അമ്മയാണെ സത്യം 9 [Kumbhakarnan] 434

കയറ്റിയിറക്കി.
അകത്ത് നടക്കുന്ന പൊരിഞ്ഞ പണ്ണുതാളം…
പ്ലക്….പ്ലക്…പ്ലക്…
അവൻ തന്റെ അമ്മച്ചിപ്പൂറ്റിലേക്ക് കുണ്ണ പായിക്കുകയാണ്. പക്ഷെ ഉള്ളിന്റെയുള്ളിൽ അവൻ ഇപ്പോൾ ഊക്കുന്നത് അവന്റെ അമ്മൂമ്മയെ ആണ്.
അതേ അവസ്ഥ തന്നെയായിരുന്നു ശാരദയ്ക്കും. ഉള്ളിൽ നടക്കുന്ന മാതൃ ഭോഗം അവരുടെ ഉള്ളിലും അഗമ്യ ഗമനത്തിൻ്റെ വിത്തുപാകി. ഒരിക്കലെങ്കിലും തൻ്റെ പേരക്കുട്ടിയുടെ കുണ്ണ തൻ്റെ അമ്മൂമ്മപ്പൂറ്റിൽ ഒന്നു കയറ്റി കളിപ്പിക്കണം എന്ന ആഗ്രഹം അവരിൽ ശക്തമായി.

അമ്മയുടെ രണ്ടു കാലുകളും രണ്ടു കൈകളിൽ പിടിച്ച് രണ്ടു വശത്തേക്കും വലിച്ച് പൂറു പരമാവധി പിളർത്തി വച്ച് അവൻ അമ്മയെ ഊക്കി. ഓരോ തവണ അവൻ്റെ കുണ്ണ ആ പൂർകുഴിയിലേക്ക് പാഞ്ഞു കയറുമ്പോഴും പൂറ്റിൽ നിറഞ്ഞ കടിവെള്ളം പുറത്തേക്ക് തെറിക്കാൻ തുടങ്ങി.

പൂറ്റിലേക്ക് കയറ്റിയ രണ്ടുവിരൽ അതിവേഗത്തിൽ ഊരിക്കുത്തിക്കൊണ്ട് ശാരദ നിലത്തേക്ക് തളർന്നിരുന്നു. പൂറ്റിൽ നിന്നും ഒഴുകിയ രതി ജലം നിലത്തേക്ക് ഇറ്റിറ്റു വീണു .ഏറെക്കാലത്തിനു ശേഷമുണ്ടായ ഈ രതിമൂർച്ഛ അവരെ അടിമുടി തളർത്തിക്കളഞ്ഞു .അൽപ നേരം കുടി അവിടെയിരുന്നു കിതപ്പാറ്റിയിട്ട് അവർ എഴുന്നേറ്റ് തൻ്റെ മുറിയിൽ പോയി കട്ടിലിലേക്ക് വീണു.

തൻ്റെ മകൾ … അവൾ ചെയ്തത് തെറ്റാണോ? തങ്ങളായി അവൾക്ക് നൽകിയ ദാമ്പത്യ ബന്ധം അവൾക്കൊരു നരകമായി മാറിയതറിഞ്ഞ് കുറ്റബോധത്തോടെയായിരുന്നു താനും അദ്ദേഹവും കഴിഞ്ഞിരുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവൾ തങ്ങളെ വെറുത്തപ്പോൾ അതിന് തങ്ങൾക്ക് അര്ഹതയുണ്ടെന്നു സമാധാനിച്ചിരുന്നു. ഈ ബന്ധം വേർപെടുത്തുന്നതിനെപ്പറ്റി മറ്റൊരാൾ മുഖേന അവളോട് സംസാരിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ ഇത് തന്റെ വിധിയാണെന്നും ഇനിയും ഒരു പരീക്ഷണത്തിന് താനില്ലെന്നുമായിരുന്നു അവൾ അന്നെടുത്ത നിലപാട്. മോളുടെ ജീവിതത്തിൽ സംഭവിച്ച ദുരന്തത്തിന് താനാണ് കാരണക്കാരൻ എന്നൊരു കുറ്റബോധം അദ്ദേഹത്തിന് എന്നുമുണ്ടായിരുന്നു. ആകാലത്തിലുള്ള മരണത്തിനും അതു മാത്രമായിരുന്നു കാരണം.

ഓരോന്ന് ഓർത്തുകിടന്നപ്പോൾ വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. ഉറക്കം നടിച്ചു കിടന്നു. തൊട്ടടുത്ത് അവൾ വന്നു കിടന്നു.
“എവിടെ പോയിരുന്നു നീ…?”
ചോദിച്ചതും കൈയെത്തി ലൈറ്റിന്റെ സ്വിച്ചിട്ടതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.
ഓർക്കാപ്പുറത്തുള്ള ചോദ്യം അവളെ ഒന്നു നടുക്കി എന്നത് മുഖഭാവത്തിൽ നിന്നും മനസ്സിലായി.
“അത്….ഞാൻ…അമ്മേ….പിന്നെ മൂത്രമൊഴിക്കാൻ…”
“ഈ മുറി അറ്റാച്ഡ് ആണെന്ന് എന്റെ മോള് മറന്നുപോയോ…?”
“അമ്മേ….അത്…”
“അല്ല…മൂത്രമൊഴിച്ചത് സ്വന്തം മോന്റെ മുകളിൽ കയറിയിരുന്നിട്ടാണോ…?”
ഈ ചോദ്യം അവളെ തകർത്തുകളഞ്ഞു.
അമ്മ എല്ലാം കണ്ടെന്നു മനസ്സിലായി.
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. അപമാനവും കുറ്റബോധവും കൊണ്ട് അവളുരുകി.
“അമ്മേ….ക്ഷമിക്കമ്മേ….”
അവൾ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.