തുളസിദളം 6 [ശ്രീക്കുട്ടൻ] 611

“അയ്യേ… ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ…??”

എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞ് ഭൈരവ് പിന്നിലേക്ക് മാറി,

“എന്നാപ്പിന്നെ ഞാൻ സ്നേഹിക്കട്ടെ…?”

ഒരു വല്ലാത്ത ഭാവത്തോടെ അവനോട് ചോദിച്ചു,

അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളെ നോക്കി നിന്നു,

അവൾ മുഖത്ത് അവനോടുള്ള പ്രണയം നിറഞ്ഞു… അവൾ അവന് നേർക്ക് നടന്നു… പിറകിലേക്ക് പോയി ചുമരിൽ ഇടിച്ചു നിന്ന ഭൈരവിന്റെ ദേഹത്തേക്ക് അവൾ പതിയെ ചാരി, ഭൈരവ് വല്ലാത്ത ഭാവത്തോടെ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി ഉമിനീരിറക്കി, അവളുടെ മാറിടം അവന്റെ നെഞ്ചിന് തൊട്ടു താഴയായി അമർന്നു, അവൻ ആ ഒരു സുഖത്തിൽ പതിയെ കണ്ണുകളടച്ചു, കിച്ച വശ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഇടത് കൈ കൊണ്ട് അവന്റെ നെഞ്ചിലുഴിഞ്ഞു മുകളിലത്തെ രണ്ട് ബട്ടനുകൾ വേർപെടുത്തി, അവൾ തന്റെ ചുണ്ടുകൾ ആ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർക്കാനൊരുങ്ങി, അവളുടെ ചുടുനിശ്വാസം അവന്റെ ദേഹത്ത് തട്ടി, അവൻ കണ്ണടച്ചുകൊണ്ട് ഉമിനീരിറക്കി, കിച്ച തന്റെ വലതുകൈകൊണ്ട് കൊണ്ട് അവന്റെ മുഖമൊന്നുഴിഞ്ഞു, ആ കൈകൾ അവന്റെ മീശയിൽ തഴുകി അവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ എത്തി നിന്നു, പെട്ടെന്ന് അവൾ അവന്റെ വായ ഇറുകെ പൊത്തിപ്പിടിച്ചതും അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ആഞ്ഞു കടിച്ചതും നിമിഷ നേരം കൊണ്ടായിരുന്നു, അതിന്റെ വേദനയിൽ അവൻ തുള്ളിപ്പോയി, വായ പൊത്തിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ ഒരു അമറൽ മാത്രമേ പുറത്തു വന്നുള്ളൂ, അവൻ അവളെ തള്ളി മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ അവൾ കൂടുതൽ അവനിൽ ചേർന്ന് കടിച്ചു, എങ്ങനെയോ അവൻ അവളെ തള്ളിമാറ്റി,

“എടി… പുല്ലേ… എന്റെ നെഞ്ച് കടിച്ച് പറിച്ചല്ലോടി…”

അവൻ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു, അവളുടെ ഉമിനീരിന്റെ പാട് അവന്റെ നെഞ്ചിൽ നനഞ്ഞു തെളിഞ്ഞു കിടന്നിരുന്നു,

“ഇനിയും സ്നേഹം വേണോ ചേട്ടാ…? വേണേ പറയണേ…”

കിച്ച പറഞ്ഞുകൊണ്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങിപ്പോയി

“എന്റെ ഭൈരവസാമി… ഇത് ഭൂലൻദേവിയല്ല ആറ്റം ബോംബാണ്…”

പിന്നീട് കിച്ച ട്രയൽറൂമിന്റെ വാതിലിൽ നിന്ന് തല ഉള്ളിലേക്കിട്ട് പറഞ്ഞു

“ദേ… കണ്ട പെൺപിള്ളേരെടുത്ത് കൊഞ്ചിക്കുഴയാൻ പോയാ… ഇപ്പൊ കിട്ടിയത് പോലാകില്ല, പറഞ്ഞേക്കാം…”

അത് കേട്ട ഭൈരവിന്റെ തലയിലെ കിളികൾ tolet ബോർഡ് തൂക്കി പെട്ടിയും പ്രമാണവും എടുത്ത് നാട് വിട്ടു