അമ്മയാണെ സത്യം 9 [Kumbhakarnan] 420

“ഇനി അമ്മൂമ്മേടെ അട പൊളിച്ച് ഒന്നു നക്കി നോക്കട്ടെ…”
അമ്മൂമ്മയുടെ മുഖത്തുനോക്കിയാണ് അവൻ അതുപറഞ്ഞത്. കാലിന്റെയിടയിൽ വീണ്ടും പഴുതാര ഇഴയാൻ തുടങ്ങിയത് അവർ അറിഞ്ഞു.
അടയുടെ രണ്ട് പാളികൾ പൊളിച്ചകറ്റി നടുവിൽ വച്ചിരിക്കുന്ന വരിക്കച്ചക്കപ്പഴത്തിന്റെ പേസ്റ്റ് നാക്കു നീട്ടി നാക്കിയെടുത്തുകൊണ്ട് അവൻ തന്നെ നോക്കിയപ്പോൾ സകല നാണവും മറന്ന് ശാരദ മുണ്ടും പാവാടയും ചേർത്ത് പൂറ്റിൽ ഒന്നമർത്തി വിട്ടു.  രേവതി കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു അമ്മയുടെ ആ പ്രവേശം. ഇവിടെ നിന്നും താൻ ഇപ്പോൾ മാറുന്നതാവും തനിക്ക് അമ്മയോട് ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന കടമയെന്ന് അവൾക്കു തോന്നി.

“അമ്മേ… എൻൂടെ പഠിച്ച ഗായത്രി ഗൾഫിൽ നിന്ന് വന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞായിരുന്നു .ഇപ്പോഴാണ് ഞാനക്കാര്യം ഓർത്തത് .ഞാനൊന്നവിടം വരെ പോയിട്ട് വരാമേ …”
അവൾ അമ്മയോട് പറഞ്ഞിട്ട് അടുക്കളയിൽ നിന്നും പോകാൻ തുടങ്ങി.

“അമ്മ നടന്നു പോകാനോ ? ഞാൻ വണ്ടിയിൽ ട്രോപ്പ് ചെയ്യാം..”
അവൻ എഴുന്നേൽക്കാൻ തുടങ്ങി.
“വേണ്ട കണ്ണാ…മോൻ സാവധാനം ഇരുന്നു കഴിച്ചോളൂ…അമ്മയ്ക്ക് നടന്നു പോകാനുള്ള ദൂരമല്ലേയുള്ളൂ…”

അതു പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ മുറിയിലേക്ക് പോയി. പെട്ടെന്നുതന്നെ ഡ്രസ്സ്‌ മാറി അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് തിരികെ വന്നു.

“അമ്മേ….ഞാൻ വരാൻ കുറച്ചു വൈകും കേട്ടോ…കുറെ കൊല്ലങ്ങളായില്ലേ അവളെ ഒന്നു കണ്ടിട്ട്… പിന്നെ…ഇവൻ ഒരു അടക്കൊതിയാനാണ് കേട്ടോ…അമ്മ അവനെ വയർ നിറയെ തീറ്റിക്കണം കേട്ടോ. അമ്മ തീറ്റിക്കാതെ വിടില്ലെന്നറിയാം… എങ്കിലും ഓർമ്മിപ്പിച്ചതാണ്….”
അവൻ കാണാതെ അമ്മയുടെ മുലയിൽ ഒന്നു കൈയമർത്തിയാണ് അവൾ അത് പറഞ്ഞത്. അത് തനിക്കുള്ള ഒരു സിഗ്നൽ ആണെന്നു ശാരദയ്ക്ക് മനസ്സിലായി. രേവതി പടിപ്പുര കടന്നതും പൂമുഖ വാതിൽ ഉള്ളിൽ നിന്നും അടച്ചു കുറ്റിയിട്ടിട്ട് അവർ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.