ഏലപ്പാറയിലെ നവദമ്പതികൾ 4 [ആശാൻ കുമാരൻ] 799

 

രാജു സ്ലാബ് പഴയ പോലെയാക്കി വെച്ചു… എന്നാലും ആരും അറിയാതിരിക്കാൻ ബാക്കി വന്ന സിമെന്റും മണലും ചേർത്ത് പെട്ടെന്ന് തന്നെ വെച്ചു തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചു……

കല്ലറയുടെ പരിസരം വൃത്തിയാക്കി സ്ലാബ് ഒക്കെ തുടച്ചു രാജു വീട്ടിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ റീന പിന്നിൽ നിന്നു കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

രാജു : മതി….ഒരായുസ്സിനുള്ളത് നീ കരഞ്ഞു തീർത്തില്ലേ….. ഇനി മതി….

റീന രാജുവിനെ നോക്കി…

രാജു : ഇനി കരയേണ്ടത് നിന്റെ അപ്പനും കൂട്ടരുമാണ്…..

രാജു വെള്ളവുമായി കുളിക്കുവാനായി കയറി….

റീന ആയുധങ്ങൾ ഒക്കെ ഒതുക്കി വെച്ചു കല്ലറയുടെ അടുത്ത് ചെന്നു നിന്നു…..

കുളി കഴിഞ്ഞു നെഞ്ചിൽ ഒരു തോർത്ത്‌ വിരിച്ചു റീനയുടെ പിന്നിൽ ചെന്നു നിന്ന രാജു…

രാജു : മതി….. ഇനി കിടക്കാൻ നോക്കൂ….

റീന : സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല….

രാജു : പറ്റും …… നിനക്കെ കഴിയൂ…..

രാജു വിറച്ചു കയ്യുമായി അവളുടെ തോളിൽ തട്ടി….

തിരിഞ്ഞു നിന്ന റീന അവനെ നോക്കി…..

റീന : എനിക്ക് വാക്ക് താ……. എന്റെ കരയിച്ചവരെ വെറുതെ വിടില്ലെന്നു….

രാജുവിന് രണ്ടാമതൊന്നു ആലോചിക്കേണ്ടി വന്നില്ല……നേരെ നീട്ടിയ റീനയുടെ കയ്യിൽ കൈ ചേർത്ത്….

രാജു : വാക്ക്…….നിനക്കും എനിക്കും നഷ്ടങ്ങൾ വാങ്ങി തന്നവരെ ഞാൻ വെറുതെ വിടില്ല……

റീന കരഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ അവന്റെ മാറിലേക്ക് വീണു…… ആ തണുത്ത രാത്രിൽ മഞ്ഞും കൊണ്ട് രാജു അൽപ നേരം അവളോടൊപ്പം ആ നിൽപ് തുടർന്നു….

പക്ഷെ അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ നിന്ന അവന്റെ ഉടുമുണ്ടിനിടയിൽ ഒരു ഇളക്കം വരുന്നതവൻ അറിയുകയുണ്ടായി……..

 

 

 

 

തുടരും….

 

 

ഈയൊരു ചെറിയ ഭാഗം എഴുതുവാൻ ഒരുപാട് ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു… അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത് മുഴുവനും ഉൾകൊള്ളിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല….

സമയമാണ് പ്രധാന വില്ലൻ…… ജോലി ഭാരം വളരെ കൂടുതലാണ്…… അടുത്ത ഭാഗം ഉടൻ തന്നെ തരണമെന്നാണ് ആഗ്രഹം…. പക്ഷെ എന്നു സാധിക്കുമെന്ന് ഇപ്പൊ പറയാനാകില്ല….

 

വൈകിയതിനു മാപ്പ് ചോദിച്ചു കൊണ്ട്…..