“അയ്യോ വേണ്ട!”
അവൻ അവളുടെ നേരെ കൈ കൂപ്പി.
“ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ,”
“ഹഹഹ!
അവൾ ചിരിച്ചു.
“അവന്റെ ഒരടവ്!”
അവൾ മേശമേൽ വെച്ചിരുന്ന ചുരിദാർ ടോപ്പെടുത്തു.
“അയ്യേ!”
അവളുടെ മാറിലേക്ക് നോക്കി വിനായക് പറഞ്ഞു.
“ഈ ബ്രാ മാറ്റുന്നില്ലേ?”
“ഇതിനെന്താ കുഴപ്പം?”
ബ്രായിൽ കണ്ണോടിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.
“ന്റെ മമ്മി ആ ബ്ളാക്ക് ഇട്,”
ഷെൽഫ് തുറന്ന് ബ്രാകൾ വെച്ചിരിക്കുന്ന അറയിൽ നിന്ന് ഡ്രീംസ് ബ്രാൻഡിന്റെ ഒരു ബ്രായെടുത്ത് അവൻ അവളുടെ നേരെ നീട്ടി.
“ഇതിടുമ്പം നല്ല ഷേപ്പാ…”
അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ആ ബ്രാ വാങ്ങി.
“എന്താ ഒരു കള്ളാ ച്ചിരി?”
“ഇത് ഇട്ടിട്ട് കാണുമ്പം ഒക്കെ പ്രമോദും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ..ഇപ്പം നീ പറഞ്ഞത്…”
“എന്ത്? ഇവിടെ നല്ല ഷേപ്പ് ആണെന്നോ?”
ബ്രായുടെ പുറത്ത് കൂടി മാറിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു.
“ഹ്മ്മ് …”
അവൾ പറഞ്ഞു.
“എന്നിട്ട് ? എന്നിട്ട് സ്റ്റോറീടെ ബാക്കി പറ!”
“ഞാൻ കുറെ സോറി പറഞ്ഞു..”
തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ബ്രാ അഴിച്ചുകൊണ്ട് വസുന്ധര പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ ഏകദേശം പതിനാലു സോറി പറഞ്ഞുകാണും..കക്ഷി എന്റെ ഓരോ സോറിക്കും ഒരു പതിനാറു സോറി എന്ന റേറ്റിൽ ഏകദേശം ഒരു ഇരുനൂറ്റമ്പത് സോറിയും പറഞ്ഞു…”
“പതിനാലു ഇൻറ്റു പതിനാറ് ഇരുനൂറ്റി ഇരുപതിനാലാണ്,”
വിനായക് ഓർമ്മപ്പെടുത്തി.
“ഞാൻ ഏകദേശം എന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ..ഇരുനൂറ്റമ്പതും നീപറഞ്ഞതും തമ്മിൽ വലിയ ഡിഫറൻസ് ഇല്ലല്ലോ…”
