തറവാട്ടിലെ വെക്കേഷൻ [അപ്പൂസ്] 412

പോലെ ചെരിഞ്ഞ് ആ സൈഡ് ഓപ്പൺ കാഴ്ച ഒന്നൂടെ വ്യക്തമായി നോക്കി. പച്ച ബനിയൻക്ലോത്ത് ഒട്ടി നിൽക്കുന്ന കൊഴുത്ത തുടകൾ. എന്തൊരു കൊഴുപ്പും വണ്ണവുമാണ് ആ തുടകൾക്ക്. വായിൽ വെള്ളം വന്നു പോയി.

പെട്ടെന്ന് അവർ മുന്നിലിരുന്ന കാല് പുറകിലേക്ക് വെച്ചു. ആ കാലിലിരുന്ന ഷൂസ് ഊർന്നു വീണതും എന്റെ കുട്ടൻ ഞെട്ടിവിറച്ചതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു. അഴിഞ്ഞു വീണ ഷൂസിനു മുകളിൽ കാൽ പാദങ്ങൾ പുറകിലേക്ക് വെച്ച് അവർ ഫോണിൽ നോക്കിയിരുന്നു.
എന്തു മനോഹരമായ പാദങ്ങൾ! തൂവെള്ള നിറം. ഞെരിയാണിക്ക് മുകളിൽ വരെ ഇറക്കമുള്ള ലെഗ്ഗിൻസിനു താഴെ വണ്ണം കുറഞ്ഞ ഒരു സ്വർണപാദസരം. തന്റെ ജന്മം സഫലമായ സന്തോഷത്തിൽ ആ പാദസരങ്ങൾ ആ വെണ്ണ കാൽപാദങ്ങളെ ഉമ്മവെച്ചും തഴുകിയും നിർവൃതി കൊള്ളുകയാണ്. അവരുടെ കാലടികൾ എനിക്ക് വ്യക്തമായി കാണാവുന്ന രീതിയിലാണ്. പേരിനു പോലും അഴുക്കോ ചെളിയോ ഇല്ലാതെ വെളുവെളുത്ത കാലടികളും നോക്കി ഞാൻ കണ്ട്രോളില്ലാതെ ഇരുന്നു. ആ വെളുപ്പിൽ കാലിലെ രേഖകൾ പോലും തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റുന്നില്ല. ചെറുതായി നീട്ടിയ കാൽ നഖങ്ങളിൽ വൃത്തിയായി ഇളം നിറത്തിലുള്ള നെയിൽ പോളിഷ് പൂശിയിരുന്നു. ഈ നിമിഷം ദൈവം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു ഒരു വരം നൽകുകയാണെങ്കിൽ ആ മനോഹരമായ കാലുകൾ ഓരോന്നായി എന്റെ മുഖത്തോട് അടുപ്പിച്ച് ആ കാൽ വെള്ളകൾ മൂക്കിനോട് ചേർത്ത് ആഞ്ഞ് മണത്ത്, രണ്ട് പാദങ്ങളിലും ഉമ്മ വെച്ച് നാവ് കൊണ്ട് നക്കി നുണഞ്ഞ് കാലാ കാലം ഇരിക്കാനുള്ള ആഗ്രഹം വരമായി ആവശ്യപ്പെടുമായിരുന്നു ഞാൻ.
രണ്ട് കാലടികളും എന്റെ നാവ് വെച്ച് നക്കി തോർത്തി ഓരോ വിരലും വായിലിട്ട് ഊമ്പുമ്പോൾ ആ സ്വർണം പാദസരം കാലിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഇഴഞ്ഞുകളിക്കുന്നതും മനസ്സിൽ കണ്ട് ഇരുന്നപ്പോഴാണ് എനിക്ക് പോകാനുള്ള ബസ് മുന്നിൽ വന്ന് നിന്നത്.
ചേച്ചി എഴുന്നേറ്റ് ബസിനടുത്തേക്ക് വേഗം നടന്നു.
സ്വബോധം വന്ന ഞാൻ വേഗം ബാഗും വലിച്ച് തോളിലിട്ട് പിറകേ ഓടി.