കൂത്താട്ടം [killmonger] 240

“നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല ..”

അയാൾ കുമാരൻടെ അടുത്ത് നിന്ന് തിരിഞ്ഞ് താൻ ചേർത്ത് പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ചീരുവിനെ നോക്കി .. അവിടെ നടന്ന സംഭാഷണങ്ങൾ എല്ലാം കേട്ട് അവൾ വിറങ്ങലിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു ..

“നീ പറ .. നിനക്കും നിന്റെ കണവനും ജീവിക്കണോ അതോ ചാകണോ ..”

അവൾ ഒന്നും പറയാനാകാതെ സ്തംഭിച്ചു നിന്നു ..

“ഛീ .. പറയെടി പൊലയാടി മോളേ ..”

അവളുടെ കവിൾകൂട്ടിപിടിച്ച് അയാൾ അലറി .. അയാളുടെ ക്രൂര ഭാവവും അലർച്ചും അവളെ ഞെട്ടിച്ചു .. അവൾ ഉടനെ തന്നെ അയാളുടെ കാൽക്കൽ വീണു ..

“ഞങ്ങളെ ഒന്നും ചേയല്ലെ ഏമാനെ .. ഏമാൻ പറയുന്നത് എന്തും കേട്ടോളാം ..”

അവൾ അയാളുടെ കാലിൽ വീണ് കരഞ്ഞു ..

“കണ്ടോടാ .. നിന്റെ പെണ്ണുംപ്പിള്ളക്ക് ബുദ്ധിയുണ്ട് .. നിനക്ക് അതില്ലാതെ പോയാല്ലോ ..”

കുമാരൻ എഴുന്നേറ്റിരുന്ന് തന്റെ അവസ്ഥയോർത്ത് തലയിൽ കൈ വച്ചു കൊണ്ട് കരഞ്ഞു ..

പുരുഷോത്തമൻ അയാളെ നോക്കി ചിരിച്ചു എന്നിട്ട് കാലിൽ വീണു കിടക്കുന്ന ചീരുവിനെ കക്ഷത്തിൽ പിടിച്ച് പൊന്തിച്ചു , അരകെട്ടിലൂടെ കയ്യിട്ട് ദേഹത്തോടെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് കുടിലിനുള്ളിലേക്ക് നടന്നു .. അയാളുടെ കൂടെ നടക്കുന്നതിനിടെ അവൾ ഇടക്കിടയ്ക്ക് നിലത്തിരുന്ന് തലയ്ക്കടിച്ച് കരയുന്ന കുമാരനെ നിറഞ്ഞ കാണ്ണുകളാൽ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു .. തൻടെ അവസ്ഥയോർത്ത് അവൾ മനസ്സിൽ ദൈവത്തോടെ വിലപിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു ..

കൂടിലിനുള്ളിൽ ഒരു മുറിയും ഒരു അടുക്കളയും ചെറിയ ആകത്തളവും മാത്രമാണുണ്ടായിരുന്നത് .. ചീരുവിനെയും കൂട്ടി അയാൾ മുറിയിലേക്ക് കയറി .. മുറിയുടെ നടുക്കായി ഒരു പായ വിരിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു , ഒരു മൂലയിൽ വലിയ ഇരുമ്പ് പെട്ടി , അതിനു മുകളിൽ ഒരു കണ്ണാടി കുറച്ചു ചെറിയ ചെപ്പുകളും ..

അയാൾ അവളെ ആ പായയിലേക്ക് തള്ളിയിട്ടു .. ഒരു ചുവന്ന ബ്ലൌസും വെള്ള മുണ്ടും ധരിച്ചു അവൾ പായയില് കിടന്നു .. വീഴ്ചകാരണം അവളുടെ മുണ്ട് മുട്ടിന് മുകളിലേക്ക് ഒരൽപ്പം കയറി നിന്നു .. അവളുടെ ഇരുനിറമാർന്ന കാലുകളും ഉൾ തുടയും എല്ലാം അയാള് കൊതിയോടെ നോക്കി മുണ്ടിന് മുകളിലൂടെ അയാളുടെ കുലച്ച കുണ്ണയിൽ ഒന്ന് അമർത്തി .. അവൾ പേടിച്ച് മുണ്ട് താഴ്ത്താൻ ശ്രമിച്ചു , അതിനു മുൻപ് അയാൾ അവളുടെ മുകളിലേക്ക് ചാടി രണ്ട് കയ്യും പിടിച്ച് മുകളിലേക്ക് ആക്കി ഇടത് കൈ കൊണ്ട് അവ രണ്ടിനേയും കൂട്ടി പിടിച്ചു അപ്പോഴെല്ലാം അവൾ കുതറി മാറാൻ വിഫല ശ്രമം നടത്തി കൊണ്ടിരുന്നു , പക്ഷേ പുരുഷോത്തമന്റെ കയ്ക്കുള്ളിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടുക അസാധ്യം ..