ഉമ്മയും അമ്മയും പിന്നെ ഞങ്ങളും 1 [Kumbhakarnan] 607

ഇപ്പോൾ വീണ്ടും അവനെ കണ്ടപ്പോൾ മുതൽ …. ഇപ്പോൾ കണ്ടപ്പോഴാണോ…അല്ല…അവൻ വരുന്നുണ്ടെന്ന് ഇന്നലെ രവിയേട്ടൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ പൂറ്റിൽ ഒലിപ്പ് തുടങ്ങിയതാണ്.

ഇപ്പോൾ ദേ…തുടകളുടെ സംഗമ സ്ഥാനത്ത് ഒരു പിടച്ചിൽ. അവൾ വയറൊന്നു ഉള്ളിലേക്ക് വലിച്ചു ലെഗ്ഗിൻസിനുള്ളിലേക്ക് വലതുകൈ കടത്തി. പൂറ്റിലേക്ക് വിരലുകൾ അരിച്ചു ചെന്നു. അവിടമാകെ നനഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. നടുവിരലും ചൂണ്ടുവിരലും തേനൊലിക്കുന്ന പിളർപ്പിലേക്ക് കയറ്റുമ്പോൾ കണ്ണുകൾ താനെ അടഞ്ഞുപോയി…

“ഓ…ഹ്…”

അവളറിയാതെ ഒരു ശബ്ദം പുറത്തുവന്നു. വിരലുകൾ ഊരിക്കുത്തിക്കൊണ്ട് ഇടതുകൈ വലതുമുലയിൽ അമർന്നു. വിരലുകൾക്കിടയിൽ ആ മാംസഗോളം ഞെരിഞ്ഞുടയുമ്പോൾ ഭ്രാന്തമായ വേഗത്തിൽ വിരലുകൾ പൂറ്റിൽ കയറിയിറങ്ങുകയായിരുന്നു. ഒരു മിനിറ്റ് പോലുമെടുത്തില്ല. അവളുടെ പാന്റിയും ലെഗ്ഗിൻസും നനച്ചുകൊണ്ട് പൂറ്റിൽ നിന്നും കഴവെള്ളം കുത്തിയൊഴുകി. ശരീരം ഒന്നാകെ കോച്ചിവലിച്ചു. തൊണ്ടയിലുയർന്ന സുഖത്തിന്റെ തേങ്ങൽ ,ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തുപിടിച്ച് നിശ്ശബ്ദമാക്കി.

ഹാളിലിരുന്ന റഫീക്കിന്റെ അവസ്ഥയും മറിച്ചായിരുന്നില്ല.

ഒന്നുരണ്ടു തവണ മുൻപിവിടെ വന്നിരുന്നുവെങ്കിലും ചേച്ചിയെ മറ്റൊരു തരത്തിൽ താൻ നോക്കിയിട്ടില്ല. തനിക്ക് ഒരു ജീവിതം തന്ന ആ വലിയ മനുഷ്യനെ ഓർക്കുമ്പോൾ ഇപ്പോൾ മനസ്സിൽ മുളച്ചു പൊന്തിയ കാമാഗ്നിയിൽ വിവേകത്തിന്റെ വെള്ളമൊഴിച്ചു കെടുത്താൻ അവനിലെ നന്മ ആത്മാർത്ഥമായി ആഗ്രഹിച്ചു. പക്ഷെ പരാജയപ്പെട്ടുപോകുന്നു. നാക്ക് കടിച്ച് ഒരു കണ്ണടച്ച് തന്റെ നേരെ നോക്കിയ ആ നോട്ടവും പിന്നെ തുടകളുടെയും നിതംബ താളത്തിന്റെയും കാഴ്ചയും കണ്ണിൽ നിന്ന് പോകുന്നില്ല.

“ചായ കാത്തിരുന്നു മുഷിഞ്ഞോ ?”

ഇരുകൈകളിലും രണ്ട് ചയക്കപ്പുകളുമായി ശാരി ഹാളിലേക്ക് വന്നു. അവന്റെയരികിൽ വന്ന് കപ്പ് അവനു നേരെ നീട്ടി. ആ കപ്പ് കൈയിൽ വാങ്ങുമ്പോൾ അവർ അടിച്ചിരുന്ന ബോഡി സ്‌പ്രേയുടെ ഹൃദ്യമായ സുഗന്ധത്തെയും മറികടന്ന് മൂക്കിലേക്ക് അടിച്ചു കയറിയ മദിപ്പിക്കുന്ന രൂക്ഷ ഗന്ധം തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ ജീന്സിനുള്ളിൽ കൊച്ചു റഫീക്ക് തലയുയർത്താൻ ശ്രമിച്ചു. പെണ്ണിന്റെ മദജലത്തിന്റെ ചൂര് തിരിച്ചറിയാത്ത പുരുഷന്മാരുണ്ടോ ?

“ഹായ് അങ്കിൾ….”

ശബ്ദം കെട്ടിടത്തേക്ക് റഫീക്ക് നോക്കി.

സിറ്റൗട്ടിൽ നിന്ന് ഹാളിലേക്ക് കയറുന്ന ഒരു ഫ്രീക്കൻ പയ്യൻ. ചുരുണ്ട മുടി