കല്യാണിയമ്മ [സേതു] 229

ശരി.. കൈ നീർത്തി ആ വീണപോലത്തെ നിതംബത്തിൽ ഒരടികൂടി കൊടുത്തിട്ട് ഞാനെണീറ്റു.

ആ ചന്തികൾ തുളുമ്പി വിറച്ചൊഴുകുന്നതുപോലെ തോന്നി. അവർ പെട്ടെന്ന് ശ്വാസം ഉള്ളിലേക്കെടുത്തപോലെ ഒന്ന് തേങ്ങി ഞാനൊന്നും സംഭവിക്കാത്തതുപോലെ എണീറ്റ് സ്ഥലം കാലിയാക്കി… അല്ല എന്റെ മുറിയിലേക്ക് കുതിച്ചു. ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വാണം വിടാൻ
കുളിച്ച് ഫ്രഷായി വെളിയിൽ വന്നപ്പോൾ ആകെ മൊത്തം ശാന്തിയും സമാധാനവും കളിയാടുന്നു! നേരേ കാണാൻ വയ്യാത്ത ഒറ്റക്കണ്ണുകൊണ്ടെന്നെ നോക്കി കെഴവൻ നന്ദി നിശ്ശബ്ദമായി പ്രകടിപ്പിച്ചു.

അമ്മ വേഷം മാറി നല്ല കോടിനിറം മാറാത്ത്, കറുത്ത കരയുള്ള പുളിയിലക്കരയൻ മൂണ്ടും കറുത്ത ബ്ലൗസും കറുത്ത ചൂട്ടിയുള്ള ഇറുകിയ ബ്ലൗസും നെറ്റിയിൽ ഭസ്മവും അണിഞ്ഞ് കുലീനയായ പ്രൗഡസ്ത്രീയായി ഞങ്ങൾക്ക് ചായ പകർന്നുതന്നു!

മൂക്കുവിടർത്തി അവരുടെ, ഞരമ്പുകളിൽ പടരുന്നു, ചിലന്തിവലകൾ നെയ്യുന്ന സൗരഭ്യവും ആസ്വദിച്ച് ഞാൻ ചായ വാങ്ങി മെല്ലെ മൊത്തി. കിഴവന്റെ കണ്ണുവെട്ടിച്ച് അവരെ പിടിച്ച് എൻ അരികിൽ തിണ്ണയിലിരുത്തി.
ക അവരുടെ അരയിൽ ചുറ്റിയിട്ട് ആ കൊഴുത്ത ഇടുപ്പിലെ മാംസത്തിൽ ഞാൻ പിടിച്ചുഞെരിച്ചു. അവരെന്റെ കൈക്കുള്ളിൽ ഇരുന്ന് നീറി.
ചുമ്മാ അവരെ പിടിച്ച് ഞെരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ മൂപ്പിലാൻ പഴയകാലത്തെ വീരസ്യങ്ങൾ കേട്ടു.

കറൻറ് കുറഞ്ഞ് വെളിച്ചം മങ്ങിയപ്പോൾ അമ്മ എന്റെ മേലേക്ക് ചാഞ്ഞിരുന്നു. എൻറ വിരലുകൾ ഇഷ്ടം പോലെ ആ വശങ്ങളിലും, നനുത്ത മുണ്ടിനുള്ളിൽ ഞെരുങ്ങി അരമതിലിൽ കൊള്ളാതെ പിന്നിലേക്കുന്തിയ ചന്തികളിലും അരിച്ചു നടന്നു. അവരുടെ ശ്വാസം പിന്നെയും മൂറുകുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. എന്റെ കുണ്ണ ഷഡ്ഡിക്കുള്ളിൽ കിടന്ന് ഞെരുങ്ങി.

അമ്മ പെട്ടെന്നെണീറ്റ് അടുക്കളയിലോട്ട് നടന്നു. ഞാനെൻറ കൊടിമരവും ഒളിപ്പിച്ച് മുറിയിൽ പോയി വാണം വിട്ടു. എത്ര ദിവസം ഇങ്ങനെ കഴിച്ചുകൂട്ടും എന്നെനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു. അധികം പിടിച്ചുനിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ലെന്ന് ആരോ ഉള്ളിലിരുന്ന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.