💞എന്റെ കൃഷ്ണ 05 💞 [അതുലൻ ] 1911

ഓഹ് പിന്നെ, ഒരു 10 മിനിറ്റ് വൈകീന്ന് വെച്ച് ആരും വഴക്ക് പറയില്ല .. അമ്മക്കറിയാം ഞാൻ നോക്കിക്കോളുമെന്ന് ….. രണ്ടും വന്നേ എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി..അമ്മു ഞാൻ ഇറങ്ങിയപ്പോ തന്നെ എന്റെയൊപ്പം ഇറങ്ങി നടന്നു……. പിന്നാലെ കിച്ചുവും…..

ഒന്ന് പയ്യെ നടക്ക് അച്ചേട്ടാ എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട്  കിച്ചു ഒടി എന്റെ  ഒപ്പമെത്തി……. ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കിച്ചുവിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു…..ഇപ്പോ ഞാൻ രണ്ടുപേരുടെയും നടുക്കാണ്….

ഞങ്ങൾ പാലത്തിലൂടെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു നടുക്കെത്തിയതും ഞാൻ  തിരിഞ്ഞു നിന്ന് അവിടേക്ക് നോക്കാൻ കൈ ചൂണ്ടി കാണിച്ചു……

ആകാശത്തെ കീറിമുറിച്ചെന്ന പോലെ ചുവപ്പിന്റെ അവസാനം എന്നൊക്കെ പറയാൻ പറ്റുന്ന അത്രേം ചുവപ്പോടെ സൂര്യൻ പയ്യെ താഴേക്കിറങ്ങുന്നു……

ആ വെയിലിനെ ഏറ്റുവാങ്ങുന്ന  എന്റെ പെണ്ണിനെ കണ്ടപ്പോ കുറച്ചൊന്നുമല്ല എനിക്ക് സന്തോഷം തോന്നിയത് …… പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരുപാട് നിമിഷങ്ങളുണ്ട്…. അതിലൊന്നായി ഇതും ഞാൻ ആസ്വദിച്ചു നിന്നുപോയി……

അമ്മു ഫോണിൽ ഫോട്ടോയെടുക്കുമെന്ന് കരുതിയ എനിക്ക് തെറ്റി…. ഒരു കൊച്ചുകുട്ടിയെ പോലെ നോക്കി നിൽക്കയാണ് അവൾ

പാലത്തിന്റെ കൈവരിയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു ഒരു അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി  നിന്ന കിച്ചു പയ്യെ എന്റെ കൈയിലൂടെ അവളുടെ കൈ കോർത്തുകൊണ്ട് എന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു…..

അച്ചേട്ടാ……

മ്മ് എന്തോ…. ഇഷ്ട്ടായോ…. 😊

പണ്ടൊരു വൈകുന്നേരം  അച്ഛന്റേം അമ്മയുടേം കൂടെ ബീച്ച് കാണാൻ പോയത് ഓർമ വരണു….. അച്ഛൻ എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു നിന്നതും, അമ്മ ഐസ്ക്രീം വായിൽ വെച്ച് തന്നതും  ഒക്കെ  നിക്ക് ഓർമ വരാ…..  ഇപ്പോ അച്ചേട്ടന്റെ കൂടെ ഇങ്ങനെ നിൽക്കുമ്പോ എനിക്ക് അന്ന് തോന്നിയ അതെ സന്തോഷം തോന്ന…

ഒക്കെ തിരിച്ചു കിട്ട്യ പോലെ……

നിക്ക് സന്തോഷം വരാ അച്ചേട്ടാ….

അത് കേട്ടതും ഞാൻ കിച്ചുവിനെയൊന്ന് നോക്കി…

എന്നെ പറ്റിച്ചേർന്നു നിന്ന് കണ്ണീരോഴുക്കുകയാ പെണ്ണ്….. കണ്ണീർ കവിളിലൂടെ ഒഴുകി എന്റെ കയ്യിലേക്ക് ഇറ്റു വീഴുന്നുണ്ട്…..