കലാമന്ദിർ 1.1 [RAGNAR LOTHBROK] [Reloaded] 146

വെറോണി ചേച്ചി ഊഷ്മളമായി പുഞ്ചിരിച്ചു, പോകാൻ ഒരുങ്ങി, പക്ഷേ ഞാൻ അവരോട് ഒരു കപ്പ് ചായ കുടിക്കാൻ നിർബന്ധിച്ചു. “ഈ വീട്ടിൽ ഞാൻ ഉണ്ടാക്കുന്ന ആദ്യ ചായ ചേച്ചിയാണ് കുടിക്കേണ്ടത്.”

അവൾ എൻറെ ക്ഷണം മാന്യമായി സ്വീകരിച്ചു, അവർ തിരിച്ച് ആ കസേരയിലിരുന്നു. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് പോയി കുളിച്ച് കിച്ചണിലേക്ക് വന്നു. ഞാൻ ചായ ഉണ്ടാക്കാൻ തുടങ്ങി. “ഇതെന്താ നീ പായസം ഉണ്ടാക്കുന്ന?” ഞാൻ ഏലക്ക ഇടുന്നു കണ്ടിട്ട് ചേച്ചി ചിരിച്ചു.

“ഇത് ഡൽഹി ചായയാണ് ചേച്ചി, വിത്തു ഓർ വിത്തൗട്ട്?

വെറോണി ചേച്ചിയുടെ കണ്ണുകൾ പരിഹാസ ഭയത്താൽ വിടർന്നു, അതിശയോക്തി കലർന്ന ഞെട്ടി കൈ ഇവരുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് പറന്നു. “എടാ എടാ മോനെ! എനിക്ക് പ്രായമായി, പഞ്ചസാര കഴിക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കണം എന്നാണോ നീ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്?” അവർ ആക്രോശിച്ചു, അവരുടെ ചുണ്ടുകളുടെ കോണുകളിൽ ഒരു കളിയായ പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.

അവരുടെ നാടകീയമായ പ്രതികരണം കേട്ട് ഞാൻ തലയാട്ടി. “അയ്യേ പ്രായമോ ചേച്ചിക്കോ ചേച്ചി എന്നത്തേയും പോലെ ചെറുപ്പവും ചടുലവുമാണ്,” ഞാൻ അവരെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു, ചായ അതിലോലമായ കപ്പുകളിലേക്ക് ഒഴിച്ചു.

വെറോണി ചേച്ചി സംശയത്തോടെ ഒരു പുരികം ഉയർത്തി, അവരുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു വിനോദ നൃത്തം. “മുഖസ്തുതി നിന്നെ എവിടെയും എത്തിക്കില്ല ശ്യാം,” അവർ ചായ കുടിച്ചുകൊണ്ട് കളിയാക്കി.

വെറോണി ചേച്ചി ചായ കുടിക്കുമ്പോൾ, അവരുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു തമാശ നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു, അവരുടെ കണ്ണുകൾ കുസൃതി കൊണ്ട് തിളങ്ങി. “നിങ്ങൾക്ക് തീർച്ചയായും വാക്കുകൾ കൊണ്ട് സോപ്പിടാൻ അറിയാം, ശ്യാം,” അവൾ പറഞ്ഞു, അവരുടെ ശബ്ദത്തിൽ വിനോദം നിറഞ്ഞു.

ഞാൻ അടുത്തേക്ക് ചാഞ്ഞു “സോപ്പിടിയിൽ അല്ല.ഞാൻ സത്യമാണ് പറഞ്ഞത്.” ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു, എൻറെ വാക്കുകൾക്ക് ശക്തിപകരാൻ ഉത്സാഹത്തിന്റെ സൂചന അറിയിച്ചു.

വെറോണിയുടെ ചിരി എൻറെ കാതുകളിൽ സംഗീതം പോലെയായിരുന്നു, ഊഷ്മളമായ അടുക്കളയിൽ പ്രതിധ്വനിക്കുന്ന ഒരു ഹൃദ്യമായ ഈണം. “ഓഹോ അങ്ങനെയാണോ. എന്നാൽ നിന്നെ സൂക്ഷിക്കണമല്ലോ ശ്യാം?” അവർ കളിയാക്കി, അവരുടെ സ്വരം നേരിയതും ക്ഷണിക്കുന്നതുമാണ്.