മലമുകളിലെ ജമന്തിപ്പൂക്കൾ [Smitha] 447

അവൾ സ്വയം കുറ്റപ്പെടുത്തി.

പക്ഷെ അയാൾ തന്ന സുഖം!

അങ്ങനെയൊന്ന് മുമ്പ് അറിഞ്ഞിട്ടില്ല.

ഇനിയൊട്ട് അറിയാനും പോകുന്നില്ല.

അടുക്കളയിൽ ഒച്ചകേൾപ്പിക്കാതെയെത്തിയ ഫിറോസ് പിമ്പിൽ നിന്ന് അവളെ കെട്ടിവരിഞ്ഞ് മുലകൾകൂട്ടിപിടിച്ച് ഞെരിച്ചു.

“ഊഹ്ഹ്!!”

അപ്രതീക്ഷിതമായ ആ സ്നേഹപ്രകടനം അവളെ ചെറുതായി ഒന്നഞെട്ടിച്ചു.

“എന്താ ഇത്?”

അവൾ അയാളുടെ പിടി വിടുവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“മോള് അപ്പുറത്ത്!”

“ഒന്ന് പോടീ!”

പിടി വിടാതെ അയാൾ പറഞ്ഞു.

“മോള് അവിടെ പൊരിഞ്ഞ വായനയെ എഴുത്തോ ഒക്കെയാ…”

അവൾ അയാളോട് ചേർന്ന് നിന്നു.

“പോയിട്ടെന്നായി?”

അയാൾ ചോദിച്ചു.

“ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടോ എല്ലാം? പറമ്പൊക്കെ എങ്ങനെയുണ്ട്?”

“അതൊക്കെ സൂപ്പർ..!!”

“ആണോ?”

അവളുടെ തലമുടിയിൽ മണത്ത് അയാൾ ഒരു നിമിഷം നിന്നു.

അയാളുടെ ചലനത്തിന് അവൾ ഒരു നിമിഷം കാത്തു നിന്നു.

“എന്ത് പറ്റി?”

അവൾ ചോദിച്ചു.

“നിന്റെ തലമുടിയ്ക്ക് ജമന്തിപ്പൂക്കളുടെ മണം!”

അവൾ നടുങ്ങാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

ഉള്ളിൽ നിന്ന് അലച്ചെത്തിയ തേങ്ങൽ തൊണ്ടയിൽ കുരുക്കിയിടാൻ അവൾ ശ്രമിച്ചു.

“നേര്! ശരിക്കും ജമന്തിപ്പൂക്കളുടെ മണം!”

അവൾ മിണ്ടിയില്ല.

“അന്ന് നിങ്ങൾ വന്നപ്പോഴും നിങ്ങളുടെ ദേഹത്തും ഇതേ മണമുണ്ടായിരുന്നു; അല്ലേ?”

അവൾ ഉത്തരത്തിന് കാത്തില്ല.

അയാൾ ഉത്തരം പറഞ്ഞതുമില്ല.

******************************

രണ്ടു മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ടൗണിലെ പ്രശസ്തമായ ഒരാശുപത്രിയിലെ ജനറൽ വാർഡിലേക്ക് നടക്കുകയായിരുന്നു ഫിറോസും ഷാനിയും.

അപ്പോഴാണ് ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റ് ഡോക്റ്റർ മഡോണയുടെ കൺസൾട്ടിങ് റൂമിൽ നിന്ന് റജീന ഇറങ്ങിവരുന്നത് ഫിറോസ് കാണുന്നത്.

അവൾക്ക് പിന്നാലെ ഏലിയാസ് ഇറങ്ങിവരുന്നത് ഷാനി കാണുന്നത്.