വേനൽ മഴ പോലെ [Smitha] 637

“പിന്നെ മാത്തന്‍ ചേട്ടന്‍ കൈകൊണ്ട് ചെയ്യുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞപ്പമെന്നാ മമ്മിക്ക് ഒരു ഇച്ചീച്ചി?”

“മാത്തപ്പന്‍ അത് ചെയ്യുന്നേനു ഞാന്‍ ഇച്ചീച്ചി വെച്ചില്ല..അത് നീ കണ്ടത് കൊണ്ടാ ഇച്ചീച്ചി വെച്ചേ!”

“എന്‍റെ പ്രോഫസ്സര്‍ ശ്രീലക്ഷ്മി എന്ന എന്‍റെ മമ്മി…ചെല നേരങ്ങളില്‍ ശുദ്ധ മന്ദക്കാളിയാകുന്ന വിശ്വസുന്ദരീ…ഞാന്‍ കാണാന്‍ വേണ്ടി കണ്ടതല്ല..ഒറക്കം പോയപ്പോള്‍ കണ്ണു തുറന്ന് നോക്കീപ്പം അബദ്ധത്തില്‍ കണ്ടതാ…”

“ആ…”

“നിക്ക് നിക്ക്..ബാക്കീം കൊടെ പറയട്ടെ..മൊബൈലില്‍ എന്നാ കണ്ടോണ്ടാ കൈകൊണ്ട് അങ്ങേര് പിടിച്ച് സുഖിച്ചേ എന്ന് കൂടി പറയാം..അവിടെയാ സുന്ദരീ ട്വിസ്റ്റ്…”

മമ്മി എന്നെ ആകാംക്ഷയോടെ നോക്കി.

“പുള്ളി കണ്ടത് അപ്പോള്‍ പോണ്‍ വീഡിയോ ഒന്നുമല്ല..പുള്ളി കമ്പിക്കഥ വായിച്ചോണ്ടും അല്ല കൈകൊണ്ട് അടിച്ചു സുഖിച്ചോണ്ട് കെടന്നേ…പുള്ളി കണ്ടത്…”

ഞാന്‍ നാടകീയമായ ശബ്ദത്തില്‍ പറഞ്ഞ് മമ്മിയെ നോക്കി.

“പുള്ളി കണ്ടത് വിശ്വസുന്ദരീനെ തന്നെയാ..ശ്രീമതി ശ്രീലക്ഷ്മി മോഹന്‍ദാസിനെ….”

പൊട്ടിത്തെറി, അലര്‍ച്ച, ചീത്ത വാക്കുകള്‍, ദേഷ്യത്തിന്‍റെ കടുംവെട്ട് പ്രകടനം ഇതൊക്കെയാണ് ഞാന്‍ ആ നിമിഷം പ്രതീക്ഷിച്ചത്.

പക്ഷെ കേട്ടത് ഇത്രമാത്രം…

“ശ്യെ! എല്ലാരും കണക്കാ…എല്ലാം വഷളന്‍മ്മാര്!”
അത്ര മാത്രം.
അതില്‍ക്കൂടുതല്‍ ഒരു വാക്ക് പിന്നെ മമ്മി മിണ്ടിയില്ല.
മമ്മി ഉറങ്ങാന്‍ പോയി.

ഞാനും ഉറങ്ങാന്‍ പോയി. നേരത്തെ കട്ടില്‍ കണ്ടാല്‍ ഉറക്കം വരുന്ന എനിക്ക് എന്ത് കൊണ്ടോ അപ്പോള്‍ ഉറക്കം വന്നില്ല. തലേരാത്രിയില്‍. മാത്തന്‍ ചേട്ടന്‍ മമ്മിയെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ ഓര്‍ത്ത് ഞാന്‍ കുറെ നേരം കിടന്നു. പിന്നെ ഉറങ്ങി.

മമ്മി വിളിക്കുമ്പോള്‍ ആണ് എഴുന്നേല്‍ക്കുന്നത്.

“ഇതെന്നാ ഉറക്കമാ? ടൂര്‍ പോയി ഉറക്കമിളച്ച ഞാന്‍ നേരത്തെ എഴുന്നെറ്റല്ലോ! ഏറ്റെ… ഊണ് വിളമ്പാന്‍ പോകുവാ..വേം എണീറ്റെ!”

നല്ല ഉറക്കച്ചടവോടെ ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റു.

ഊണ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആണ് ഓര്‍ത്തത്, ഒരു പ്രോജക്റ്റ് കമ്പ്ലീറ്റ് ചെയ്ത് സബ്മിറ്റ് ചെയ്യണ്ടത് നാളെയാണ്. അതിന് ഫെലിക്സിന്റെ വീട്ടില്‍ പോയെ പറ്റൂ

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...