“ഏയ്…നിന്റെ ചിരി വല്ല കാലത്തും കിട്ടുന്ന ഒരു കാര്യമല്ലേ അതുകൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ…”
“ജീവിക്കാൻ ആരേലും കൂടെ ഉള്ളത് ഒരു സുഗമാ…അല്ലെ വറീതേട്ട…”
“പിന്നെ….,
ഇപ്പെന്താടാ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിക്കാൻ…”
വറീതേട്ടന്റെ നോട്ടം ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ അവനു നേരെ നീണ്ടു.
“ഒന്നുല്ലേ……
ഇത് തീർന്നു വിറക് ഇനി ഉണ്ടേൽ കൊണ്ട് വാ…”
ശിവൻ അധികം ചുറ്റിക്കാതെ സംസാരം അവിടെ തീർക്കാൻ നോക്കി.
“ഓഹ് അത്രേ ഉള്ളൂ…ഇനി വന്നിട്ട് വേണം…
നീ കൈ കഴുകി മുന്നോട്ടു പോര് ചായ എടുത്തു വച്ചിട്ടുണ്ട്.”
ശിവനെ നോക്കി ഒന്നാക്കിയ ശേഷം വറീത് അകത്തേക്ക് കയറി.
“ഹോ എന്നാടി….ഇത് നിനക്കെന്നാ ഇപ്പൊ ഇവിടെ കാര്യം…”
ശിവന്റെ ഉറപ്പുള്ള ശരീരം നോക്കി കൊതിപിടിച്ചു ചായക്കടയുടെ പിന്നാമ്പുറ വാതിലിൽ പതുങ്ങി നിന്നിരുന്ന വറീതിന്റെ പെങ്ങൾ ശോശന്നയുടെ മേലേക്കാണ് വറീത്, ഇടിച്ചു നിന്നത്.
ഇറുകിതെറിച്ച ബ്ലൗസിൽ ഉയർന്നു താഴുന്ന മുലകളും.
വിയർപ്പ് പൊടിഞ്ഞിരിക്കുന്ന മൂക്കും ചുണ്ടുകളും മുഖത്തെ പരിഭ്രമത്തിലും,
വശപ്പിശക് മണത്ത വറീത്.
അവളെ കനപ്പിച്ചൊന്നു നോക്കി.
“ദേ,…..
എന്തേലും ഒപ്പിച്ചു മാനക്കേടൊണ്ടാക്കി വച്ചാൽ കൊന്നു കളയും…
അകത്തു കയറി പോടീ….”
പതുക്കെ ആണെങ്കിലും കനപ്പിച്ചാണ് വറീത് കാര്യം പറഞ്ഞത്.
തെക്കോട്ടും വടക്കോട്ടും തെറിച്ചാടുന്ന ചന്തിയും ഇളക്കി
എണ്ണി പെറുക്കിക്കൊണ്ട് ശോശന്ന അകത്തേക്ക് പോയി.
കയ്യും കാലും കഴുകുന്ന ശിവനെ ഒന്നൂടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് വറീത് കടയിലേക്കും.
*************************************
ചിങ്ങത്തിലെ തിങ്കൾ.
പുലർച്ചെ, മറപ്പുരയിൽ അനുവിനെ കുളിപ്പിച്ച ശേഷം കുളിക്കുകയാണ് സുജ,
പാവാട എടുത്തു നെഞ്ചിനുമേലെ കെട്ടി വെള്ളം കോരിയൊഴിച്ചു ഇടയ്ക്ക് വിറക്കുമ്പോഴും അവളുടെ ചുണ്ടിൽ നാണം പൊതിഞ്ഞൊരു ചിരി പടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഈറൻ തുള്ളികൾ അവളുടെ തളിർ മേനിയിൽ ഒഴുകിയിറങ്ങി.
പതിവില്ലാത്ത വിധം തന്റെ ശരീരം തുടിക്കുന്നത് അവളും
കബി ഇല്ലാതെ എഴുതിയാൽ പോലും 100 ൽ 100 തന്നെ തരും. ആദ്യമായാണ് ഒരു കഥ ഇരുന്ന ഇരുപ്പിൽ വായിച്ച് തീർക്കുന്നത്.
Adipoli