വസുന്ധര എന്റെ അമ്മ [Smitha] 687

“ഓഹോ! എന്നിട്ട്?”

വിനായകും ഒരു ചുവപ്പ് ടീ ഷർട്ട് എടുത്തു.

“കക്ഷി ഒരു ഐലിലൂടെ സാധനം ഒക്കെ നോക്കി വരുവാരുന്നു…”

“സാധനമോ? ആരുടെ സാധനം?”

അവൻ ചിരിച്ചു.

“ഛീ! പോടാ!”

അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ പുറത്തടിച്ചു.

“ആ പറ! എന്നിട്ട്?”

“ഞാൻ ഓപ്പോസിറ്റ് ഐലിലൂടെ വാര്യാരുന്നേ …മോൻ ഞാൻ മേടിച്ച ആ ഗ്രീൻ ഷർട്ടില്ലേ? ബ്ളാക്ക് കളർ മിക്സ് ചെയ്ത് …ആ ചെക്ക് …അതും നോക്കി വരുമ്പ കക്ഷി അടുത്തെത്തിയ കാര്യം ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല…അറിയാതെ കക്ഷീടെ മേത്ത് ഒറ്റയിടി…”

നൈറ്റി തലവഴി ഊരുന്നതിനിടയിൽ വസുന്ധര പറഞ്ഞു.

“എന്ത് ? തലയോ?”

വസുന്ധരയുടെ ദേഹത്ത് ഇപ്പോൾ അടിപ്പാവാടയും വെളുത്ത ബ്രായും മാത്രമാണ് .

“ബോഡി…”

പാവടച്ചരടിൽ കൈവെച്ചുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.

“ബോഡി…? യൂ മീൻ ദാറ്റ്?”

വിനായക് അവളുടെ മാറിലേക്ക് നോക്കി. വെളുത്ത ബ്രായിൽ അവളുടെ തുറിച്ച മുലകൾ രണ്ടും ശാസം മുട്ടി കിടക്കുകയാണ്.

“ആം…”

അവളുടെ മുഖത്തെ നാണം അതിമനോഹരമായി.

“എന്റെ പൊന്നുമമ്മി!”

വിനായക് കൈകൾ കൂപ്പി.

“എന്താ?”

പാവാടയഴിച്ച് അവൾ പറഞ്ഞു.

വെളുത്ത ഷഡ്ഢി അവളുടെ തുടയിടുക്കിൽ തടിച്ച പൂറിനോട് ചേർന്നമർന്ന് കിടന്നു.
കൊഴുത്ത തുടകളുടെ വശ്യവും മാദകവുമായ ഭംഗിയിൽ ഒരു നിമിഷം അവന്റെ കണ്ണുകൾ തറഞ്ഞു.

“മമ്മി ദയവ് ചെയ്ത് ഇങ്ങനെ നാണിക്കരുത്! മോനാണ് കൂനാണ് എന്നൊക്കെ ഞാൻ അങ്ങ് മറന്നുകളയും ..ഒന്നാമത് മമ്മി ബ്രായും ഷഡ്ഢിയും മാത്രമേ ഇട്ടിട്ടുള്ളൂ …അക്കൂടെ ഇങ്ങനെ നാണിച്ച് നിക്കുവേം ചെയ്താ…!”

“ആണോ!”

അവൾ ഗൗരവാന്വിതയായി.

“എങ്കിൽ എന്റെ കുട്ടൻ ഇപ്പം തന്നെ മുറിക്ക് പുറത്ത് കടന്നോ! ചെറുപ്പം മുതൽക്ക് നമ്മൾ എല്ലാം ഒരുമിച്ചല്ലേ, ഡ്രസ്സ് മാറുന്നതടക്കം എന്നൊക്കെ ഓർത്തത് കൊണ്ടാ…”

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...