തെറ്റ് ചെയ്യാത്തവരായി ആരുണ്ട് നന്ദു 5 [John Honai] 216

സത്യം പറഞ്ഞാൽ നേരിട്ട് കണ്ടാൽ ചെകിട് തല്ലിപൊളിക്കാൻ തോന്നിയിരുന്നു താത്തയുടെ. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ… പറ്റുന്നില്ല. എന്റെ ദേഷ്യമെല്ലാം ഇല്ലാണ്ടായി പോയി.

“ഞാൻ താത്തയെ എത്രത്തോളം സ്നേഹിച്ചിരുന്നു എന്നറിയുവോ? താത്ത പോയതിനു ശേഷം ഞാൻ എത്ര കരഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നു അറിയുവോ? “

“എനിക്ക് അറിയാം നന്ദു. നിനക്ക് എന്നോട് ഒത്തിരി ഇഷ്ട്ടമുണ്ടെന്നു. “

“പക്ഷെ നീ കുഞ്ഞല്ലേ! ആര് അക്‌സെപ്റ് ചെയ്യും നമ്മുടെ ഇഷ്ട്ടം അറിഞ്ഞാൽ ! നിനക്ക് നിന്റെ വീട്ടുകാരെ സങ്കടപെടുത്താൻ പറ്റുമോ? ഇല്ല… എനിക്കും പറ്റില്ല. ഇപ്പൊ ഞാൻ ചാവാതിരിക്കുന്നത് തന്നെ അവരെയും എന്റെ മോനെയും ഓർത്താണ്. “

“അപ്പൊ എന്നെ ഓർക്കുന്നില്ലേ !”

താത്തയുടെ കണ്ണ് വീണ്ടും നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോ ഞാൻ താത്തയുടെ അടുത്തേക്ക് എണീച്ചു ചെന്നു തോളിൽ കൈ വച്ചു. “സാരമില്ല… താത്ത കരയണ്ട. “

താത്ത എന്നെ ഇരുന്നു കൊണ്ട് അരികത്തു നിൽക്കുന്ന എന്റെ മേൽ ചാരി കരഞ്ഞു. ഞാൻ താത്തയെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി താത്തയുടെ തലയിലും മുതുകിലും ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.

കുറച്ചു നിമിഷം അത് അങ്ങനെ തന്നെ തുടർന്നു. പക്ഷെ ഏതോ ഒരു നിമിഷത്തിൽ എന്റെ ഉള്ളിലെ സഹതാപം കാമത്തിന്റെ താപം ആയി മാറിയിരുന്നു. മുതുകിൽ തഴുകിയിരുന്ന എന്റെ കൈ പതിയെ താത്തയുടെ കക്ഷത്തിൽ എത്തി എന്നിട്ട് പതിയെ മുലയുടെ മാർദ്ദവത്തിൽ ഇറങ്ങി എന്റെ വിരൽ തട്ടിയതും കാര്യം മനസിലായ താത്ത കണ്ണ് തുടച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു.

“വന്നിട്ട് ഞാൻ നിനക്കൊന്നും തന്നില്ലല്ലോ. ഇവിടെ ഇരിക്ക്. ഞാൻ നിനക്ക് ജ്യൂസ്‌ അടിച്ചു തരാം. ”
അതും പറഞ്ഞു താത്ത അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. ഞാൻ കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു. അവസാനം രണ്ടും കല്പ്പിച്ചു ഞാൻ അടുക്കളയിലോട്ട് നടന്നു. അവിടെ താത്ത കുറച്ചു മുന്തിരി മിക്സി ജാറിൽ ഇട്ടു ജ്യൂസ്‌ അടിക്കാൻ പോവാണ്.

തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന സബ്ന താത്തയെ കണ്ടതും എന്റെ കടിഞ്ഞാൺ വിട്ടു. ആ തുടുത്ത വയറിൽ ഒന്ന് പിടിക്കാനും തടിച്ചു കൊഴുത്ത ആ ചന്തിയിൽ ഒന്ന് കുണ്ണയിട്ടു തുറക്കാനും ഞാൻ കൊതിച്ചു. ഞാൻ ആഗ്രഹം അടക്കിവക്കാൻ നിന്നില്ല. താത്തയുടെ അടുത്തു ചെന്നു ഞാൻ വയറിൽ ചുറ്റി പിടിച്ചു നൈറ്റിയുടെ തടസ്സമില്ലാത്ത പുറം കഴുത്തിൽ ഞാൻ ഒന്ന് അമർത്തി ചുംബിച്ചു.

പണ്ട് ഞാൻ പിടിച്ചു കളിച്ച വയറല്ല താത്തക്ക് ഇപ്പോൾ നല്ല തടിച്ചു മടക്കെല്ലാം വന്നിട്ടുണ്ട്.