ഉമ്മയും അമ്മയും പിന്നെ ഞങ്ങളും 4 [Kumbhakarnan] 406

“ഓ…രാത്രിയിൽ കിടക്കുമ്പോ ഇതല്ലേ ഉമ്മാ സൗകര്യം…?”

“ങാ….അത് ശരിയാണ്..”

അവർ സംസാരിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ റഫീക്ക് കുളി കഴിഞ്ഞ് തല തുവർത്തിക്കൊണ്ട് ഇറങ്ങി വന്നു.

“പിന്നേം ഉടുത്തിരുന്ന കൈലി തന്നെ വീണ്ടും ഉടുത്തോ മോനേ…? മോളേ…നിങ്ങടെ മുറിയിലെ വാർഡ്രോബിലിരിപ്പുണ്ട് ലുങ്കിയും മുണ്ടുമൊക്കെ. അതിൽ നിന്നൊരെണ്ണം എടുത്ത് ഇവന് കൊടുക്ക്.”

മകനും മരുമകളും മുറിക്കുള്ളിൽ കയറി വാതിൽ ചാരി. അത് കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ ഒരു സങ്കടം അവളിൽ വന്നു നിറഞ്ഞു. എന്തിനാണ് താൻ സങ്കടപ്പെടുന്നത്..? അവൾ സ്വയം ചോദിച്ചു. തന്റെ മകന് പുതിയ ഒരവകാശി വന്നതിനാണോ ? അല്ല എന്ന് അവളിലെ മാതാവ് പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും കാമുകി അത് ഉടൻ തന്നെ തിരുത്തുന്നുണ്ട്. അതേ… ഇന്നലെ വരെ തന്റെമാത്രം സ്വന്തമെന്നു കരുതിയിരുന്ന ആൾ ഇന്നുമുതൽ അങ്ങനെയല്ല.  ആ സത്യം ,ചങ്കുപിളർക്കുന്ന ഒന്നാണെങ്കിലും സഹിച്ചേ പറ്റൂ. ഈ അവസ്ഥയുമായി താൻ പൊരുത്തപ്പെട്ടേ മതിയാകൂ.

ഉറച്ച ഒരു തീരുമാനമെടുത്തിട്ടാണ് അവൾ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി വാതിലടച്ചത്. ദേഹം ഉഷ്ണിക്കുന്നുണ്ട്. ഒന്നു കുളിക്കണം. അവൾ നൈറ്റി തലവഴി ഊരിയെടുത്ത് കട്ടിലിലേക്കിട്ടു. പാവാടവള്ളി അഴിച്ചപ്പോൾ അത് കാലുകൾക്ക് ചുറ്റുമായി നിലത്തു വീണു. കാല്കൊണ്ട് അത് തോണ്ടിയെടുത്ത്‌ അതും കട്ടിലിലേക്കെറിഞ്ഞു.