“എല്ലാരും കരയുന്നതല്ലാതെ ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല….”
ഞാന്‍ തുടര്‍ന്നു.
“എന്നാ ചെയ്യാനാ? രക്ഷപ്പെടുത്തുന്ന കാര്യം ഇമ്പോസ്സിബിള്‍! അത്രേം അലച്ചു പൊങ്ങുന്ന വെള്ളമാണ്…ആള്‍ക്കാര് ഒച്ചപ്പാട് ഉണ്ടാക്കുന്നതും ഞങ്ങള് കരഞ്ഞു വിളിച്ചുകൂവുന്നതും കണ്ട് മാത്തന്‍ ചേട്ടന്‍ ഓടിവന്നു..കക്ഷി ആ തെരക്കും ബഹളോം ഒന്നും മൈന്‍ഡ് ചെയ്യാതെ ദൂരെ മാറി നിന്ന് സിഗരെറ്റ്‌ വലിക്കുവോ എന്തോ ചെയ്യുവാരുന്നു…”
ഞാന്‍ ഒന്ന് നിര്‍ത്തി.
ഞാനും ഡെയ്സിയും ബാഗെടുത്ത് കെട്ടിടത്തിന്‍റെ വെളിയില്‍ കടന്ന് കോളേജിന്റെ നേരെ നടക്കാന്‍ തുടങ്ങി
“എന്നിട്ട്?”
അവള്‍ ചോദിച്ചു.
“ഓടി വന്ന മാത്തന്‍ ചേട്ടന്‍ കാര്യം മനസ്സിലാക്കിയപ്പോള്‍ ഒന്നും നോക്കാതെ വെള്ളത്തിലേക്ക് എടുത്ത് ഒരു ചാട്ടം..!”
ഡെയ്സിയുടെ മിഴികള്‍ കൂടുതല്‍ വിടര്‍ന്നു.
“ഈശോയെ! എന്നട്ട്?”
“എന്നിട്ടെന്നാ..”
ഞാന്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“നീന്താന്‍ അറിയില്ലാത്ത മാത്തന്‍ ചേട്ടന്‍ മമ്മിയെ പുഷ്പ്പം പോലെ തോളില്‍ എടുത്ത് ചുമന്നു കരേലേക്ക് വന്നു…”
“ഈശോയെ!!”
ഡെയ്സിയുടെ കൈകള്‍ അവളറിയാതെ കൂപ്പി വരുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു.
“എനിക്ക് കാണണം ആ അങ്കിളിനെ…”
മിഴികള്‍ തുടച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു.
************************************************
സമയം ഏതാണ്ട് എട്ടുമണിയോടടുത്തപ്പോള്‍ മമ്മിയുടെ ഫോണ്‍ വന്നു.
“ഹലോ മോം…”
“ഹായ് മോനെ…”
“രണ്ടാമത്തെ സ്ഥലത്ത് ….അവിടെ എത്തിയോ?”
