വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം 2 [വെറും മനോഹരൻ] 634

“ഒന്നുമില്ല” അവനും അതേ സ്വരത്തിൽ മറുപടി നൽകി.

“നിനക്ക് കഴിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും വേണോ?” ചേച്ചി വശ്യമായി വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“എന്താ ഉള്ളേ?” അവനും അതേ ടോണിൽ തിരിച്ചു പറഞ്ഞു.

രേഷ്മ ചേച്ചി : “എന്താ വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞാ ചേച്ചി ഇണ്ടാക്കി തരാം”

റോഷൻ : “എന്താ വേണ്ടെന്നു ചേച്ചിക്ക് അറിയാമല്ലോ..”

ഓരോ വാചകങ്ങൾ പറയുമ്പോളും അവർ അറിയാതെ തന്നെ ഇരുവർക്കും ഇടയിലുള്ള ദൂരം കുറഞ്ഞു വന്നു.

രേഷ്മ ചേച്ചി : “ഇപ്പോ വല്യ ജോലിക്കാരൻ ഒക്കെ ആയതല്ലേ.. ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിത്തരുന്നത് പിടിക്കുമോന്നാ..”

റോഷൻ : “എന്താ സംശയം.. എന്തൊക്കെയായാലും പണി പഠിച്ചത് ഇവിടുന്നു തന്നെയല്ലേ..”

“എന്നാ പണ്ടത്തെ കൂട്ടു ഞാൻ ഒരു പരീക്ഷ നടത്തി നോക്കട്ടെ..?” ചേച്ചി കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് ചിരിച്ചു.

“ചേച്ചി ഇട്ടുനോക്കൂ.. ഇത്തവണ ഞാൻ ജസ്റ്റ്‌ പാസ്സ് അല്ല ഗ്രേഡ് തന്നെ വാങ്ങും” റോഷൻ ഇത് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും, ഇരുവരുടെയും ചുണ്ടുകൾ തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്നവിധം അടുത്തെത്തിയിരുന്നു.

തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം യാന്ത്രികമായിരുന്നു. ഏതോ കാന്തിക ശക്തിയാൽ എന്നപോലെ ഇരുവരുടെയും ചുണ്ടുകൾ പരസ്പരം കോർക്കപ്പെട്ടു. ഒരു മത്സരം എന്നവണ്ണം ഇരുവരും ചുണ്ടുകൾ ആഞ്ഞു ഉറിഞ്ചാൻ തുടങ്ങി. നാവ് നാവിനെ തിരഞ്ഞു. ഇടയ്ക്കിടെ പല്ലുകൾ കൊണ്ട് ചേച്ചി റോഷന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ മൃദുവായി കടിച്ചു വിട്ടു. ഏകദേശം ഒരു 3 മിനുറ്റോളം സമയം ഇരുവരും അധരങ്ങൾ പകരുന്ന 2 മാർക്ക് ചോദ്യങ്ങൾക്കായി മാത്രം മാറ്റി വച്ചു.

2 മാർക്ക് ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഒരു ചെറിയ വിരാമമിട്ടുകൊണ്ടു, ഇരുവരും 4 മാർക്ക് ചോദ്യങ്ങളിലേക്ക് കടന്നു. കയ്യിലെ ചായകപ്പ് മേശപ്പുറത്ത് വച്ചുകൊണ്ടു ചേച്ചിയുടെ കൈ താഴ്ന്നിറങ്ങി, റോഷന്റെ ജവാനിൽ പിടിത്തമിട്ടു. റോഷനാവട്ടെ ഇരു കൈകളും ചേച്ചിയുടെ കക്ഷത്തിലൂടെ ഉരച്ചുകൊണ്ടു ഇരുമുലകളിലുമായി പിടിത്തമിട്ടു.

“ഡാ പതിയേ…” രേഷ്മ ചേച്ചി ഒന്ന് ചിടുങ്ങി.

റോഷൻ മെല്ലെ ചുണ്ടിൽ നിന്നും ചുണ്ട് വേർപ്പെടുത്തി, ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ മെല്ലെ കഴുത്തിലൂടെ താഴോട്ടേക്ക് മുഖം ഉരക്കാൻ തുടങ്ങി. ഈ സമയം അവന്റെ കൈകൾ ചേച്ചിയുടെ ഇരുമുലകളിലുമായി പതിയേ കശക്കാനും ആരംഭിച്ചു.