മനപ്പൂർവ്വമല്ലാതെ 2 729

അനു അപ്പോഴും സംഹാര രുദ്രപോലെ  കയ്യിൽ ആ അഭിജ്ഞാനശാകുന്തളം നിവർത്തി പിടിച്ചു അവനടുക്കലേയ്ക്ക് ചീറിയടുത്തു,

ഏകദേശം കാര്യത്തിന്റെ കിടപ്പു വശം മനസിലായ ഞാൻ,

അനുവിനെ വേഗം കയറി വട്ടം പിടിച്ചു ,

അല്ലേൽ അവൾ അഭിജ്ഞശാകുന്തളം വെച്ച് ഷമീറിനെ അവില് പരുവമാക്കുമെന്നു ഇത്തിരിമുന്നേ അവളുടെ കൈക്കരുത്തു ശെരിക്കും അറിഞ്ഞ എനിയ്ക്കു അറിയാമായിരുന്നു,

അനു എന്റെ കയ്യിൽ കിടന്നു പിന്നെയും കുതറാൻ ശ്രമിച്ചു, അവളെ പിടിക്കാൻ പെടാപാട് പെട്ട് ഞാൻ

 

” എന്റെ പൊന്നു അനു , നീയൊന്നടങ്ങു, അവൻ തമാശയ്ക്കാ  അങ്ങനെ പറഞ്ഞതു , നീ ചുമ്മാ അവനെ തല്ലികൊല്ലല്ലേ, അവന്റെ ഒച്ചപ്പാടെങ്ങാനും കേട്ട് ആളുകൾ ഓടികൂടിയാൽ സംഗതി പ്രശ്നമാകും കേട്ടോ..” ഞാൻ എന്റെ കയ്യിൽ കിടന്നു കുതറാൻ ശ്രമിച്ച അനുവിനെ അമർത്തി പിടിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു,

ഈർക്കിലി പോലിരിക്കുന്ന അവളുടെ ശക്തി എന്നെ ശെരിക്കും അത്ബുധപെടുത്തിയിരുന്നു,

ഇനി ഇവൾക്ക് വണ്ണവും കൂടി ഉണ്ടാരുന്നേൽ ഈ ലൈബ്രറി ഷമീറിന്റെ ഖബറിടം ആയേനെ

 

കാര്യത്തിന്റെ ഗൗരവം മനസിലായ അനു, പിന്നെ തണുത്തു,

 

” ആ എന്നെ വിട്, ഞാനൊന്നും ചെയ്യില്ല..” അവൾ മെല്ലെ എന്റെ കൈയിലേക്ക് പിന്നെയും ചാഞ്ഞു, അവളാകെ കിതയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

ഞാൻ മെല്ലെ നോക്കി അവളെ വിട്ടു, അവൾ മെല്ലെ അടുത്തുകണ്ട ബെഞ്ചിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു, അവളുടെ കിതപ്പ് അപ്പോഴും കുറഞ്ഞിരുന്നില്ല, ഞാനവളെ പിന്നെയും നോക്കി,

എനിക്കിപ്പോൾ ഏറ്റവും വലിയ പേടി ഇപ്പൊ മറ്റൊന്നായിരുന്നു, ഇവളുടെ  സ്നേഹം ഇങ്ങനെയൊക്കെ അക്രമപരമായാൽ എന്റെ അവസ്ഥ ഇനി എന്താവുമോ എന്ന ചിന്ത എന്നെ ശെരിയ്കും ഭയപ്പെടുത്താൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു,. ഉടനെ കരാട്ടെ പഠിക്കണമെന്ന് ഞാൻ മനസാ ഉറപ്പിച്ചു, അല്ലേൽ ഇവളെന്നെ മിണ്ടുമ്പോൾ മിണ്ടുമ്പോൾ ചവിട്ടി കൂട്ടാൻ വരെ ചാൻസുണ്ടെ.!

ഞാനപ്പോഴാണ് നിലത്തു സംഭവിച്ചതിന്റെ എ ബി സി ഡി മനസ്സിലാവാതെ എന്നെയും അനുവിനെയും മാറി മാറി നോക്കി തലയിൽ കൈയും കൊടുത്തു ഇരിക്കുന്ന ഷമീറിനെ കുറിച്ചോർത്തതു,

 

ഞാൻ മെല്ലെ അവനെ പിടിച്ചു ബെഞ്ചിൽ ഇരുത്തി, അവനു ബുക്ക് വെച്ച് കിട്ടിയ അടിയിൽ ചെറുതായി തല കറങ്ങുന്നുണ്ടെന്നു എനിയ്ക്കു മനസിലായി

 

“എന്നാലും എന്റെ ഷമീറെ, ലൈബ്രറിയിൽ കേറിയ നീ ബോധം കേട്ട് പോവുമെന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും, അത് ഇങ്ങനെ അച്ചട്ടാവുമെന്നു ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ കരുതിയില്ല..” എനിയ്ക്കു അറിയാതെ ചിരിപൊട്ടി