വെടികളുടെ തറവാട് 2 [അനുരാധ മേനോൻ] 436

ഈ അടുത്തായി കറിയാച്ചൻ, സ്കൂളിലേക്ക് ഉള്ള വരവ് അല്പം കൂടുതൽ ആയിരുന്നു. ഒരു ദിവസം ഉച്ച സമയത്തു, കറിയാച്ചൻ സ്കൂളിലേക്ക് വന്നു. ആ സമയത്തു കുട്ടികൾക്ക് ഉച്ച ഭക്ഷണത്തിന്റെ സമയം ആയിരുന്നു. സ്കൂളിന്റെ വരാന്തയിൽ നിര നിരയായി ഇരുന്നു കൊണ്ട് കുട്ടികൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു. കറിയാച്ചൻ വരാന്തയിലേക്ക് കയറി വന്നു, പെട്ടന്ന് ആ കയ്ച്ച കണ്ടു കറിയാച്ചന്റെ കണ്ണ് തള്ളി പോയി. പ്രിയ ടീച്ചർ, കുനിഞ്ഞു നിന്നു കുട്ടികൾക്ക് ചോറ് വിളമ്പി കൊടുക്കുന്നു. ആ കായ്ച്ച ഒന്ന് കാണേണ്ടത് തന്നെ ആയിരുന്നു. സാരീ എടുത്തു ഇടുപ്പിൽ കുത്തി, വിരിഞ്ഞു കൊഴുത്ത മടക്കുകൾ ഉള്ള ഇടുപ്പ് മുഴുവൻ പ്രദർശിപ്പിച്ചു കൊണ്ട്, ഡോഗ്ഗി പൊസിഷനിൽ നിൽക്കുമ്പോലെ നിന്ന് കൊണ്ട് ചോറ് വിളമ്പുന്നു. ഈ സമയം ഹെഡ് മിസ്സ്‌ രതി ദേവി വന്നു കൊണ്ട് കറിയാച്ചനോട് പറഞ്ഞു.
രതി : – അച്ചായാ, കുട്ടികൾക്ക് എല്ലാം ഇപ്പോൾ ഒരു പ്രത്യേക ഉഷാറും സന്തോഷവും ആണ് പ്രിയ ടീച്ചർ വന്നതിൽ പിന്നെ. ടീച്ചർ ആളൊരു പുലി ആണ്, കുട്ടികളെ നന്നായി നോക്കുന്നുണ്ട്.
കറിയ : – ഹ്മ്മ് കുട്ടികൾക്ക് മാത്രം അല്ല രതി….. എനിക്കും നല്ല ഒരു ഉന്മേഷം തോനുന്നു അവളെ കാണുമ്പോൾ.
രതി : – (ചിരിച്ചു കൊണ്ട്) ഓഹ് ഈ അച്ചായന്റെ ഒരു കാര്യം, പ്രായം എത്ര ആയി എന്നാ വിചാരം?
കറിയ : – പ്രായം എത്ര ആയാലും ഈ കറിയാച്ചൻ എപ്പോഴും പുലി തന്നെയാ എന്റെ രതി ടീച്ചറെ….. ടീച്ചർക്ക് അത് ഞാൻ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞു തരേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ലലോ അല്ലേ? (കറിയാച്ചൻ, രതി ടീച്ചറെ ഒന്ന് കള്ള ചിരിയോടെ നോക്കിയിട്ട് പറഞ്ഞു, രതി ടീച്ചർ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മുഖം ഒന്ന് ചുവന്നു. )
രതി : – ഒന്ന് പോയെ അച്ചായാ….. ഹഹഹ.
കറിയ : – അതൊക്കെ പോട്ടെ രതി, എന്താ അവസ്ഥ? ഇവളെ ഒന്ന് കിട്ടാൻ വല്ല വകുപ്പും ഉണ്ടോ?
രതി : – ആൾ വലിയ കുഴപ്പം ഇല്ല. ഒന്ന് ശ്രമിച്ചാൽ കാര്യം സാധിക്കാം…. എനിക്ക് തോനുന്നു.
കറിയ : – ഹ്മ്മ്…. നിന്റെ ഹെല്പ് ഒക്കെ എനിക്ക് വേണ്ടി വരും ചിലപ്പോൾ, കേട്ടോ?
രതി : – അത് പ്രത്യേകം പറയണോ അച്ചായാ?!
കറിയാച്ചൻ പതിയെ, പ്രിയയുടെ അടുത്ത് എത്തി.