ബ്രഹ്മഭോഗം 3 [Master] 216

രോഗിയായ ഭര്‍ത്താവ് ഉറക്കം കിട്ടാതെ ഞരങ്ങുമ്പോള്‍ തുടയിടുക്കില്‍ വീര്‍പ്പുമുട്ടുന്ന മാംസപുഷ്പത്തിന്റെ ദാഹം തീര്‍ക്കാനാകാതെ അവള്‍ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടക്കുകയാകും. കരുത്തുള്ള പുരുഷന്റെ കൈകളാല്‍ ഞെരിച്ചുടയ്ക്കപ്പെട്ട് കശക്കിയെറിഞ്ഞ പൂവുപോലെയകാന്‍ ഓരോ പെണ്ണും മോഹിക്കുന്നുണ്ട്. അവളിലെ രാസനീരുകള്‍ അത്യാര്‍ത്തിയോടെ ഉറുഞ്ചിക്കുടിക്കുന്ന, അതിന്റെ ലഹരിയില്‍ മതിമറന്ന് അവളെ സുഖസ്വര്‍ഗ്ഗം കാണിക്കുന്ന പുരുഷനെ! മാധവി അത്തരം നീരുകളുടെ ഒരു കലവറയാണ്. ആ ചുണ്ടുകളില്‍ത്തന്നെയുണ്ട് ഒരു തടാകം നിറയാന്‍ തക്ക ചാറ്.

“രതിസംഗമത്തിന് തയാറായ പെണ്ണിന്റെ യോനി ഒരു നീര്‍ച്ചാലായി മാറും. അവള്‍ സ്വയമൊരു ജലസ്രോതസ്സ് ആയിരിക്കും അപ്പോള്‍” എന്നോ എപ്പോഴോ വായിച്ച ആ വരികള്‍ അനാവശ്യമായി എന്റെ മനസ്സിലേക്കെത്തി. മാധവിയുടെ തടിച്ചു കൊഴുത്ത തുടകളുടെ ഇടയിലെ നീര്‍ച്ചാല്‍! എന്റെ രോമങ്ങള്‍ ഒന്നടങ്കം എഴുന്നുനിന്നു. എനിക്കത് സങ്കല്‍പ്പിക്കാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.

“വന്നാ ഇത് മാത്രവല്ല. വേറേം ഒണ്ട് ആണുങ്ങക്ക് തിന്നാന്‍ പറ്റിയ ഒത്തിരീം. വടിച്ച്‌ വൃത്തിയാക്കി വച്ചേക്കുവാ അലുവ പോലെ”

അവളുടെയാ വാക്കുകള്‍ എന്നെ കാന്തം പോലെ കോവിലകത്തേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിക്കുന്നു. മീരയന്റിയെപ്പറ്റി മനസ്സില്‍ നിഷിദ്ധചിന്തകള്‍ കടന്നുകൂടിയതോടെ എന്ത് മാറ്റമാണ് എനിക്ക് സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഈ മാധവിയോ ആന്റിയോ ഒന്നുംതന്നെ എനിക്കൊരു വിഷയമായിരുന്നില്ല, ഒരാഴ്ച മുന്‍പുവരെ. ഇവരൊക്കെ എങ്ങനെ വന്നാലും എങ്ങനെ നിന്നാലും എന്ത് ചെയ്താലും ഒക്കെ എനിക്ക് സാധാരണ കാര്യങ്ങള്‍ മാത്രമായിരുന്നു. എന്നാലിപ്പോള്‍ ഞാനൊരു മൃഗമായി, സ്ത്രീശരീരത്തിന്റെ അടിമയായി മാറിയിരിക്കുന്നു. വാക്കുകളുടെ ശക്തി! അക്ഷരങ്ങളുടെ സ്വാധീനം! അച്ഛനാണ് എന്നെ ഇങ്ങനെയാക്കിയത്. ആദ്യം ആന്റിയുടെ അടിയാളനായി എന്നെ മാറ്റിയ അച്ഛന്‍ ഇപ്പോഴിതാ മാധവിയുടെ ദാസനാക്കിയും എന്നെ മാറ്റിയിരിക്കുന്നു. ഈ സ്ത്രീകളില്‍ നിന്നുമെനിക്കിനി മോചനമില്ല. എന്തിനാണ് അച്ഛനെന്നെ അങ്ങോട്ടയച്ചത്? എന്തിനാണ് അച്ഛന്‍ അന്ന് എന്നെയും മീരാന്റിയെയും ചേര്‍ത്ത് അനാവശ്യം പറഞ്ഞത്?

ഡാ, ഡാ, വിഷ്ണൂ, വിഷ്ണുമോനെ; അവിടെ ഒളിച്ചുനിന്നു കേള്‍ക്കാന്‍ അച്ഛന്‍ നിന്നെ അങ്ങോട്ട്‌ ക്ഷണിച്ചിരുന്നോ? എന്റെ സ്വന്തം മനസ്സിന്റെ പരിഹാസം ഞാന്‍ കേട്ടു. ഞെട്ടലോടെ അവന്റെ വാക്കുകള്‍ ഞാന്‍ ശ്രവിച്ചു. നീയല്ലേ നിന്റെ മനസിന്റെ ജ്വരം മൂലം അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നത്? അങ്ങനെ ചെന്നതുകൊണ്ടല്ലേ നിനക്കത് കേള്‍ക്കേണ്ടി വന്നത്? എന്തിന് നീയവിടെപ്പോയി? പോട്ടെ, ഒരു ചെവിയിലൂടെ കേട്ട് മറ്റൊരു ചെവിയിലൂടെ ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടിയിരുന്ന കാര്യം നീയെന്തിന് മനസ്സിലിട്ടു താലോലിച്ചു? അതിനര്‍ത്ഥം ഉള്ളിന്റെയുള്ളില്‍ നീയും അത് മോഹിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്നുതന്നെയല്ലേ? എന്നിട്ടവന്‍ അച്ഛനെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നു; വിഡ്ഢി.

ശരിയാണ്; ഞാന്‍ എന്റെ വൈകൃതം മൂലംതന്നെയാണ് അച്ഛന്റെയും സുഹൃത്തുക്കളുടെയും സംഭാഷണം കേള്‍ക്കാനായി പോയത്; ആ സംഭാഷണങ്ങളിലെ സ്ത്രീവിഷയങ്ങള്‍ മാത്രം കേള്‍ക്കാന്‍. എന്റെ മനസ്സ് രഹസ്യമായി ഇതെല്ലാം മോഹിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു; ഞാന്‍പോലും അറിയാതെ. അച്ഛന്റെ നാവില്‍ നിന്നും വീണ വാക്കുകള്‍ അവയ്ക്ക് മറനീക്കി പുറത്തിറങ്ങാനുള്ള ഉപാധികളായി എന്ന് മാത്രം. ആ വാക്കുകളെ അതേപടി സ്വീകരിച്ച ഞാന്‍, ഞാനാണ്‌ കുറ്റക്കാരന്‍; ഞാന്‍ മാത്രം.