വസുന്ധര എന്റെ അമ്മ [Smitha] 702

വസുന്ധര എന്റെ അമ്മ

Vasundhara Ente Amma | Author : Smitha

“വിനൂ എണീക്യണില്ലേ, നീയ്യ്? നേരം ഉച്യവാൻ പോണൂട്ടോ,”

കതകിൽ തുടർച്ചയായ മുട്ടും വസുന്ധരയുടെ ശബ്ദവും വിനായക് കേട്ടു.

പ്രഭാതത്തിന്റെ സുഖകരമായ ആലസ്യമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ബർമുഡയ്ക്കുള്ളിൽ വളർന്നു വിങ്ങിയ സാധനത്തോടെ അവൻ പതിയെ ഉറക്കമുണർന്നു.

“രണ്ട് മിനിറ്റ് മമ്മീ…”

അവൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും വിനായക് പിന്നെയും ഉറങ്ങാൻ കിടക്കും എന്ന് നന്നായി അറിഞ്ഞിരുന്ന വസുന്ധര കതക് പതിയെ തുറന്ന് അകത്ത് കയറി.

പ്രൊഫഷണലായ ഒരു കായിക താരത്തിന്റെ ദേഹഭംഗിയുണ്ട് അവന് .
വിരിഞ്ഞ മാറിടവും മസിലുകൾ തുളുമ്പുന്ന വയറിറും കരുത്തു നിറഞ്ഞ കൈകളും.
അവൾ അഭിനന്ദിക്കുന്ന രീതിയിൽ അവിടേക്ക് നോക്കി.

“ഏക്ക്ന്ന്…”

അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നുനിന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു.

“പൂവണ്ടേ കടയിലിക്ക്‌? ഇന്നലെ പറഞ്ഞിരുന്നൂല്ലോ നിന്നോട്? ജൗളി എടുക്കണ്ടേ?”

വസുന്ധര അകത്തേക്ക് വരുമെന്ന് വിനായക് കരുതിയതേയില്ല.
എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ ഒന്ന് പിടിച്ചുകളയാറുള്ളതാണ് എന്നും.
അല്ലെങ്കിൽ മൂഡോഫാകും.
പക്ഷെ ഇന്ന് പറ്റില്ല.
ബർമുഡയ്ക്കുള്ളിൽ തിങ്ങി നിൽക്കുന്ന സാധനം കൈസ്‌പർശമേൽക്കാൻ തരിച്ചു നിൽക്കുന്നുണ്ട് താനും.
വസുന്ധരയുടെ വേഷം അവന്റെ നില ഒന്നുകൂടി വഷളാക്കി.
ഇറുക്കമുള്ള വെളുത്ത ഷർട്ടും മുട്ടിന് താഴെ നിൽക്കുന്ന ചുവന്ന പാവാടയും.
കറുത്ത ബ്രായുടെ ഔട്ട് ലൈൻ വ്യക്തമായി കാണാം.
കൈകൾ ഉയർത്തുമ്പോൾ മനോഹരമായ പൊക്കിൾക്കൊടി.
ജനലിലൂടെ അരിച്ചെത്തുന്ന കാറ്റ് അവളുടെ സ്‌കർട്ട് ഇടയ്ക്കിടെ അല്പമുയർത്തുന്നുമുണ്ട്.

ഈ വേഷമോ അതിനുമപ്പുറമുള്ള നഗ്നതയോ അവനെ ഒരിക്കലും വിഷമിപ്പിച്ചിരുന്നില്ല, മുമ്പ്.
ആ രീതിയിലായിരുന്നു അവനെ അവൾ വളർത്തിയത്.
അമ്മയുടെ ശരീരവും നഗ്നത പോലും അവനിൽ മറ്റൊരു വികാരവും സൃഷ്ടിച്ചിരുന്നില്ല മുമ്പ്….

പക്ഷെ ഇപ്പോൾ ഞരമ്പുകളിൽ ഒഴുകിയിരമ്പുന്ന ചോരയുടെ കണികകളിൽ വസന്തത്തിന്റെ മുരളലുകൾ തുടങ്ങിയപ്പോൾ…

വസുന്ധരയെ കാണുന്ന മാത്രയിൽ ശരീരം പുഷ്പ്പിക്കുന്നു….

“എന്റെ പൊന്ന് മമ്മി!”

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...