ടീച്ചർമാരുടെ കളിത്തോഴൻ [Oliver] 1039

“ എന്താണിക്ക… ആകെയൊരു മൂഡ് ഓഫ്?”

“ എനിക്കിന്നൊരു മൂഡില്ല.. നീ കിടക്കാൻ നോക്ക്…”

ഇതങ്ങനെ വിടാൻ ഭാവമില്ല ഫാത്തിമയ്ക്ക്. ഇതിപ്പൊ ഒന്നര വർഷമായി. അങ്ങോട്ട് ആക്രമിക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ച് അവൾ മുനീറിന്റെ ലുങ്കി പറിച്ചുകളഞ്ഞു. എഴുന്നേറ്റിരുന്ന് ചൊട്ടി കിടന്ന കുണ്ണ വായിലാക്കി ഒന്ന് ഊമ്പിയതേയുള്ളൂ. അപ്പോഴേക്കും ‘നിനക്ക് പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാവില്ലേ എന്നും പറഞ്ഞയാൾ അവളെ തള്ളിയകറ്റി തിരിഞ്ഞുകിടന്നു.

“ കഴിഞ്ഞ ഒരു വർഷമായി നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ തന്നെയാണല്ലോ മനുഷ്യാ. മോളുണ്ടായിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ ശ്രദ്ധിക്കുന്നതാ ഈ മാറ്റം. എന്റെ പാന്റി പൂറിൽ ഒട്ടിക്കിടക്കുന്നത് നിങ്ങൾ കണ്ടിട്ട് എത്രയായെന്ന് അറിയോ? ഒരു വർഷവും 5 മാസവും. ഇതിൽ നിന്ന് ഞാനെന്താ മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്? എന്നെ നിങ്ങൾക്ക് മടുത്തെന്നോ? അതോ പുതിയ ഏവളുമാരുടെയെങ്കിലും കൂടെ കെട്ടിമറിയുകയാണെന്നോ? അതോ അതിനുള്ള ശേഷി നഷ്ടപ്പെട്ടെന്നോ?” അവൾ തികഞ്ഞ സങ്കടത്തോടെ ചോദിച്ചു.

മുനീർ ഒന്ന് നെടുവീര്‍പ്പിട്ടിട്ട് തിരിഞ്ഞുകിടന്നു.

“ സത്യം പറയാല്ലോ ഫാത്തിമേ. നിനക്ക് കഴപ്പ് കുറച്ച് കൂടുതലാണെന്ന് അറിയാം. അതിന് വെളുക്കുവോളം കളിച്ചുതരണമെന്ന് ആഗ്രഹമുണ്ട്. പക്ഷേ വീപ്പക്കുറ്റി പോലുള്ളയീ ശരീരം കണ്ടാൽ എനിക്കൂടി എന്തേലും തോന്നണ്ടേ? കാണുമ്പോ തന്നെ എന്തോ പോലെ തോന്നുന്നു.”

“ നിങ്ങടെ കൊച്ചിനെ പെറ്റതുകൊണ്ടല്ലേ മനുഷ്യാ എനിക്ക് തടി വെച്ചത്. അല്ലാതെ ഞാൻ തിന്നുകൂട്ടിയത് മാത്രമല്ലല്ലോ.”

“ പിന്നേ, ഈ ദുനിയാവിൽ പ്രസവിച്ചിട്ടുള്ളത് നീ മാത്രമല്ലേ! ഇത് നോക്ക്.” മുനീർ ഫേസ്ബുക്കെടുത്ത് ഒരു പെണ്ണിന്റെ രണ്ട് മൂന്ന് ഫോട്ടോസ് കാണിച്ചു. ഒട്ടും വണ്ണമില്ലാത്തൊരു മുപ്പത്തഞ്ച് തോന്നിക്കുന്ന പെണ്ണ്.

“ നിനക്ക് മുൻപ് എനിക്ക് ആലോചന വന്ന കുട്ടിയാ. ഇവളും രണ്ട് പെറ്റതാ. ഇപ്പൊ വീണ്ടും തടി കുറച്ചു. നീ മാത്രം ഇങ്ങനെ തടിച്ചോണ്ടിരുന്നോ.”

മുനീർ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ എഴുന്നേറ്റ് കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ ചെന്ന് നിന്ന് തൻ്റെ മേനിയെ ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞു. ശരിയാ, വയറ് അൽപം ചാടിയെന്നത് നേര്. ചന്തിയും അരക്കെട്ടുമൊക്കെ പ്രസവത്തോടെ ഒന്നൂടി വിരിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ മുലകൾ കല്യാണം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മുതലേ ഇങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നു. ഇങ്ങനെയാക്കിയത് അങ്ങേരാ. എന്നാലും അറപ്പ് തോന്നാൻ മാത്രമുണ്ടോ? കുറച്ച് വലുതാണന്നല്ലേയുള്ളൂ?