ടീച്ചർമാരുടെ കളിത്തോഴൻ [Oliver] 1039

“ കൊള്ളാം. ഞാൻ വയറ് വീർത്ത് നടക്കണത് കാണാനാ നിനക്ക് പൂതി?”

“ അതിന് മാത്രം പ്രായമൊന്നും ആയിട്ടില്ലല്ലോ.. മൂന്നാമതും പെറ്റാലെന്താ?”

“ കൊള്ളാം, പെറുന്നു. തടി കൂടുന്നു. കെട്ട്യോന്റെ പുച്ഛം. അത് സഹിക്കാതെ ജിമ്മിന് വരുന്നു. പിന്നേം പെറുന്നു, ജിമ്മിന് വരുന്നു. റിപ്പീറ്റ്… ശേലായിട്ടുണ്ട്…” അവൾ എള്ളിയിൽ കൈ വെച്ചു.

“ ഹിഹി… ജിമ്മിന് വരുന്നത് തടി കുറയ്ക്കാനോ അതോ പഴം കഴിക്കാനോ?” അവൻ ഊറിച്ചിരിച്ചു.

“ കഴിക്കാനും കേറ്റാനും! കിന്നാരം നിർത്തി ഇങ്ങോട്ട് വാടാ ചെക്കാ…”

ഫാത്തിമ അവനെയും കൊണ്ട് അങ്ങേയറ്റത്തെ ക്ലാസ്റൂമിൽ കേറി. മൂന്നാല് റൂം ഇനിയും പൂട്ടാനുള്ളതിനാൽ പറ്റിയ സ്ഥലം അന്വേഷിച്ച് നടക്കേണ്ട കാര്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല. കേറിയയുടൻ അവർ കതക് കുറ്റിയിട്ടു.

“ നീ ഫിസ്ക്സിൽ നിൽക്കാമെന്നാണല്ലോ മെസ്സേജ് അയച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞത്?”

“ അങ്ങോട്ട് കേറിയതായിരുന്നു. അപ്പോഴാ പാർവ്വതിയുടെ പൂറ്റിലെ മെസ്സേജ്… വായിച്ചപ്പൊ ദേഷ്യം കേറി രണ്ട് പറയാന്‍ പോയതാ.”

“ നീയിനി അതിനെ ഒന്നും പറയണ്ട. ആ പുറമേ കാട്ടുന്ന ധൈര്യമേയുള്ളൂ. അതൊരു തൊട്ടാവാടിയാ..”

“ ഹ്മംം… മര്യാദയ്ക്ക് നിന്നില്ലേൽ പൂറിമോൾടെ കൂതി പൊളിച്ചു ഞാൻ വിടും.”

“ ശ്ശെ… ടീച്ചർമാരെപ്പറ്റി അവരാതം പറയാതെടാ ചെക്കാ.

അല്ലാ, പാന്റി മാത്രം ഊരിയാ പോരേ? പെട്ടെന്ന് തീർക്കാം. ആരെങ്കിലും വന്നാല്‍…” ചുരിദാറിന്റെ ബോട്ടം ഊരുമ്പോൾ ഫാത്തിമ പറഞ്ഞു.

“ അത് പോരാ… കുറേക്കാലമായില്ലേ… എനിക്കിന്ന് വിസ്തരിച്ച് തന്നെ കളിക്കണം.”

“ പോടാ അവിടുന്ന്! എനിക്കും അതിനാ ഇഷ്ടം. പക്ഷേ… ആരേലും പിടിച്ചാൽ ജീവിതം തീർന്നു.”

“ ങ്ഹാ. അതും ശരിയാ. എന്തായാലും ഇങ്ങനെയൊരു അവസരം കിട്ടുമെന്ന് പോലും കരുതിയതല്ല.” പാന്റിന്റെ കൊളുത്തഴിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.

“ അയ്യട, അത് ഞാൻ ഒപ്പിച്ചതുകൊണ്ടല്ലേ… അതിന് നീയെനിക്ക് ഒരു സ്പെഷ്യൽ സമ്മാനം തരണം.” അവൾ ഒരു കാല് പൊക്കി കണങ്കാലിലൂടെ പാന്റിയൂരി എടുത്തു.

“ പറഞ്ഞോ മിസ്സേ എന്താ വേണ്ടത്…?”

“ എനിക്ക് വേണ്ടത് നിനക്കറിയാലോ…” ജട്ടിക്ക് മുകളിലൂടെ ഫാത്തിമ അവന്റെ നേന്ത്രക്കായയിൽ പിടിച്ചു.