എന്റെ അടുത്തേക്ക്…..അതെ അവൻ വരുന്നത് എന്റെ അടുത്തേക്കാണ്………

ആ രൂപം തന്റെ അടുത്തേക്ക് ഒഴുകി വരുന്നത് സമർ കണ്ടു…….അത് ജനലിന് മുന്നിലെത്തി…..തന്നെ നോക്കി…..ഇരയെ കണ്ടതെന്ന് പോലെ അതെന്നെ നോക്കി നിന്നു……ജനലും കടന്ന് അവൻ ഉള്ളിലേക്കെത്തി…….

ആ രൂപം എന്നെ തന്നെ നോക്കിനിന്നു…..പതിയെ അത് എന്റെ അടുക്കലേക്ക് വന്നു……അത് എന്റെ മുഖത്തിന് തൊട്ടുമുന്നിൽ വന്നെത്തി…….പാലപ്പൂവിന്റെ മണം അവനിൽ നിന്നും എനിക്ക് കിട്ടി…….അത് എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുവാണ് വായുവിൽ……എന്നെയല്ല….. എന്റെ കണ്ണുകളെ……… അവൻ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ തറപ്പിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു……അത് തിരിഞ്ഞു പിന്നിലേക്ക് പോയി………പിന്നെയും തിരിഞ്ഞു എന്നെ തന്നെ നോക്കി……….അത് അതിന്റെ ഭീകരമായ ശബ്ദത്തിൽ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി…….

“”സമർ………..?
സമർ അലി ഖുറേഷി…….☠️

ഖുറേഷിയുടെ ഈ പരമ്പരയിൽ ഇല്ലാത്തൊരു കാര്യം ഞാൻ നിന്നിൽ കാണുന്നില്ല……….ഭയം……..മരണഭയം……..
നിനക്ക് മരണത്തെ പേടിയില്ല……….
ഹ ഹ ഹാ……….”…….ആ രൂപം അവനെ നോക്കി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു…….പെട്ടെന്ന് ആ രൂപം അവന്റെ അടുക്കലേക്ക് വന്നു……..

“പക്ഷെ മരണത്തെക്കാൾ ഭീകരമെന്താണെന്നോ………നീ സ്നേഹിക്കുന്ന നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരുടെ മരണം………..
ഹ ഹ ഹാ………”…….സമറിന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടക്കുന്ന ഷാഹിയെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ആ രൂപം പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു………

“നിന്റെ മരണം നിന്നെ വേദനിപ്പിക്കില്ല സമർ……പക്ഷെ………….
ഇവളുടെ മരണം……..അത് നിന്നെ ഇല്ലാതാക്കും………”………ഷാഹിയെ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് ആ രൂപം പറഞ്ഞു…….സമർ ഷാഹിയെ ഒന്നുകൂടെ ഇറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു……..

“മരണമാണ് ഇവളെ കാത്തിരിക്കുന്നത്……….നിനക്ക് അതിനെ തടുക്കാൻ സാധിക്കില്ല സമർ അലി ഖുറേഷീ……………”……..ആ രൂപം അവനോട് പറഞ്ഞു……..

“നീ കാണും……..ഇവളുടെ മരണം…….നിനക്കിഷ്ടപ്പെട്ടവരുടെ മരണം……..കൺകുളിർക്കെ……….”………

സമർ പെട്ടെന്ന് കണ്ണുതുറന്നു…….ചുറ്റും നോക്കി…….സൂര്യവെളിച്ചം അവന്റെ കണ്ണിലടിച്ചു…….അവിടെയാരും ഇല്ലായിരുന്നു……നേരം വെളുത്തിരിക്കുന്നു………ആ രൂപം പറഞ്ഞത് അവന്റെ മനസ്സിലൂടെ ഓടിക്കളിച്ചു………

സമർ ഷാഹിയെ നോക്കി……അവൾ എണീറ്റിട്ടില്ലായിരുന്നു……. അവൾ സമറിനെയും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്നു…….അവളുടെ മുഖം സമറിന്റെ മുന്നിൽ തന്നെയായിരുന്നു……..