വഴിയാത്രയ്ക്കിടയിൽ [സണ്ണി] 394

 

“ ജോലി മാത്രമോ അതെന്താ..?”

അഞ്ഞൂറ് രൂപ കിട്ടിയതു കൊണ്ടോ

എന്തോ എന്റെ പരതുന്ന വിരലുകൾ

വിടുവിക്കാതെ ചേച്ചി ചോദിച്ചു..

“അല്ല ചേച്ചി.. ജോലിയും നല്ല

ശമ്പളവുമൊക്കെയുണ്ട്..പക്ഷെ..”

ജോലിയും ശമ്പളവുമൊക്കെ

വിശദീകരിച്ച് ശമ്പളത്തിന്റെ കുറവൊന്നുമല്ല കാര്യമെന്ന് പറഞ്ഞ് ചേച്ചിയുടെ സംശയം ദുരീകരിച്ചു..

“ പിന്നെന്താ ഒരു പക്ഷെ..” ശമ്പളം

കേട്ട് മനസ് നിറഞ്ഞ അഞ്ഞൂറ് രൂപ കുടഞ്ഞ് നിവർത്തി

അഭിനന്ദന ഭാവത്തിൽ ചേച്ചി

ചോദിച്ചു.

“എന്ത് ചെയ്യാനാ ഇതുവരെ

ഒരു കാര്യവും നടന്നിട്ടില്ല….”

ഞാൻ വിഷണ്ണ ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“ എന്ത് കാര്യം ”

“ഒരു ഗേൾഫ്രണ്ട് പോലും ഇതുവരെ

കിട്ടിട്ടില്ലാന്ന്…” ഞാൻ ഉരുണ്ട് കളി

നിർത്തി വെളുക്കെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

വിരലുകളിൽ ചൊറിഞ്ഞു വിട്ടു കൊണ്ട് വിഷയത്തിലേക്ക് വരാൻ

നോക്കി….

“ഹ ഹ … അത്യാവിശ്യം ഗ്ളാമറുണ്ടായിട്ട് ഇതുവരെ ഗേൾഫ്രണ്ട് ഒന്നുവില്ലെന്നൊ..” ഞാൻ ചൊറിഞ്ഞത്കാര്യമാക്കാതെ ചേച്ചി ചിരിച്ചു.

“അതെ സത്യമാ… ഗ്ളാമറും പൈസയും മാത്രം പോര ചേച്ചി.. അതിന് വേറെ പലതും വേണ്ടേ…”

ഞാൻ വിരലുകളിൽ ഒന്ന് കൂടി

ചൊറിഞ്ഞ് പിടിച്ച് വലിച്ച് ചേച്ചിയെ

ഒന്നുകൂടി അടുപ്പിച്ചിരുത്താൻ

നോക്കി.

“വേറെ എന്തോന്നാ… എന്നായാലും

ഒരു കല്യാണം കഴിക്ക്… അതിന്

ജോലിയും പൈസയും മാത്രം മതി..

ഗ്ളാമറ് പോലും വേണംന്നില്ല..”

ചേച്ചി എന്റെ കൈ വിടുവിച്ചു…

പക്ഷെ അഞ്ഞൂറ് വിട്ടില്ല..അത്

കൊണ്ട് ഞാൻ പ്രതീക്ഷ വിട്ടില്ല….

മിണ്ടിപ്പറഞ്ഞിരിക്കാൻ ആ മുഖം

തയ്യാറായത് പോലെ.

“ചേച്ചീ… കല്യാണം കഴിച്ച്

അഭിനയിച്ച് ജീവിക്കാനൊന്നും

എനിക്ക് പറ്റില്ല….” ഞാൻ വലിയ

വായിൽ തത്വശ്വാസ്ത്രം പറഞ്ഞു.

“അത് ശരി.. കല്യാണവും വേണ്ട

ഗേൾഫ്രെണ്ടുമില്ല, പിന്നെന്തിനാ

ജോലിയും കൂലിയുമൊക്കെ …”

ചേച്ചി കളിയാക്കിച്ചിരിച്ചു..

“അതാ ചേച്ചി പ്രശ്നം….. അതല്ലേ

ഞാൻ അഞ്ഞൂറ് രൂപ തന്നത്..”

“ങ്ങേ… ഞാനിപ്പോ എന്ത് ചെയ്യാനാ

മോനേ…!?” ചേച്ചി വാ പൊളിച്ചു.

“ ചേച്ചി ചുറ്റും നോക്ക് എത്ര

ഇണക്കുരുവികളാ….” ഞാനൊരു

റൊമാന്റിക്ക് ദീർഘശ്വാസം പൊഴിച്ചു.

“ അതിന്…!?” ചേച്ചി കണ്ണ് മിഴിച്ചെങ്കിലും കണ്ണിൽ ഒരു

കള്ളച്ചിരി പോലെ.. അത് കണ്ട് എന്തോ ഒരിക്കലുമില്ലാത്ത ഒരു ധൈര്യം എന്നെ പിടികൂടി!