വേശ്യായനം 4 [വാല്മീകൻ] 152

കല്യാണി ഇരിക്കുന്നതിനടുത്തുള്ള സോഫയിൽ ഇരുന്ന് അഹമ്മദ് അയാൾക്കും ഒരു പെഗ് സ്കോച് ഒഴിച്ചു.

കല്യാണി: നിങ്ങളുടെ ശത്രു  തീർന്നില്ലേ, ഇനിയും ഇങ്ങനെ ടെന്ഷനടിക്കാനോ. കുറച്ചൊക്കെ റിലാക്സ് ചെയ്യ് അഹമ്മദ്.

അഹമ്മദ്: തീർന്നിട്ടില്ല. എനിക്ക് ആ തറവാട് നശിപ്പിക്കണം. ആ തറവാട്ടിലെ ഓരോരുത്തരും നശിക്കണം. എന്നാലേ എനിക്ക് സമാധാനം വരൂ.

കല്യാണി: അതിനിനി അവിടെ ആരാ ഉള്ളത്.

അഹമ്മദ്: അവിടെ അവൻ്റെ കെട്ടിയോളും, മകളും ഉണ്ട്. രണ്ടിനേം ഞാൻ തീർക്കും. അങ്ങിനെ പെട്ടെന്നൊന്നും കൊല്ലില്ല. അവർ അനുഭവിക്കണം. പിന്നെ ഉള്ളത് ഒരു മകനാണ്.  അവൻ തിരികെ ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്കു പോയി. അവനെ ഞാൻ അവിടെ തീർക്കും.

കല്യാണി: ആഹ. അപ്പോൾ അഹമ്മദ് അവനെ അവിടെ ചെന്ന് കൊല്ലുമോ?

അഹമ്മദ്: (ഒന്ന് ചെറുതായി ചിരിച്ചിട്ട് ) അതൊന്നും വേണ്ട. അത് എൻ്റെ കറാച്ചി പങ്കാളി നോക്കിക്കോളും.

ഇതും പറഞ്ഞു അഹമ്മദ് സോഫയിൽ ഒന്ന് ചാഞ്ഞിരുന്ന് സ്കോച് സിപ് ചെയ്തു.

കല്യാണിയും കുറച്ചു നേരം ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു. ആ പയ്യൻ അപ്പോളും അവളുടെ കാലു തടവുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വേലക്കാരി കുറച്ചു കൊറിക്കാനുള്ളത് കൊണ്ട് വച്ചിട്ട് പോയി.

കുറച്ചു നേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം..

അഹമ്മദ്: കല്യാണി, നീ എന്താ ഇതുവരെ എനിക്ക് നിൻ്റെ പൂറു തരാത്തത്.

ഇത് കേട്ട് കല്യാണി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

കല്യാണി: അഹമ്മദ് അതിനു ഇതുവരെ എന്നോട് ചോദിച്ചിട്ടുണ്ടോ?

അഹമ്മദ്: ചോദിച്ചാൽ നീ തരുമോ?

കല്യാണി: ഇല്ല. എനിക്കീ കുണ്ണ കയറ്റുന്നത് ഇഷ്ടമല്ല.

അഹമ്മദ്: അപ്പോൾ നീ ചാട്ടയടിക്കാരി ആണോ?

കല്യാണി: എനിക്കങ്ങനെ ആണ് പെണ്ണ് എന്നൊന്നും ഇല്ല. എൻ്റെ പൂറു എനിക്കിഷ്ടമുള്ളവരെ കൊണ്ട് ഞാൻ നക്കിക്കും.

അഹമ്മദ്: നീ കൊള്ളാലോടീ..

കല്യാണി: (കാലു തടവുന്ന പയ്യനോട്) അല്ലേടാ പൂറി മോനെ.

ഇത് പറഞ്ഞു കല്യാണി തൻ്റെ കാലു കൊണ്ട് അവൻ്റെ കുണ്ണക്ക് നിക്കറിന് പുറത്തൂടെ ഒരു തട്ട് കൊടുത്തു. അവൻ കൈ കൊണ്ട് കുണ്ണ പൊത്തിപിടിച്ചിരുന്നു.

കല്യാണി: (അഹമ്മദിനെ നോക്കി) ഇവന് പൂറു നക്കാൻ മാത്രമല്ല നന്നായി കുണ്ണയൂമ്പാനും അറിയാം. ഒന്ന് ട്രൈ ചെയ്യുന്നോ? (വേലക്കാരിയെ) എടീ, ഇവിടെ വാടീ.

അപ്പോളേക്കും വേലക്കാരി അവിടെ വന്നു നിന്നു.

അഹമ്മദ്: ഞാനിതുവരെ കുണ്ടമ്മാരെ കൊണ്ട് ഊമ്പിച്ചിട്ടില്ല.

കല്യാണി: (വേലക്കാരിയോട്) കാണിച്ചു കൊടുക്കെടീ നിൻ്റെ കലാപ്രകടനം.

വേലക്കാരി ഒരു ഇരുപത്തിരണ്ടു ഇരുപത്തിനാലു വയസ്സുള്ള സ്ത്രീ ആണ്.