അല്ലെ ഏട്ടാ ” ലക്ഷ്മി യാണ് ചോദിച്ചത്.

” എന്ത് കുഴപ്പം?” ഞാൻ ചോദിച്ചു. “കോൺഫറൻസ് കഴിഞ്ഞു ഇവിടെ വന്നു നിന്നെ കൂട്ടാം “

“ഒന്ന് രണ്ടു പെയർ ഡ്രസ്സ് മേടിച്ചോളൂ കേട്ടോ അവൾക്കു. അത്യാവിശ്യത്തിനു ഉള്ളത് മാത്രമേ കൊണ്ടുവന്നുള്ളു ഇങ്ങോട്ടു പോന്നപ്പോൾ” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

” ആയിക്കോട്ടെ”

ഒരുക്കങ്ങള്‍ എക്കെ കഴിഞ്ഞു പെട്ടി യുമായി താഴെ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ മാധവൻ അവിടെ കത്ത് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നെ കണ്ടത് പെട്ടി മേടിച്ചു കാറിൽ ഡിക്കിയിൽ വെച്ച്. അല്പം നേരം കഴിഞ്ഞു അമ്മാമയും നന്ദുട്ടിയും ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്നു.ഒരു ചാര നിറമാർന്ന കുർത്തയും പാന്റും പിന്നെ ഷാളും ആണ് നന്ദുട്ടി ധരിച്ചിരുന്നത്. അത് അവൾക്കു നല്ലപോലെ ചെറുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“അഞ്ജലിയുടെ യാ പപ്പാ ഇത്” ഞാൻ നോക്കുന്നത് കണ്ടു നന്ദുട്ടി പറഞ്ഞു.

പുറകിലായി ലക്ഷ്മിയും ശ്രീലേഖ, അഞ്ജലി,ആതിര ഉണ്ടായിരുന്നു.

“അമ്മാവാ കോൺഫറൻസ് കഴിഞ്ഞു വന്നിട്ട് നന്ദുട്ടിയെ രണ്ടു മുന്ന് ദിവസം ഇവിടെ നിർത്തണം കേട്ടോ.” അഞ്ജലി യാണ് അത് പറഞ്ഞത്.

” പിന്നെ എന്താ” ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു.

എവിടെ നിന്നോ ഓടി പടച്ചു ശ്രീധരനും അവിടെ എത്തി.

“അളിയാ എല്ലാം ഓകെ അല്ലെ. പോയിട്ടു വന്നിട്ടു കാണാം.”

എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞു ഞങ്ങള്‍ ബാംഗ്ലൂർ ലേക്ക് തിരിച്ചു. ഡ്രൈവ് ചെയ്തു. ഞാനും നന്ദുട്ടിയും മാത്രമായുള്ള കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്‍ ഞങ്ങൾക്കായി കാലം ഒരുക്കി വെച്ചു കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

—————————————————————————————————————————-

എപ്പോഴത്തെയും പോലെ പുറത്തെ കാഴ്ചകൾ കണ്ടു നന്ദുട്ടി ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.സീറ്റ് ബെൽറ്റിന്റെ വള്ളി ദേഹത്ത് കൂടി ചേർന്ന് കിടക്കുന്നത് കാരണം അവളുടെ മാറിലെ മുഴുപ്പ് ആ ഗ്രേ കുർത്തയിലൂടെ എടുത്തു കാണിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ചു മുന്നേ വരെ നല്ലപോലെ വാചാലയായിരുന്നു കുട്ടിയാണ് ഇപ്പോൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത്. ചിലപ്പോൾ എക്കെ അവൾ ഇങ്ങനെ യാണ്.