മിന്നാമിനുങ്ങ് [ആശാൻ] 229

 

“കൈ മാറ്റ് കൊച്ചേ! മറച്ചു പിടിക്കാൻ മാത്രമൊന്നുമില്ല.”

 

“എന്നാലും?”

 

“നീ മാറ്റ്, തുണി ഉണ്ടല്ലോ”

 

അവൾ മടിച്ചു മടിച്ചു മാറ് മറച്ചിരുന്ന കൈകൾ മാറ്റി. അവൾക്ക് അവളുടെ പൂറൊന്നു തഴുകണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അവൻ്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് ചെയ്യാൻ അവൾക്കു നാണം തോന്നി.

 

“ഒന്ന് തിരിഞ്ഞേ”

 

അവൻ്റെ നിർദ്ദേശം അവൾ സ്വീകരിച്ചു. അവൾ പതിയെ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് അവളുടെ തുള്ളി തെറിക്കുന്ന ചന്തികൾ കാണിച്ചു.

“മതിയോ?”

 

“ആം മതി, ഇനി തിരിഞ്ഞോ”

 

അവൾ തിരിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവനോടായി പറഞ്ഞു.

 

“അല്ല എന്നെയിങ്ങനെ എണീപ്പിച്ചു നിർത്തിയിട്ട് മോൻ സുഹിക്കുവാണല്ലേ? എണീറ്റു നിന്നേ”

 

“എൻ്റെ മുത്തേ ഞാൻ ഇപ്പോൾ എണീറ്റാൽ ശരി ആവില്ല.”

 

“അതു കൊള്ളാം! നീ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ എണീറ്റ് നിന്നില്ലേ. ഇത് പറ്റില്ല കേട്ടോ”

 

അവൻ അവൾ ഫോൺ വെച്ചപോലെ വെച്ചിട്ടു എണീറ്റു നിന്നു. അവൻ്റെ കുണ്ണത്തല മുണ്ടിൻ്റെ ഇടയിൽകൂടി പുറത്തു വന്നത്  കണ്ടിട്ട് അവൾ ഊറി ചിരിച്ചു.

 

“എന്തിനാടീ പിശാശ്ശേ ചിരിക്കുന്നത്?

 

“ഏയ് ഒന്നുമില്ല. മുണ്ടിന്റെ ഇടയിൽകൂടി ഒരുത്തൻ ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നു! അയ്യേ shame shame!”

 

അവൻ ഒരു വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ച് മുണ്ട് നേരെ ഉടുത്തു.

 

“ഞാനിനി കിടന്നോട്ടേ?”

 

അവൾ അവനോടു ചോദിച്ചു.

 

“ഒറങ്ങാൻ പോവാണോ നീ?”

 

“ഏയ് അല്ല. ഈ നിൽപ്പ് തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ചായില്ലേ, ഇനി കിടന്നോണ്ട് നമുക്ക് സംസാരിക്കാം. എന്താ മോനൂന് ഒറക്കം വരുന്നുണ്ടോ?

 

“എവിടുന്ന് എൻ്റെ ഒറക്കമൊക്കെ പോയില്ലേ പെണ്ണേ”

 

“പാവം എൻ്റെ ചെക്കൻ”

 

“മോളൂ!!”

 

“എന്താ മോനൂ?”

 

“എനിക്ക് നിന്നെ കാണാൻ കൊതിയാകുന്നു.”

 

“അതിനു നമ്മൾ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും കാണുന്നുണ്ടല്ലോ?”

 

“അതല്ല! നേരിട്ടു കാണാനൊരു കൊതി”

 

“അതിനെന്ന നാളെ രാവിലെ ഞാൻ coffee ഷോപ്പിൽ വരാം”

 

“നാളെയല്ല! ഇപ്പോ!”

 

“ഇപ്പോഴോ? അതെങ്ങെനെ പറ്റും?