വിനായക് പെട്ടെന്ന് വാഷ്ബേസിനടുത്തേക്ക് പോയി കൈ കഴുകി വന്നു.
പിന്നെ വസുന്ധരയുടെ പിമ്പിലേക്ക് പോയി.
അവളെ പിമ്പിൽ നിന്ന് ചേർത്ത് പിടിച്ചു.
അവളുടെ കാച്ചെണ്ണയും ജമന്തിപ്പൂക്കളും മണക്കുന്ന ഇടതൂർന്ന മുടിയുടെ മേൽ, നെറുകയിൽ താടി വെച്ചമർത്തി.
അവളുടെ തോളിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ചു.
“സോറി…”
അവൻ പറഞ്ഞു.
“നിയ്ക്ക് മമ്മീടെ പ്രോബ്ലം അറിയില്ലേ? പപ്പായ്ക്ക് ഇപ്പം മമ്മീടെ കാര്യത്തിൽ ശ്രദ്ധ ഒന്നും ഇല്ല…മമ്മി വളരെ ചെറുപ്പം ..സുന്ദരി ..ഈ ഏജിൽ വേണ്ടത് …നല്ല ഒരു ചുള്ളൻ ചൊങ്കൻ ചെക്കനാ …എനിക്കറിയാം …എനിക്കതിൽ ഒരു വെഷമോം ഇല്ല ..മമ്മിക്ക് ഇഷ്ടാണേൽ…”
അവൻ ഒന്ന് നിർത്തി.
വസുന്ധര ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
“മമ്മി…”
അവൻ വിളിച്ചു.
“ഹ്മ്മ്…”
അവൾ മൂളി.
“കേക്കണൊണ്ടോ ഞാൻ പറയണേ?”
“ഹ്മ്മ്…”
അവൾ വീണ്ടും മൂളി .
“പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ?”
“നീ പറഞ്ഞോ, ഞാൻ കേക്കണൊണ്ട്…”
“ഓഹോ ….ശരി ..മമ്മിക്കിഷ്ടാണേൽ ഒരു സ്റ്റെപ്പിനി കണ്ടുപിടിച്ചോ…”
അവളുടെ ശ്വാസഗതിയേറുന്നത് വിനായക് ശ്രദ്ധിച്ചു.
“ഞാൻ സീക്രട്ടായി വെച്ചോളാം!”
.വസുന്ധര പെട്ടെന്ന് അവനെ നോക്കി.
“മോൻ എന്താ പറഞ്ഞെ ?”
“സ്റ്റെപ് ..സ്റ്റെപ്പിനി ..ന്ന് വെച്ചാൽ …യൂ നോ ബയോളജിക്കൽ നീഡ്…”
വസുന്ധരയുടെ കണ്ണുകൾ നിറയാൻ തുടങ്ങി.
അതുകണ്ടപ്പോൾ വിനായകിന് വിഷമമായി.
