കലാമന്ദിർ 1.1 [RAGNAR LOTHBROK] [Reloaded] 139

അവരുടെ പുഞ്ചിരി തിരികെ നൽകി, അവളെ കണ്ടപ്പോൾ എൻ്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരു കുളിർ ഇളകി. അവരുടെ പുഞ്ചിരിക്ക് ഇരുണ്ട ദിവസങ്ങളെ പോലും പ്രകാശിപ്പിക്കാനുള്ള ശക്തി ഉള്ളതുപോലെ തോന്നി. ഞാൻ അടുത്തേക്ക് നടന്നപ്പോൾ, അവരുടെ കഴുത്തിലെ വശ്യമായ വളവുകളും അവരുടെ പുരികങ്ങളുടെ സൂക്ഷ്മമായ കമാനവും അവരുടെ നീണ്ട, ഇരുണ്ട മുടി തോളിൽ വെള്ളച്ചാട്ടം പോലെ പതിക്കുന്നതും ശ്രദ്ധിച്ചു.

“ഹലോ” അവർ മൃദുവായ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“ഹായ്,” ഞാൻ നിശബ്ദമായി മറുപടി പറഞ്ഞു.

“ഞാനാണ് ബിന്ദു, ബെന്നിച്ചന്റെ ഭാര്യ” അവർ സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി.

“ഞാൻ ശ്യാം,” ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു.

” പരിചയപ്പെട്ടതിൽ സന്തോഷം, ശ്യാം, ഇയാളെ പറ്റി ബെന്നിച്ചൻ പറഞ്ഞിരുന്നു.” ഊഷ്മളമായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവർ പറഞ്ഞു.

അവരുടെ പുഞ്ചിരിയുടെ ഊഷ്മളതയും, കണ്ണുകളിലെ ദയയും എന്നെ തൽക്ഷണം ആശ്വസിപ്പിച്ചു, ഞാൻ അവർ വെറും നിമിഷങ്ങളേക്കാൾ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ അറിയുന്നതുപോലെ. ഞങ്ങളുടെ ഏറ്റുമുട്ടലിൻ്റെ തുടക്കത്തിലെ അസ്വസ്ഥതകൾക്കിടയിലും, എനിക്ക് വിശദീകരിക്കാൻ കഴിയാത്ത വിധത്തിൽ ഞാൻ ബിന്ദു ചേച്ചിയിലേക്ക് ആകർഷിക്കപ്പെട്ടു. ഒരു വ്യത്യസ്തമായ കെമിസ്ട്രി കെമിസ്ട്രി ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു, അത് വെറും വാക്കുകൾക്ക് അതീതമായി ഞങ്ങളുടെ ശ്വാസങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള ഇടങ്ങളിൽ നീണ്ടുനിൽക്കുന്നതായി തോന്നുന്ന ഒരു ബന്ധം. ഞാനും ബിന്ദുചേച്ചിയും സംഭാഷണം തുടരുമ്പോൾ, അവൾ മുന്നോട്ട് കുനിഞ്ഞു, അവരുടെ കണ്ണുകൾ യഥാർത്ഥ ആകാംക്ഷയാൽ നിറഞ്ഞു. “അപ്പോൾ, ശ്യാം, എന്താണ് നിങ്ങളെ ഞങ്ങളുടെ ചെറിയ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നത്?” അവർ ചോദിച്ചു.

അവരുടെ സാന്നിധ്യത്തിൽ ഒരു സാഹോദര്യം അനുഭവപ്പെട്ടുകൊണ്ട് ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു. സിറിയൻ ബാങ്കിൻറെ ഈ ബ്രാഞ്ചിലെ മാനേജർ ആയിട്ടാണ് എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് അയച്ചിരിക്കുന്നത്.

ബിന്ദുവിൻ്റെ പുരികങ്ങൾ അമ്പരപ്പോടെ ഉയർന്നു. “ഓ, അത് കൊള്ളാല്ലോ! ശരി, ഞങ്ങളുടെ എല്ലാ അക്കൗണ്ടുകളും നിങ്ങളുടെ ബാങ്കിൽ ആണല്ലോ”, അവരുടെ കവിളുകളിൽ ഒരു മങ്ങിയ നാണം വന്നു.

ആശ്ചര്യത്താൽ എൻറെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. “ശരിക്കും? എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു,” ഗ്രാമത്തിൻ്റെ മുഴുവൻ സാമ്പത്തിക കാര്യങ്ങളും ഞാൻ കൈകാര്യം ചെയ്യുമെന്ന തിരിച്ചറിവിൽ ഉത്തരവാദിത്തത്തിൻ്റെ തിരക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു, ഞാൻ സമ്മതിച്ചു.

“അതെ, ഞങ്ങളുടേത് മാത്രമല്ല. ഭൂരിഭാഗം ഗ്രാമീണരും അവരുടെ ബാങ്കിംഗ് നിങ്ങളുടെ ബ്രാഞ്ച് വഴിയാണ് ചെയ്യുന്നു,” ബിന്ദു കൂട്ടിച്ചേർത്തു, അവരുടെ സ്വരത്തിൽ അഭിനന്ദനം നിറഞ്ഞു.