കലാമന്ദിർ 1.1 [RAGNAR LOTHBROK] [Reloaded] 139

“അവൻ ഒരു നല്ല ജോലിയിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കിയത് വളരെ ആശ്വാസകരമാണ്,” അവരുടെ മുഖത്ത് സമാധാനം ജ്വലിച്ചു. അവരുടെ നെറ്റിയിലും കഴുത്തിലും ചന്ദനക്കുറിയുടെ സൂക്ഷ്മമായ സ്പർശം അലങ്കരിച്ചു. സ്ഥിരമായി അമ്പലത്തിൽ പോകുന്ന ഒരാളാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ബിന്ദു ചേച്ചിയുടെ അത്രയും ഉയരവും, വണ്ണവും അവർക്കുണ്ടായിരുന്നു. നല്ല സ്ത്രീത്വവും ഐശ്വര്യവും തുളുമ്പുന്ന മുഖമായിരുന്നു അവരുടെ. ഒരു മലയാളി തനിമ അവരുടെ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവരുടെ വാക്കുകളിൽ നിന്ന് അവരൊരു ഭക്തയാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഒരുങ്ങി ഒരു സെറ്റ് സാരിയൊക്കെ എടുത്തു വന്നുകഴിഞ്ഞാൽ എല്ലാ ദിവസവും കണി കാണാൻ പറ്റുന്ന ഒരു മുഖശ്രീ അവർക്ക്.

മറുവശത്ത്, വെറോണി ചേച്ചി ഒരു സമ്പന്ന കുടുംബത്തിൽ നിന്നുള്ളവരാണ്, അവരുടെ ഭർത്താവിന് ഇന്ത്യയിലും വിദേശത്തും ബിസിനസ്സ് ഉണ്ടായിരുന്നു. വിദേശത്ത് സ്ഥിരതാമസമാക്കിയ മക്കളെ കുറിച്ച് വെറോണി ചേച്ചി പറഞ്ഞു, “അവരിൽ നിന്ന് അകന്നിരിക്കുന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു, പക്ഷേ ഞങ്ങൾ അതൊക്കെ കൈകാര്യം ചെയ്തു . സാങ്കേതികവിദ്യയ്ക്ക് നന്ദി; ദൂരെയാണെങ്കിലും ഞങ്ങൾക്ക് ബന്ധം നിലനിർത്താം.”

ഒരു അച്ചായത്തിയുടെ കാലാതീതമായ ആകർഷണീയതയെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വശ്യമായ പ്രഭാവലയം വെറോണി ചേച്ചിക്കുണ്ടായിരുന്നു. അവരുടെ സാന്നിധ്യം ശ്രദ്ധ ആകർഷിച്ചു, അവരുടെ രൂപം വിശാലമായ വളവുകളാൽ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു, അത് അവരുടെ മാറിടത്തിനും നിതംബത്തിനും അനിഷേധ്യമായ ആകർഷണീയത നൽകുന്നു.

അവരുടെ ഓരോ ആംഗ്യത്തിലും ആത്മവിശ്വാസം പ്രസരിച്ചു, അവളുടെ തുറന്ന് സംസാരിക്കുന്ന സ്വഭാവം അവരുടെ കാന്തിക ചാരുതയിലേക്ക് ചേർത്തു. അവർക്ക് ഒരു സ്റ്റൈൽ ഉണ്ടായിരുന്നു, അവരുടെ വസ്ത്രധാരണം ആഡംബരത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമായിരുന്നു, അവരുടെ പെർഫ്യൂം അവരുടെ ഉണർച്ചയിൽ സങ്കീർണ്ണതയുടെ ഒരു നീണ്ട പാത അവശേഷിച്ചു.

മറ്റു സ്ത്രീകളെക്കാൾ സുന്ദരമായ മുഖച്ഛായയോടെ, വെറോണി ചേച്ചി തൻറെ വഴി കടന്നുപോകുന്ന എല്ലാവരെയും ആകർഷിക്കുന്ന ഒരു അഭൗമ സൗന്ദര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചു. അവരുടെ തടിച്ചുകൊഴുത്തത് ഭാഗങ്ങളും അവരുടെ ആകർഷണം കൂട്ടി, ഈ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു ബോധം അവരിൽ നിറഞ്ഞു.

എൻറെ ബാഗ്രൗണ്ടിൽ കൗതുകം തോന്നിയ ലക്ഷ്മി ചേച്ചി ചോദിച്ചു, “അപ്പോൾ ശ്യാം, നിൻറെ വീട്ടുകാരൊക്കെ എവിടെയാണ്?”

“അവർ ജർമ്മനിയിൽ എൻറെ മൂത്ത സഹോദരനോടൊപ്പമാണ് താമസിക്കുന്നത്,” ഞാൻ വിശദീകരിച്ചു.