അറവുകാരൻ 2 [Achillies] [Climax] 1166

ചുവപ്പ് തിങ്ങിയ കവിൾതടങ്ങൾ,
വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ വരികൾ തീർത്ത മേൽചുണ്ടും ചുവപ്പ് തൊട്ടെടുക്കാവുന്ന നിലയിൽ ഉള്ള മലർന്ന കീഴ്ചുണ്ടും.
തന്റെ നെഞ്ചിൽ അമർന്നു ചതഞ്ഞ നിലയിൽ സുജയുടെ മാർക്കുടങ്ങൾ.
അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ വല്ലാത്ത തിളക്കം,
അതിനുത്തരം തന്റെ കയ്യിൽ ഉണ്ട് പക്ഷെ അതവൾക്ക് ഇഷ്ടമാവുമോ….
അവന്റെ മനസ്സ് വായിച്ചെന്നോണം കണ്ണുകൾ കൂമ്പി സുജ തന്റെ മുഖമുയർത്തി തുടിക്കുന്ന ചുണ്ടുകൾ തന്റെ നേരെ കൊണ്ടുവരുന്നതായി ശിവൻ കണ്ടു.
മന്ത്രികമായ നിമിഷം ഉൾക്കൊണ്ട ശിവൻ സുജയെ മടുപ്പിക്കാൻ നിന്നില്ല.
വെണ്ണ പോലുള്ള അരക്കെട്ടിൽ കൈ ചുറ്റി തന്നിലേക്കുയർത്തിയ സുജയുടെ ചുണ്ടിനെ ശിവൻ തന്റെ ചുണ്ടിനാൽ കോർത്തെടുത്തു.
സുജയുടെ കൈകൾ തന്റെ കഴുത്തിനെ ചുറ്റിപ്പുണരുന്നത് ശിവൻ അറിഞ്ഞു, ഒപ്പം തന്നെ തന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവൾ സ്വാദോടെ നുണയുന്നതും,

“അച്ഛാ….”

മുഴങ്ങി കേട്ട ഒരു വിളിയിൽ സുജയിൽ നിന്ന് പിടഞ്ഞു മാറുമ്പോൾ,
അങ്ങ് ദൂരെ നിന്നും കൊഞ്ചി ചിരിയോടെ തങ്ങൾക്ക് നേരെ ഓടി വരുന്ന, തങ്ങളുടെ മാലാഖ കുട്ടിയേയും കണ്ടു.

അനുവിനെ കയ്യിൽ എടുത്തുയർത്തി നെറ്റിയിൽ വത്സല്യപൂർവ്വം തന്റെ സമ്മാനം പകരുമ്പോൾ തന്നെയും മോളെയും അടക്കി പുണരുന്ന സുജയുടെ കൈകളുടെ ചൂടും.
അവന്റെ മനം മയക്കുന്ന സ്വപ്നത്തിൽ ശിവൻ കണ്ടു.

************************************

പിറ്റേന്ന് ഉണർന്നതുമുതൽ ശിവനെ പൊതിഞ്ഞു സന്തോഷം നിറഞ്ഞിരുന്നു.
കിട്ടിയ ജോലി മുഴുവൻ ആവേശത്തോടെ ചെയ്ത തീർക്കുമ്പോൾ അവന്റെ ഉള്ളം തുള്ളുകയായിരുന്നു,
താൻ അധ്വാനിച്ചു നേടുന്ന ഓരോ രൂപയ്ക്കും ഇനി മുതൽ രണ്ടു പേർക്ക് കൂടെ അവകാശവും അധികാരവും ഉണ്ടെന്നുള്ള തോന്നലിൽ ക്ഷീണം അവനെ തൊട്ടില്ല.
തന്നെ തൊട്ടൊഴുകുന്ന വിയർപ്പിനെ കാണുമ്പോഴെല്ലാം അവന്റെ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞു,
ഉള്ളിൽ സുജയുടെയും മോളുടെയും മുഖവും.

“എന്താടാ ശിവാ… ചിരിക്കുന്നെ….”

ചായക്കടയുടെ പിന്നിൽ ശിവൻ വിറകു കീറുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് അവനെ നോക്കി വന്ന ചായക്കടക്കാരൻ വറീത്, കോടലിയും കുത്തി അതിൽ പിടിച്ചു നിന്ന് ചിരിക്കുന്ന ശിവനെ നോക്കി അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“അതെന്തേ വറീതേട്ട എനിക്ക് ചിരിച്ചൂടെ…”

ചുണ്ടിലെ ചിരി മാറ്റാതെ വറീതിനോടവൻ ചോദിച്ചു.

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

248 Comments

Add a Comment
  1. അജുക്കുട്ടൻ

    കബി ഇല്ലാതെ എഴുതിയാൽ പോലും 100 ൽ 100 തന്നെ തരും. ആദ്യമായാണ് ഒരു കഥ ഇരുന്ന ഇരുപ്പിൽ വായിച്ച് തീർക്കുന്നത്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *