കുഞ്ഞു ആഗ്രഹം 4 [Kuttan] 345

മൂ. മകൻ : പിന്നെ അങ്ങു ഒരുപാടുപേർ കാണാൻ ഇരിക്കുകയല്ലേ. ചുമ്മാ ഈ ഇടവഴിയിലൂടെ പോയി റോഡിൽ കയറിയിട്ട് പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചു വരാം.

ഞാൻ : സത്യത്തിൽ എനിക്ക് അതിനോട് യോജിപ്പില്ല. എന്നാലും നീ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് പോകാം. ഞാൻ ഈ സാരി ഒന്ന് ഉടുത്തിട്ടു വരാം.

മൂ. മകൻ : സാരി ഒന്നുമുടുത്തു സമയം കളയാൻ ഇല്ല. അമ്മ വാ.

ഞാൻ : ഒന്ന് പോടാ ചെക്കാ. ഈ വേഷത്തിൽ റോഡിൽ കയറാനോ. അതു എന്റെ മകനായ നിന്റെ കൂടെ.

മൂ. മകൻ : അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ല അമ്മെ. പാവാടയും ബ്ളൗസുമുണ്ടല്ലോ. അത്യാവശ്യം നാണം മറയ്ക്കാനുള്ള എല്ലാം ഉണ്ട്.

ഞാൻ : എന്നാലും ഇതേ വേഷത്തിൽ എങ്ങനെയാ അതുവരെ ….

മൂ. മകൻ : ‘അമ്മ ആ സാരീ അവിടെ തന്നെ ഇട്ടിട്ടു ഇങ്ങു വന്നേ.

എന്നും പറഞ്ഞു അവൻ എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും സാരി വാങ്ങി വേലിയിൽ തന്നെ തൂക്കിയിട്ടു, ശേഷം എന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു ഇടവഴിയിലൂടെ റോഡ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. ഞാനും അവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു പുതുമണവാട്ടിയേപ്പോലെ അർദ്ധനന്ഗ്നയായി മകന്റെ കൂടെ നടന്നു. ഇട വഴിയും പിന്നിട്ടു റോഡിന്റെ അടുക്കലേക്കു ഞങ്ങൾ നടന്നു. അവൻ കൈ പിടിച്ചു മുന്നിൽ നടന്നു റോഡിലേക്ക് കയറി, എന്നാൽ ഞാൻ ആകട്ടെ അവന്റെ കയ്യ് തട്ടി മാറ്റി റോഡിൽ കയറാതെ ഇടവഴിയിൽ തന്നെ നിന്നു. അവൻ ഒരുപാട് നിർബന്ധിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ റോഡിൽ കയറാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല.

ഒന്നാമതായി ഞാൻ സാരി ഇല്ലാതെ ആണ് നിൽക്കുന്നത്. അതും ഈ പാതിരാത്രിയിൽ മകന്റെ കൂടെ.അതൊക്കെ ആലോചിച്ചപ്പോൾ കിട്ടിയ ഭയം നിമിത്തം എനിക്ക് റോഡിൽ കയറാൻ തോന്നിയില്ല. എന്നാൽ ഞാൻ പോലും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ അവൻ ഓടി എന്റെ അടുത്ത് വന്നു കൈ പിടിച്ചു ബലമായി വലിച്ചുകൊണ്ടു റോഡിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ തിരിച്ചു ഓടാൻ ഒരുങ്ങിയ എന്നെ അവൻ റോഡിന്റെ നടുവിൽ വച്ച് ബലമായി കെട്ടിപിടിച്ചു വച്ചു. എത്ര നോക്കിയിട്ടും അവൻ വിടാൻ ഉള്ള ഭാവമില്ല. അൽപ്പ സമയത്തിന് ശേഷം അവന്റെ പിടിയിൽ നിന്നും തല പൊക്കി റോഡിൽ നോക്കുമ്പോൾ ആണ് റോഡിലുള്ള ഇരുട്ടിന്റെ ആഴം എനിക്ക് മനസിലായത്. വെറുതെയല്ല അവൻ എന്നെയും കൊണ്ട് ഇവിടെ വന്നതെന്ന് എനിക്ക് അപ്പോൾ മനസിലായി. മുന്നിൽ ഒരാൾ വന്നു നിന്നാൽ പോലും കാണാൻ സാധിക്കാത്ത വിധത്തിലുള്ള ഇരുട്ടായിരുന്നു അവിടെയാകമാനം.

എന്റെ പേടി മെല്ലെ അസ്തമിച്ചു തുടങ്ങി. ഈ ഇരുട്ട് നല്ലൊരു സുരക്ഷിതത്വമാണെന്നു എനിക്ക് മനസിലായി. ഭർത്താവും മറ്റു മക്കളും വീട്ടിലുണ്ടെന്ന ചിന്തയും ഭയവും എന്നെ വിട്ടു പോയിരുന്നു. തല ഉയർത്തി നിൽക്കുന്ന എന്റെ നാവു അവൻ നാക്കു കൊണ്ട് നക്കി തുടയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. പൊതു റോഡിന്റെ മധ്യത്തിൽ നിന്നാണ് ഞങ്ങൾ ഈ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്‌തെന്നു ചിന്തിച്ചപ്പോൾ ഉള്ളിൽ കുളിരു കോരി.

മൂ. മകൻ : നമുക്ക് കുറച്ചു കൂടെ അപ്പുറത്തേക്ക് നടന്നാലോ?

ഞാൻ : എങ്ങോട്ടു?