നിലാവിൽ വിരിഞ്ഞ പാരിജാതം [Smitha] 417

“എന്നെ ഇപ്പം കണ്ടാലും പപ്പായ്ക്ക് ഇതുമാത്രേ പറയാനൊള്ളൂ..അതൊക്കെ കേട്ട് ഞാൻ ഉള്ളതും ഇല്ലാത്തതും ഒക്കെ വലിച്ചു വാരി തിന്നും…എന്നിട്ട് തടി കൂടീട്ട് എനിക്കിപ്പം ശ്വാസം പോലും വിടാൻ പറ്റുന്നില്ല. എന്നിട്ടാ!”

“എന്നാ തടി? എവടെ തടി! ഒന്ന് പോടീ?”

സാറാമ്മ ജെന്നിഫറിന്റെ ചന്തിയിൽ പതിയെ അടിച്ചു.

“കുണ്ടിയും മൊലേം അങ്ങ് കണ്ടമാനം മുഴുത്തൂന്നല്ലാതെ നീ എവിടെയാ നന്നായെ?”

“ശ്യേ! ഈ മമ്മി!”

അവൾ നാണത്തോടെ സാറാമ്മയെ നോക്കി.

“കുണ്ടിയും മൊലേം മുഴുത്തു വരാൻ എന്തേലും തിന്നണം എന്നൊന്നും ഇല്ല,”

സാറാമ്മയുടെ പരാമർശം കേട്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മത്തായി പറഞ്ഞു.

“അതിനു കെട്ടിയോന്റെ കൈക്ക് എല്ലുണ്ടായാ മതി…ജോസഫിന് അതുണ്ടെന്നറിയാം…”

“ശ്യോ! പപ്പാ!”

അവൾ ഉച്ചത്തിൽ ചാടി തുള്ളി.

“ഒന്ന് മിണ്ടാതിരിക്ക്! എപ്പഴും ടീ വീലെ സീരിയലൊക്കെ കണ്ട് രണ്ടിന്റേം നാക്കിന് ഒരെല്ലും ഇല്ല…ഇനി സീരിയലല്ല വല്ല പാതിരാപ്പടവുമെങ്ങാനുമാണോ കാണുന്നെ രണ്ടാളും?”

“ഇപ്പം ആരുടെ നാക്കിനാഡീ എല്ലില്ലാത്തത്?”

സാറാമ്മ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ആരുടേയാ മോള്? ഹഹഹ!”

അവൾ ചിരിച്ചു.

അവർ അവളെ സോഫയിൽ പിടിച്ചിരുത്തി. അവൾ സാറാമ്മയുടെ നേരെ താൻ കൊണ്ടുവന്ന പാക്കറ്റ് നീട്ടി. സാറാമ്മ അത് അഴിച്ചു. കുറെ പലഹാരപ്പായ്ക്കറ്റുകളും പിന്നെ മാക് ഡോവൽസിന്റെ ഒരു ഫുൾ ബോട്ടിൽ വിസ്ക്കിയും അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

“ഇത് ഒറ്റയടിക്ക് അകത്താക്കാനുള്ളതല്ല,”

അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഭീഷണി നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“വേണ്ടാ എന്ന് അച്ചായനോട് ഞാൻ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞതാ…പിന്നെ പതിവ് തെറ്റിക്കണ്ട കുഴപ്പമില്ല എന്നൊക്കെ അച്ചായൻ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് മാത്രം കൊണ്ടന്നതാ…”

“നീ പോടീ,”

ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സാറാമ്മ പറഞ്ഞു.

“ആ നല്ല മരുമോന്റെ ഒരു ഗുണോം നിനക്കില്ലല്ലോ എന്റെ പെണ്ണെ!”

“ആ! അതുപോട്ടെ,”

പെട്ടെന്നോർമ്മിച്ച് ജെന്നിഫർ പറഞ്ഞു.

“എന്ത്യേ? എന്ത്യേ ജിഷ ചേച്ചി?”

പെട്ടെന്ന് സാറാമ്മയുടെ മുഖം മാറി.

“എന്നതാ മമ്മി? എന്നതാന്നെ കാര്യം?”

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...

162 Comments

  1. സ്മിതക്കുട്ടി എപ്പഴാ കേട്ടോ വായിക്കാൻ നേരം കിട്ടിയത് .ഒരു പ്രണയവും കാമവും കലർന്ന ഒരു കെമിസ്ട്രി രൂപപ്പെടുത്താൻ തനിക്ക് കഴിഞ്ഞു വെരി ഗുഡ്.
    ആ രാത്രിയുടെ യാമങ്ങൾ അവസാനിക്കരുതെ എന്ന് തോന്നി.

  2. അപരൻ

    ‘ ചിത്രശലഭത്തിന്മേൽ നാവു കൊണ്ടു ചിത്രം വരച്ചു എന്നു വർണ്ണിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു’

    ഇത് എന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചു താങ്ങിയതാണ്…
    എന്നെ തന്നേ ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…
    എന്നെ മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…

    അടുത്ത വാവിനു മുമ്പ് ഇതിനു പ്രതികാരം ചെയ്തിരിക്കും ഞാൻ…

    1. ഹഹഹ ….

      അയ്യോ …അല്ല …!! അല്ലേ അല്ല…!!!

      രണ്ടുപക്ഷങ്ങളെയും നോക്കണം.
      രണ്ടുപക്ഷങ്ങളോടും സ്നേഹവും കൂട്ടും കൂടണം.
      അതൊരു പ്രതിസന്ധിയല്ലെ?
      അതൊന്ന് ബ്രാക്കറ്റ് ചെയ്ത് എഴുതിയെന്നേയുള്ളൂ.

      പ്രത്യേകിച്ചും ഞാനൊക്കെ സലാം ചെയ്യുന്ന അപരൻ ചേട്ടനോടോ? ഒരിക്കലും ഇല്ല.

      സാരംഗ്കോടിലെ കഥയൊക്കെ വായിച്ച് വട്ടടിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഈ സമയം പ്രത്യേകിച്ചും!!

Comments are closed.