തറവാട്ടിലെ വെക്കേഷൻ [അപ്പൂസ്] 412

“തിരുവമ്പാടിയ്ക്കുള്ള ബസ് പോയോ?” അവർ എനിക്ക് വേണ്ടി ആ മധുരസ്വരത്തിൽ ചോദ്യമാവർത്തിച്ചു.

“ഇല്ല! പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞ് വരാനുണ്ട്.” ഞാൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
“ആഹ്, ശരി” നന്ദി സൂചകമായി ഒരു കിടിലൻ ചിരി തന്ന ശേഷം അവർ എന്റെ മുന്നിലെ റോയിലുള്ള ഒരു കസേരയിൽ വന്നിരുന്നു.
പരിഭ്രമം കാരണം എന്റെ മുഖത്ത് ചിരി പോയിട്ട് ഒരു പറിയും ആ സമയത്ത് വന്നില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല അത്ഭുതവും വെപ്രാളവും ആക്രാന്തവുമെല്ലാം ചേർന്ന ഒരു ഊമ്പിയ എക്സ്പ്രഷനിൽ വായും പൊളിച്ച് അവരെ നോക്കിയിരുന്നു. എനിക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞ് ഇരുന്നത് കൊണ്ട് ഭാഗ്യത്തിന് എന്റെ നവരസങ്ങളൊന്നും അവർ കണ്ടില്ല.

അവർ ബാഗ് തുറന്ന് ഫോൺ എടുത്തു. എന്നിട്ട് ഹെഡ്സെറ്റ് കുത്തി ചെവിയിൽ വെച്ചു. ചെവിയിലേക്ക് വീണു കിടന്ന സ്മൂത്തെൻ ചെയ്ത ചെറിയ ബ്രൗൺ ഷെയ്ഡുള്ള തലമുടി കൈ കൊണ്ട് ഒതുക്കി വെച്ചു. ഹോ! ആ കൈവെള്ള ഒന്നു കാണണം. തൂവെള്ള നിറം. പഞ്ഞിക്കെട്ടുപോലെ സോഫ്റ്റ് ആയിരിക്കും. കൈയുടെ ഭംഗി കൂട്ടാൻ വണ്ണം കുറഞ്ഞ ഒരു സ്വർണ മോതിരവും ഒരു സ്വർണ ബ്രേസ്ലറ്റും കയ്യിലുണ്ടായിരുന്നു. അവർ സൈഡ് ബാഗ് മടിയിൽ വെച്ച് അതിനുമുകളിൽ കൈവെച്ച് ഫോൺ പിടിച്ച് ഇരിക്കുവാണ്. പുറകുഭാഗം മാത്രമാണ് ഇപ്പോ എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റുന്നത്. നല്ല ഭംഗിയുള്ള തലമുടി ഒരു ചെറിയ ക്ലിപ്പ് കുടുക്കി വെച്ചിരിക്കുന്നു. ചുരിദാറും ലെഗ്ഗിൻസുമാണ് വേഷം. ആ ബ്രൗൺ ചുരിദാറും ഇളം പച്ച ലെഗ്ഗിൻസും ആ വെളുത്തു തുടുത്ത ശരീരത്തിന്റെ മാറ്റ് കൂട്ടുന്നു. ഫോണിൽ നിന്നും ഇടയ്ക്ക് കയ്യെടുത്ത് അവർ പുറത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ആ മുഖശ്രീ ദൃശ്യമാവും. ഒരു കുഞ്ഞ് പൊട്ടും ലിപ് ഗ്ലോസും മാത്രം. കുഞ്ഞ് കമ്മലുകളും. പക്കാ സ്റ്റാൻഡേർഡ് ലുക്ക്. കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയാം, കാശുള്ള വീട്ടിലെയാണെന്ന്. ഇത്ര സൗന്ദര്യമേ ഞാനും ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുള്ളൂ. ഹൊ! ഇതിനെ ഒക്കെ വിധിച്ചത് ഏത് ഭാഗ്യം ചെയ്തവനാണാവോ?
മഷിയെഴുതാത്ത ആ വിടർന്ന കണ്ണുകൾ സ്റ്റാൻഡിൽ അങ്ങിങ്ങു പരതി നടന്നു. പിന്നെ വീണ്ടും ഫോണിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. ഇളം പിങ്ക് നിറമുള്ള ചുണ്ടുകൾ ഇടയ്ക്കിടെ ആ നാക്കുകൾ വന്ന് നനച്ചിരുന്നു. ചൂട് കൊണ്ടാവും. അവരുടെ മുഖത്ത് വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ പൊടിഞ്ഞ് തുടങ്ങിയിരുന്നു.
ഈ ചൂടത്തും ആ സൗന്ദര്യം നോക്കിയിരുന്ന എന്റെ ഉള്ളിൽ മഞ്ഞ് പെയ്യുന്ന ഫീലായിരുന്നു. ആ ദേവീരൂപം മതിവരുവോളം ആസ്വദിക്കാൻ ഉണ്ടായ അവസരത്തിന് ഞാൻ ദൈവത്തോട് എന്നും കടപ്പെട്ടിരിക്കും. ‘ന്റെ കൃഷ്ണാ! ഇതിന് പകരമായി ഈ അപ്പു ഒരു കീറാത്ത പത്തുരൂപ ഭണ്ഡാരത്തിൽ ഇട്ടിരിക്കും! ഇത് സത്യം!’
ചേച്ചിയുടെ നോട്ടം ഫോണിൽ തന്നെ ആയതോടെ ഞാൻ നോട്ടം പയ്യെ താഴേക്ക് കൊണ്ടു വന്നു. ഇരിക്കുന്ന കസേരയുടെ മറവിൽ പുറംഭാഗം കാണാൻ വയ്യ. പക്ഷേ വിടവിലൂടെ ചന്തിയുടെ ഭാഗം കാണാം. ആ സൗന്ദര്യത്തിനൊത്ത വലിയ ചന്തി തന്നെ. പക്ഷേ ചുരിദാറുള്ളതു കൊണ്ട് ചന്തിയുടെ പൂർണ്ണഭംഗി ആസ്വദിക്കാൻ വയ്യ. സൈഡ് ഓപ്പണിലൂടെ പച്ച ലെഗ്ഗിൻസ് ചെറുതായി കാണുന്നുണ്ട്. ഞാൻ കയ്യിലുള്ള ഫ്രൂട്ടി സൈഡിലെ ഭാഗിലെ വെയ്ക്കാനെന്ന