നന്ദുവിന്റെ ഓർമ്മകൾ [ജയശ്രീ] 304

 

അവർ രണ്ടുപേരും സോഫയില് ചെന്നിരുന്നു.

 

രശ്മി: നീ ക്ലീനിംഗ് തീർത്തിട്ട് വാ ഞങ്ങൾ വെയ്റ്റ് ചെയ്യാം. ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൽ പറയാൻ ഉണ്ട് നിന്നോട്. പിന്നെ ഒരു കാര്യം ഡിസ്കസ് ചെയ്യാനും ഉണ്ട്.

 

ശരണ്യ : എന്നടാ…. ശരി. നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് ഒരു 3 ഗ്ലാസ്സ് ചായ വചെ അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ പണി തീർത്തു കുളിച്ചിട്ട് വരാം.

നന്ദുട്ടാ എന്തെല്ലെ മോനെ 2 വയസ്സ് ഉള്ളപോൾ കണ്ടതാ നിന്നെ.

 

നന്ദു: നിശബ്ദത… (പെട്ടെന്ന് പരിചയം ഇല്ലാത്ത ആളെ കാണുമ്പോൾ അവനു മിണ്ടാൻ ഒരു മടി)

 

Am fine ചേച്ചി

 

ശരണ്യ കുളി കഴിഞ്ഞ് വന്ന് എല്ലാവരും ചായ കുടിച്ചു.

 

രശ്മി: എടാ എനിക്ക് നിൻ്റെ ഒരു സഹായം വേണം

 

ശരണ്യ : എന്നാടി പറ. എന്നോട് എന്തിനാ ഈ മുഖവുര..

 

രശ്മി: എടാ അവൻ എന്തോ… രാവിലെ എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ

സ്വപ്നം കാണുന്നു. പിന്നെ ഞെട്ടി എഴുന്നേൽക്കുന്നു. എന്താണെന്ന് മനസ്സിലാവുന്നില്ല. നീ ഒന്ന് അവനോട് സംസാരിക്കു. അവനു ഈയിടെ ആയി ഒരു കാര്യത്തിലും താൽപര്യം ഇല്ല. എപ്പോഴും മൂഡ് ഓഫ് പോലെ ആണ്.

 

ശരണ്യ : നീ പേടിക്കണ്ട മുത്തെ ഞാൻ ഇല്ലെ ഇവിടെ.

 

രശ്മി: thanks daa.. എനിക്ക് കുറച്ചു ഷോപ്പിംഗ് ഉണ്ടായിരുന്നു. ആകെ കിട്ടുന്ന sunday ആണ്. കുറച്ച് ജോലി ബാക്കി ഉണ്ട് വീട്ടിൽ.

 

ശരണ്യ: നീ ചെല്ലു ഇവനെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം. വൈകുന്നേരം വീട്ടിൽ എത്തിച്ചേക്കം പോരെ…

 

രശ്മി : എന്ന ok. ബൈ.

 

ശരണ്യ: നന്ദുട്ടാ നീ ഇങ്ങു വന്നെ…

 

നന്ദു: എന്താ ചേച്ചി…

 

ശരണ്യ : അമ്മ എന്നോട് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞു. നീ സ്വപ്നം കാണുന്ന കാര്യം. അതിനെ കുറിച്ച് ചോദിക്കാൻ ആണ്.

 

നീ ആ റൂമിൽ പോയി ഇരിക്കി. അവിടെ പാതി കിടക്കാൻ പാകത്തിൽ ഉള്ള ഒരു ചെയർ ഉണ്ട് അവിടെ പോയി ഇരുന്നോ. ചേച്ചി വന്നേക്കാം. ഫാൻ ഇട്ടോ.