അമ്മയാണെ സത്യം 9 [Kumbhakarnan] 420

ശാരദ മകളുടെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു.
“മോള് വിഷമിക്കേണ്ട…”
അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവൾ അതിശയത്തോടെ അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
അവർ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ഇതാണ് മോളുടെ മാറ്റത്തിന് കാരണമെന്ന് അമ്മയ്ക്കറിയില്ലായിരുന്നു.
സാരമില്ല. നിനക്ക് ഇതു സന്തോഷം തരുന്നുണ്ടെങ്കിൽ…. ”
അവർ പറഞ്ഞുവന്നത് പാതിയിൽ നിർത്തി. കണ്ണീരു തുടക്കാൻ താൻ നീട്ടിയ കൈ ,മൂക്കിനരികിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് മകൾ തന്നെ ഒരു പ്രത്യേക ഭാവത്തിൽ നോക്കുന്നത് അപ്പോഴാണ് അവർ ശ്രദ്ധിച്ചത്. ആ വിരലുകൾ അൽപ്പം മുൻപ് തന്റെ പൂറ്റിൽ കയറിയിറങ്ങിയതായിരുന്നു. വിരലുകളിൽ പറ്റിയ മദജലം പാവാടയിൽ തുടച്ചതല്ലാതെ കഴുകിയിരുന്നില്ലല്ലോ.

“അമ്മേ…..ശാരദക്കുട്ടീ….എന്താണ് ഒരു വെടക്ക് മണം ഈ വിരലിലൊക്കെ… ങേ..?”

“അതുപിന്നെ…..മോളേ…”

“ഉം…ഉം…മോളും കൊച്ചുമോനും ഊക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ശാരദക്കുട്ടിക്ക് കണ്ട്രോൾ പോയി… ല്ലേ….?”
അവൾ അമ്മയോട് ചേർന്നു കിടന്ന് ആ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി ചോദിച്ചു. മകളുടെ പച്ചയായ ചോദ്യം കേട്ട് അവരുടെ മുഖം വിവർണ്ണമായി.

“ന്റെ അമ്മൂട്ടി വിഷമിക്കണ്ട കേട്ടോ…
എന്നിട്ട് സുഖിച്ചോ…?”

അവർ മകളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി .ഇവൾ തന്നെ പരിഹസിക്കുകയാണോ..?
അല്ല.വല്ലാത്തൊരു വികാരം അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ അവർ കണ്ടു.

“ഉം.. ”
“ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞതൊക്കെ കെട്ടിരുന്നോ ?”
“ഉം…കേട്ടു ”
“അമ്മയെപ്പറ്റി പറഞ്ഞത് ?”
“അതും കേട്ടു…”
“അപ്പോഴാണോ എന്റെ ശാരദക്കുട്ടി വിരലിട്ടത് ?”
മകളുടെ പച്ചയായ ചോദ്യം കേട്ട് ലജ്ജ തോന്നിയെങ്കിലും പൂറ്റിൽ വീണ്ടും എന്തിനോ നനവ് പടരുന്നത് അവർ അറിഞ്ഞു.
“പറയമ്മേ…”
“ഉം…”
“എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു ?”