എസ്റ്റേറ്റിലെ രക്ഷസ് [വസന്തസേന] 171

“ജാസ്മിൻ, വരൂ, ഞാനിവിടെയുണ്ട് , വരൂ.” കാതിലാരോ മന്ത്രിക്കുന്നു. ഏതോ അജ്ഞാത ശക്തിക്ക് അടിപ്പെട്ടതുപോലെ അവൾ എഴുന്നേറ്റു. കതകു തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി.

അതുവരെ പ്രകാശം പരത്തിയിരുന്ന ചന്ദ്രൻ മേഘപാളികൾക്കിടയിൽ മറഞ്ഞു. അവിടമാകെ ഇരുട്ടിന്റെ കമ്പളം പുതച്ചു. പുറത്തെ ഇരുളിൽ ഒരു രൂപം ജാസ്മിൻ കണ്ടു. ഹാരിസൺ. അയാളൊരു നീണ്ട കോട്ടും തൊപ്പിയും ധരിച്ചിരുന്നു.

“വരൂ.. ” ജാസ്മിനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഹാരിസൺ പറഞ്ഞു. ജാസ്മിൻ അയാളുടെ നേർക്കു നടന്നു. അയാൾ രണ്ടു കൈകളും നീട്ടി. ജാസ്മിൻ അയാളുടെ വിരിമാറിൽ വീണു. ജാസ്മിനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് അയാൾ നടന്നു. ഒരു പാറക്കെട്ടിനടുത്താണവർ എത്തിയത്.

അയാൾ ജാസ്മിൻ ധരിച്ചിരുന്ന നീല സ്ലീവ്  ലസ്  ഗൗണിന്റെ കുടുക്കുകൾ അഴിച്ചു. അവളുടെ കൊഴുത്ത ശരീരത്തെ തഴുകി ഗൗൺ താഴേയ്ക്കൂർന്നു വീണു. അവളൊരു വലകൾ പോലെയുള്ള ബ്രായും ഷഡ്ഡിയും ധരിച്ച് ഹാരിസണിന്റെ മുന്നിൽ നിന്നു.

ജാസ്മിന്റെ അർദ്ധനഗ്നശരീരം കാണാനെന്നതുപോലെ മേഘത്തിന്റെ മറ നീക്കി പുറത്തു വന്നു. തെളിഞ്ഞ നിലാവിൽ ഒരു വെണ്ണക്കൽ ശിൽപം പോലെ നിൽക്കുന്ന ജാസ്മിനെ ഹാരിസൺ ആർത്തിയോടെ നോക്കി. അയാൾ തന്റെ വസ്ത്രങ്ങളും തൊപ്പിയും അഴിച്ച് പാറപ്പുറത്ത് വെച്ച് അവളുടെ സമീപം ചെന്നു. മഴ കാത്തിരുന്ന വേഴാമ്പലിനെപ്പോലെ ജാസ്മിൻ അയാളെ കെട്ടിപ്പുണർന്നു. ജാസ്മിന്റെ കൊഴുത്ത മുലകൾ അയാളുടെ ദൃഢമായ മാറിൽ അമർന്നു.

അവളുടെ തുടുത്തു മലർന്ന ചുണ്ടുകളിൽ അയാൾ അമർത്തി ചുംബിച്ചു. അവർ ഒരു ലിപ്ലോക്കിൽ ലയിച്ചു. കുറച്ചു സമയം അവരങ്ങനെ നിന്നു. പിന്നെ ഒരു പരന്ന പാറയിൽ അവരിരുന്നു. അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്തു പിടിച്ച് പിന്നിൽ കൈയ്യിട്ട് ഹാരിസൺ അവളുടെ ബ്രായുടെ ഹുക്കഴിച്ചു.

രണ്ടു കൈകളും പൊക്കി അയാളാ ബ്രാ ഊരിയെറിഞ്ഞു. അവളെ പാറയിൽ മലർത്തി കിടത്തി ഹാരിസൺ അവളുടെ മുകളിലേക്കു ചാഞ്ഞു. ജാസ്മിൻ ഒരു അനുഭൂതി നുകരുന്നതുപോലെ കണ്ണടച്ചു കിടക്കുമ്പോൾ അയാളവളുടെ മുഖമാകെ ചുംബനം കൊണ്ടു മൂടുകയായിരുന്നു.

സ്ഹഹാാാ.. ജാസ്മിൻ ഞരങ്ങി. അയാളുടെ ബലമാർന്ന കൈപ്പടങ്ങൾ അവളുടെ പോർമുലകളിൽ അമർന്നപ്പോൾ ജാസ്മിൻ വേദനകൊണ്ട് ഞരങ്ങി. “ഹാരീ.. പ്ലീസ് പതുക്കെ.. വേദനിക്കുന്നു.”