അമ്മയെന്ന സൗഭാഗ്യം [കരിങ്കാലൻ] 982

എൻറെ ചിന്തകൾക്ക് അതിരില്ലായിരുന്നു. ഞാൻ അന്ന് രാത്രി എങ്ങനെ ഉറങ്ങി എന്ന് എനിക്കറിയില്ല. രാവിലെ കണ്ണുതുറന്നപ്പോൾ  വെട്ടം വീണിരുന്നു. ഇന്നലെ സംഭവിച്ചതെല്ലാം ഒരു നിമിഷാർദ്ധം കൊണ്ട് എൻറെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തി.

അമ്മ അച്ഛനോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുമോ…?എന്ന ചിന്ത എൻറെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തി. കുളിച്ചു ഡ്രസ്സ് മാറി വേഗം കോളേജിൽ പോയാൽ അമ്മയെ ഫേസ് ചെയ്യുന്നത് ഒഴിവാക്കാം, പക്ഷേ റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങാൻ ധൈര്യമില്ല… എന്തു ചെയ്യും.. എന്തും വരട്ടെ എന്ന് കരുതി പുറത്തിറങ്ങുക… പുറത്തിറങ്ങിയാൽ….. അച്ഛൻ അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ…..

കുറെ നേരത്തെ ആലോചനയ്ക്ക്‌ ഒടുവിൽ ഞാൻ പുറത്തിറങ്ങി. താഴെയെത്തിയപ്പോൾ നേരെ മുൻപിൽ അച്ഛൻ… ദൈവമേ…. അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ ആവോ…! അച്ഛൻ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് പുറത്തേക്കു നടന്നു.. ഇല്ല..ഒന്നും അറിഞ്ഞതായി തോന്നുന്നില്ല…. അമ്മ ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു.. അനിയത്തിയെ അവിടെയെങ്ങും കാണാനില്ല ചിലപ്പോൾ റൂമിൽ ആയിരിക്കും. അമ്മ അടുക്കളയിൽ ഉണ്ട് പക്ഷേ പോയി ഫേസ് ചെയ്യാൻ ഞാൻ മടി. 

പെട്ടെന്നുതന്നെ പല്ലുതേപ്പും കുളിയും എല്ലാം കഴിച്ചു ഞാൻ കോളേജിൽ പോകാൻ റെഡിയായി ഇറങ്ങി. ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ നിന്നാൽ അമ്മയെ ഫെയ്സ് ചെയ്യേണ്ടിവരും എന്നതുകൊണ്ട് ഞാൻ ഞാൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കാതെ ഇറങ്ങാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ.അച്ഛൻ..

എടാ നീ ഇത്ര നേരത്തെ എങ്ങോട്ടാ… ഭക്ഷണം പോലും കഴിക്കാതെ…അല്ലേൽ തള്ളി വിട്ടാലും കോളേജിൽ പോകാത്തവനാ…. ഇന്നിതെന്തുപറ്റി.. എന്തേലും  കഴിച്ചിട്ടു…പോ..

എടീ അനിതെ ഇവന് എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാൻ കൊടുക്ക്… ദാണ്ടെ കോളേജിൽ പോകാനിറങ്ങിയേക്കുന്നു… അച്ഛൻ അടുക്കളയിലേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചുപറഞ്ഞു…

ചോദ്യവും പറച്ചിലുകളും ഒഴിവാക്കാനും.., രാത്രി ഭക്ഷണം കുറച്ചു മാത്രം കഴിച്ചതിനാലും നല്ല വിശപ്പും ഉണ്ടായിരുന്നു, അതുകൊണ്ട് കഴിച്ചിട്ട് പോകാം എന്ന് ഞാൻ വിചാരിച്ചു..

ഞാൻ ബാഗ്‌ വെച്ചിട്ട് ഡൈനിംഗ് ടേബിളിൽ പോയിരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മ ഭക്ഷണം കൊണ്ടുവന്നു.എല്ലാ കള്ളത്തരവും അമ്മ കണ്ടുപിടിച്ചതിന്റെ ജാള്യതയും നാണക്കേടും, വർഷങ്ങളായി മനസ്സിൽ കൊണ്ടുനടന്ന മോഹങ്ങൾ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഇല്ലാതായതിന്റെ നിരാശയും സങ്കടവും എല്ലാം എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു.അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല, ഭക്ഷണം കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി ഞാൻ വേഗം കോളേജിലേക്ക് പോയി.